Нэр үг
хоноглол [нэр үг]
хоноглох үйлийн нэр, хоноглох нь.
хоногшил [нэр үг]
хоногших үйлийн нэр, хоногших нь.
хонолго [нэр үг]
хоноц.
хоноц [нэр үг]
гаднаас ирж хоносон хүн хөл ихтэй, хоноц олонтой (хүн ихтэй, хонох зочин олонтой) хоноглох газар хоноц олдохгүй байх (хоноглох газар олдохгүй байх).
хонтол [нэр үг]
далдуур олсон ашиг.
хонтомбуу [нэр үг]
том үндсэн аяга (шилжсэн утга) ховдог хүн.
хонуулчин [нэр үг]
хоног төөрүүлэх явуулын хүн.
хонуурь [нэр үг]
нохой байрлах, хоноглох байр.
хонх [нэр үг]
дохио тэмдэг өгөх зэрэгт хэрэглэх, голдоо дэлдэх хэлтэй төмөрлөг зүйл хонх дуугараххонх хангинуулах (дохио дуугарах), хонхны хэл (хонхыг дэлдэн дуугаргадаг бяцхан төмөр), завсарлагын хонх дуугарах (завсарлах дохио өгөх), хонх цохих (дохионы хонх дэлдэх), дугуйны хонх (дугуйны дохио), хонх дамар (хоршоо үг) (шашны үйлд хэрэглэдэг цохивор хөгжмийн зэмсэг), чихнээс хонх уях (а.хэрэг тарьж нэр гаргах б.ямар нэгэн юмны тухай үргэлжлэн үглэж цөхрөөх), хонх нь дуугараад хөсөг нь хөдлөхгүй (зүйр үг) (хоосон амлах, ам ажил хоёр нь зөрөх), хонх нь дуугарвал дамар нь таг, хоёулаа дуугарвал лам нь таг (зүйр үг) (ажил хэргээ зохицуулж, нийлүүлж чаддаггүй, ажил хэрэг бүтэлгүйтэх),
хонх [нэр үг]
хонх цохих (хонхойтол нь цохих).
хонх [нэр үг]
эмээлийн бүүрэгний доорх хөндий зай.
хонхвой [нэр үг]
хонхвой цэцэг (ургамал судлал) таван зүйлийн өнгө бүрэн бүрдсэн нэгэн зүйл цэцэг.
хонхидог [нэр үг]
хонхидог үзүүрс (хонийг зун хяргасны дараах хайч далд орохгүй шахуу тачир үстэй арьс).
хонхлог [нэр үг]
хонхлог цэцэг (ургамал судлал) өлгөсөн хонхны хэлбэртэй нэгэн зүйл цэцэг.
хонхорхой [нэр үг]
хонхор болсон нь, хонхор хацрын хонхорхой (хацрын хонхор), алганы хонхорхой хазах (бүтэшгүй юм сэдэх, хий хоосон санаашрах).
хонхорь [нэр үг]
хонхолдой.
хонхос [нэр үг]
хонхос хийх (гэнэт хонхойн завдах), гишгэхэд хонхосхийх (гишгэхэд үл мэдэг хонхойх).
хонхчин [нэр үг]
хонх цохих хүн, хонх хийдэг хүн.
хончтон [нэр үг]
хол харван онох хүмүүс. хоншил (нэр үг)(хэл шинжлэл)барилдлагын тийн ялгалын гэдэс сүүлтэй нөхцлийн нэр түргэн хоншил (олны утгатай нөхцлийг тэмдэглэсэн давхар гэдэс, сүүлийн хамт).
хоншир [нэр үг]
хоншор.