Нэр үг
хашин [нэр үг]
цайны шаар.
хашин [нэр үг]
хашин хаан (шашны нэр томьёо) (өнөр өтгөн, баяр баясгалантай аж төрөхийг бэлгэдэж, найман хүүхэд дагуулж явдаг өглөгийн эзнийг төлөөлсөн цамын бүжгийн гол дүр).
хашлаг [нэр үг]
хашлага, хашаас худгийн хашлаг (худгийн хашаас).
хашлага [нэр үг]
юмыг хааж хорих, хаших хориул, хориг, хашаас, хашлага хашлага онгойлгох (хааж хорьсон юмыг нь авах), хашлага хийц (барилгыг гадны дулаан, бороо салхи, гэх мэт байгалийн үйлчлэлээс хамгаалдаг байгууламж), гүүрний хашлага (гүүрний хоёр этгээдэд барьсан аюулгүйн хашаас), тэрэгний хашлага (тэрэгний хашаас), хашлагатай ор (хашаастай ор), тулганы хашлага (тулганы хашаас), хашлага далан (үер уснаас хамгаалах зориулалттай голын захаар тулгаж хийсэн далан) шагай харвахад, сумыг тавьж няслах хэрэгсэл хашлага сум (хоршоо үг) (шагайны сум болон сум тавьж харвах хэрэгсэл) худаг доторх хөрсийг нураахгүйн тулд хийсэн бэхэлгээ.
хашлан [нэр үг]
хаалт, саад.
хашлиг [нэр үг]
хашлиг мод (ургамал судлал) (цуварч ургасан навчтай, толгой хэлбэрт баг цэцэгтэй, уртавтар зууван жимстэй үзэмжийн мод).
хашрал [нэр үг]
хашрах үйлийн нэр, залхал хашрал үзүүлэх (залхаах) уйтгар хашрал (хоршоо үг) (гуниг, залхал), хашрал залхаал (хоршоо үг) (хашраан зүршээх зүйл).
хашрамж [нэр үг]
гашуун туршлага, хаширч залхсан байдал, сургамж хашрамж үзүүлэх (а.хашраах б.ямар нэгэн муу юмнаас салгах, сургамж өгөх в.сайтар загнах, ойлгуулах).
хашуур [нэр үг]
тариа агуулах хөмрөг, уут.
хаяа [нэр үг]
юмны зах, хөвөө, хязгаар гэрийн хаяа (гэрийн хана, туурганы ёроол тал), модны хаяа (модны зах), тэнгэрийн хаяа (тэнгэр газар хоёрын буюу их ус тэнгэр хоёрын нүдэнд харагдах хязгаар), хотын хаяа газар (хотын зах), уулын хаяа (уулын тулах ёроол), гэрийн хаяа буулгах (гэрийн сөхсөн хаяаг доош болгох), хаяа дэрлэн буух (зэрэгцэн буух), хаяа манах (гэрийн хаяаг шороогоор дарах), хаяа сөхөх (гэрийн туурганы хормойг дээш нь шуух), хаяа дагах (а.гэрийн ёроолыг дагах б.(шилжсэн утга) бусдын ивээлд багтаж амьдрах), хаяа нийлүүлэх (айл буух), хаяа хатгаж суух (нэг дор зэрэгцэн амьдрах), хаяанд байх (айл зэргэлдээ, дэргэд, маш ойрхон), морь гэрийн хаяанд байна (морь ойр байна), хаяа бараа
хаяавч [нэр үг]
гэрийн хаяагаар тойруулан ороох мод, эсгий зэргээр хийсэн хэрэглэл модон хаяавч (гэрийн хаяагаар тойруулан ороох модон хэрэглэл), хаяавч татах (гэрийн хаяаг тойруулан эсгий зэргийг ороох).
хаяавч [нэр үг]
бөхийн оноо хийхэд зүүн, баруун хоёр талын бөхийн оноог хариуцагч зүүн хаяавч (зүүн жигүүрийн оноо хариуцагч), баруун хаяавч (баруун жигүүрийн оноо хариуцагч), хаяавчны бичээч (оноо хариуцагч бичээч).
хаяал [нэр үг]
хаяалид.
хаяалид [нэр үг]
төрсөн авга өвгийн ач хөвгүүд, үеэлид ах дүүгийн үр хөвгүүд, их, бага авга, овгийн ач биес нас илүү садан төрөл хаяалид ах (хаялид төрлийн өөрөөс насаар ах хөвгүүн), хаяалид эгч (хаяалид төрлийн дотроос өөрөөс насаар эгч эмэгтэй), хаяалид дүү (хаялид төрлийн дотроос өөрөөс нас бага эрэгтэй, эмэгтэй), хаяалид бэргэн (хаяалид ахын эхнэр), хаяалид хүргэн ах (хаяалид эгчтэй суусан хүн).
хаяарал [нэр үг]
хаяарах үйлийн (нэр үг)
хаявар [нэр үг]
усны ёроолд түлхэж онгоц явуулах урт мод.
хаяг [нэр үг]
цас орох нь, цас унах нь.
хаяг [нэр үг]
завь, жижиг хөлөг онгоц.
хаяг [нэр үг]
юманд зүүсэн нэрийн пайз тэмдэг дэлгүүрийн хаяг (дэлгүүрийн пайз), номын хаяг (номын тэмдэг) захидал, илгээлт зэрэг дээр очих эзний нэр болон газрыг тодорхойлон бичсэн бичиг хаягаа солилцох (нэг нэгэндээ хаягаа өгөх) захидлын хаягийг зөв бичих (захианд очих газар, эзний нэрийг тодорхой зөв бичих).
хаягдал [нэр үг]
хаягдмал, хэрэггүй гэж үзэн хаясан юм хаягдал төмөр (хаясан төмөр), усны хаягдал (усанд хаягдсан юм), хаягдал ус (гадаргын болон газрын доорх усыг янз бүрийн зориулалтаар ашигласны дараа хаягдах байдлаар гарах ус), гээгдэл хаягдал (хоршоо үг) (гээж үрэгдүүлсэн болон хэрэггүй болж хаясан юм), хог хаягдал (хоршоо үг) (хэрэглэж ашигласнаас хэрэггүй болж үлдсэн юм).