Нэр үг
мунхруулга [нэр үг]
мунхруулах ухуулга шашны мунхруулга (муу зүйлд итгэхийг уриалсан шашны ухуулга), мунхруулга хийх (ямар нэгэн муу зүйлд итгэхийг уриалан ятгах).
мунц [нэр үг]
муна, нүдүүр мунцаар нүдэх (нүдүүрээр нүдэх), модон мунц (модоор хийсэн нүдүүр).
мур [нэр үг]
мар мур хийх (үг сөргөлцөх).
муран [нэр үг]
намар цагт хийх олныг хамарсан ав урамдлын ав.
муриг [нэр үг]
муриг сариг (хоршоо үг) (муруй саруй), муриг сариг явах (муруй саруй явах).
муудалцал [нэр үг]
хоорондоо эв түнжингүй байгаа нь.
муулагч [нэр үг]
муу хэлдэг хүн.
муулал [нэр үг]
муу хэлэх байдал.
муутгал [нэр үг]
муутгах байдал.
муутуу [нэр үг]
олсоор хийсэн цаас юм баглах, цонхонд чимэгний оронд хэрэглэнэ муутуу цаас бороонд муу, модон хүрз шаварт муу (зүйр үг) (харилцан үл тохирох зүйлс).
муухай [нэр үг]
муруй саруй (хоршоо үг) (тэгш шулуун биш байдал), муруй хазгай бичих (муухай бичих), муруй хазгай унших (буруу зөрүү унших), муруй хазгай хэлэх (буруу зөрүү хэлэх) (шилжсэн утга) тэрс, шударга бус муруй гажуу (хоршоо үг) (гаж буруу).
муушаал [нэр үг]
муушаан хэлсэн нь муушаал үг (муу хэлсэн үг), хочлол муушаал (муу байдлыг нь товойлгон хочлосон нь).
мухардал [нэр үг]
мухардах байдал, арга барагдал мухардалд оруулах (ямар ч аргагүй байдалд оруулах).
мухардлага [нэр үг]
мухардсан нь.
мухлаг [нэр үг]
бургас, холс зэргийг матаж тэрэгний арал дээр бүрхүүл болгон суулгаж эсгий, бөс зэргээр бүрсэн үүдтэй тэрэг мухлагт агуулах (бүхээгт тэргэнд агуулах), мухлаг тэрэг (бүхээгтэй тэрэг) бараа таваарыг жижиглэнгээр худалдах бяцхан бүхээг мухлаг тонон дээрэмдэх (худалдааны бяцхан бүхээгийг тонон дээрэмдэх), барааны мухлаг (бараа худалдах дэлгүүр), идэш уушны мухлаг (хүнсний зүйл худалдах жижиг газар), мухлаг нээх (жижиглэнгийн худалдаа эрхлэх газар ажиллуулж эхлэх).
мушгиа [нэр үг]
умайн хөндийд тавьж, жирэмслэхээс сэргийлэх хэрэгсэл, эмтэй, эмгүй хоёр янз байна.
мушгиа [нэр үг]
хавтгай дээр нэгэн цэгийг тойрон өөрийгөө үл огтлон зурагддаг шугам.
мушгигч [нэр үг]
эрч оруулан зангидагч үг яриа гуйвуулагч үг мушгигч (хэлсэн ярьсан зүйлийг гуйвуулагч этгээд).
мушгил [нэр үг]
аливаа зүйлийн төгсгөл, үзүүр хэсэг мохол мушгил (хоршоо үг) (үр үндэс, төгсгөл), мухлай мушгилгүй болгох (үр үлдэгдэлгүй болгох).
мушгираа [нэр үг]
мушгиж эрчилсэн нь мушгираа орох (мушгиж эрчилсэн байдалтай болох),