Нэр үг
харьцуулга [нэр үг]
харьцуулах үйлийн (нэр үг)
харьяалал [нэр үг]
харьяалах үйлийн (нэр үг)
харьяатан [нэр үг]
харьяалагдах этгээд, харьяа бүхий хүмүүс.
хас [нэр үг]
хас туурга хөгжим. (өөрсний эгшигтний аймгийн цохивор хөгжмийн зэмсэг), жигдэрсэн хас туурга хөгжим. (өлгөж цохидог цохивор хөгжмийн зэмсэг).
хас [нэр үг]
дөрвөн үзүүрийг нь тэгш өнцгөөр нугалсан тоонолж хэлбэртэй зөн билиг, сэтгэлгээний нууцыг агуулсан бэлгэ тэмдэг хас тамга (түмэн насан хээт тамга), хас тооно (тоонолжин хэлбэртэй тооно), хас төр (бат бэх төр, энх амгалан төр), хас тэмдэг (зөн билгийн тэмдэг, түмэн наст хээ).
хас [нэр үг]
хүн, мал амьтны бүдүүн гуяны дотор тал хас ханах (мал доголох, усан хаван, оронгитох зэрэг эмгэгийн үед гуяны дотор талд арьсны дор гүрийж харагдах судас ханаж эмчлэх ардын мал эмнэлгийн арга), гуя хас (хоршоо үг) (хүн, амьтны бүдүүн гуя түүний дотор тал), хонго хас (хоршоо үг) (хүн, амьтны гуяны дотор болон арын зузаан мах).
хасаа [нэр үг]
шагай харвахад хэрэглэх хашлага мод болон яс шах.
хасавч [нэр үг]
хатавч.
хасаг [нэр үг]
монголын баруун хэсэг, казахстан улсад амьдардаг алтай язгуурын түрэг
хасаг [нэр үг]
ихэвчлэн орос, украйн гаралтай гагцхүү цэргийн алба хаах үүрэгтэй хүмүүс.
хасаг [нэр үг]
тулган цагираг тулганы хасаг (тулганы цагариг), дөрвөн хасагтай тулга (дөрвөн цагаригтай их тулга) тэрэгний мөөрний гадуур бэхэлсэн цагираг хасаг тэрэг (а.шатрын тэрэг буюу ханхай б.мөөрийг нь цагираглан бэхэлсэн мал хөллөж ачаа ачихад зориулсан том тэрэг) чулуун тулганы гурван хавтгай чулуу чулуун хасаг (чулуугаар хийсэн тулга).
хасагдахуун [нэр үг]
(тооны нэр) хасагдаж буй тоо хасахад өртөгдөх юм.
хасалт [нэр үг]
хасах үйлийн үр дүнг заасан нэр хасалт нь ихдэх (юмны хассан хувь хэмжээ нь ихдэх), хөнгөлөлт хасалт (хоршоо үг) (ямар нэг зүйлийн дарамт, ачааллыг багасгах явц),
хасана [нэр үг]
ургамлын үндсийг гэмтээлгүйгээр ухаж авдаг модон ухуур гасха.
хасар [нэр үг]
хасар нохой (гарз нохой).
хаслага [нэр үг]
хасах үйлийн (нэр үг)
хасуй [нэр үг]
тэмээ ачихад хэрэглэх модон хэрэгсэл.
хасуу [нэр үг]
хасуу барилдаан (монголын бөхийн барилдааныг хөгжүүлэх, мэргэжлийн өндөр төвшинд хүргэх зорилготой барилдааны нэг төрөл).
хасуур [нэр үг]
төмөр дархлахад хэрэглэх төмөрлөгийг хасч таслах, судал гаргах нэгэн зүйл дарханы багаж пийшин зууханд ашигладаг галын эрч, хэмжээг багасгахад хэрэглэх зүйл зуухны хасуур (зуухан дээр тогоог дээр, доор суулгахад хэрэглэх жийрэг).
хасха хуучир. [нэр үг]
(түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) мужуудыг захирч байсан монголын эртний ноёдын цол (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) ойрд монголчуудын захирагч ноёдын цол.