Нэр үг
музгай [нэр үг]
хазгай музгай (хоршоо үг) (тэгш биш, ийш тийш тахиралдсан, эсвэл налуу байдал).
музгар [нэр үг]
хазгар музгар (хоршоо үг) (аль нэг тийшээгээ хазайсан нь), хазгар музгар хөлтэй (хүн, амьтны өрөөсөн хөл нь татуу, доголон).
музей [нэр үг]
түүх, соёл дурсгалын талаарх ховор сонирхолтой зүйлсийг цуглуулан хамгаалах, нийтэд үзүүлэх, үзэсгэлэн гаргах ажлыг эрхэлдэг байгууллага үзэсгэлэн музей байгуулах (урлаг соёл, түүхийн талаарх үнэт зүйл болон баримтуудыг олон нийтэд үзүүлэх үзэсгэлэнгийн газар байгуулах), музейн үзмэр (олон нийтэд үзүүлэхээр тавьсан соёлын дурсгалт зүйлс), байгалийн түүхийн музей (байгалийн үзэгдэл, түүхийн холбогдолтой ховор нандин, үнэт зүйлсийг цуглуулан аривжуулж, олон нийтэд таниулан сурталчилах, үнэт олдворуудыг хадгалан хамгаалах үйлчилгээний байгууллага), түүхийн музей (түүхэнд холбогдох ховор нандин, үнэт зүйлсийг дэлгэн үзүүлдэг үзэсгэлэн), хувьсгалын музей (хувьсгалын түүхэнд хамаарагдах эд зүйлсийг олон нийтэд үзүүлдэг байгууллага), гэр музей (суут хүмүүсийн амьдарч байсан орон байрыг музей болгосон нь), орон нутгийг судлах музей (зөвхөн тухайн орон нутгийн түүхтэй холбогдсон түүхийн баримтыг үзмэр болгосон музей), музейн тайлбарлагч (музейн үзмэрүүдийг үзэгчдэд тайлбарлан хэлдэг хүн).
муйх [нэр үг]
муйх нас (их өндөр нас).
муйхардал [нэр үг]
муйхардах байдал.
мулгуу [нэр үг]
мулгуу халгуу (хоршоо үг) (халт мөлт, хазгай буруу байдал).
мултархай [нэр үг]
мултарчихсан байгаа нь чөмөгний булуу тогооноосоо гарсан нь мултархай мөр (дал бугалга орчмын уулзвараасаа салчихсан мөр).
мултрал [нэр үг]
мултрах байдал.
муми [нэр үг]
илжирч, ялзрахаас хамгаалан тусгай аргаар хадгалсан хүүр муми хадгалах (хүүрийг муутгалгүй хадгалах).
мун [нэр үг]
хэмжээ хязгаар, баримжаа мун тун (хоршоо үг) (хэмжээ, баримжаа), мун тунгүй (баримжаагүй).
мун [нэр үг]
зовлон зүдгүүр мун ихтэй (зовлон ихтэй).
муна [нэр үг]
толгойн тал нь бүдүүн бөөрөнхийдүү, өөрөөс нь барих иш гаргасан, эсвэл тусгай иштэй цохих дэлдэх зэвсэг төмөр муна (төмрөөр хийсэн толгойн тал бүдүүн болоод бөөрөнхийдүү зэвсэг), модон муна (модоор хийсэн толгойн тал нь булцгар том, өөрөөсөө иштэй зэвсэг), түншүүр муна (ямар нэгэн зүйлийг түншин цохих зэвсэг), савлуур муна (ямар нэгэн зүйлийг савж дэлдэх хэрэгсэл), мунаар цохих (цохиход зориулсан зэвсгээр түншин нүдэх), мунан шил (химийн шинжилгээ хийхэд хэрэглэдэг урт хүзүүтэй шил сав), муу муудаа жанжин, муна гадсандаа жанжин (зүйр үг) (өөрөөс дорд, бядуу хүнийг дээрэлхэн дарлах зантай) тариа түнших түншүүр тарианы муна (тариа түнших түншүүр).
муна [нэр үг]
тэнэ муна (хоршоо үг) (а.нөхцөл байдлыг үл харгалзан зорьсондоо хүрэх гэж хүчлэн зүтгэх байдал б.биеийн тэнцвэр алдарсан мэт байдал).
мундаа [нэр үг]
адуу, луус зэрэг битүү туурайтны сэрвээ дээрх дэлийн мохлын орчин дахь овгор хэсэг морины мундаа (адууны сэрвээний ар тал), бууж мордоход мундаа, батгана шавахад сүүл (зүйр үг) (юм бүхэн өөрийн гэсэн үүрэгтэй).
мундар [нэр үг]
алдаа осол, шившиг мундраа тарих (шившигтэй зүйл хийсэн нь олонд мэдэгдэх), мундраа хутгах (муу муухай алдаа осол олныг гаргах), мундар шившиг (хоршоо үг) (муу муухай, ичгүүрт явдал), муу нэртэй, мундар цолтой (зүйр үг) (олонд сайн нэргүй, муу хэрэг хийсэн хүн), муу хүн мундар татна, муруй мод новш татна (зүйр үг) (муу хүнээс зүй бус хэрэг явдал үл холдоно).
мундас [нэр үг]
олон толгойт хатги хэд хэдэн үсний хүүдий болон тосны булчирхай орчны зөөлөн эдийг хамарсан идээт үрэвсэл мундас гарах (олон толгойт хатги гарах).
мундир [нэр үг]
ёслолын хувцас мундир өмсөх (ёслолын хувцас өмсөх).
мунхрал [нэр үг]
мунхрах байдал.
мунхруулагч [нэр үг]
мунхруулж байгаа байдал, юм ардыг мунхруулагч (ардын сэтгэл санааг төөрөлдүүлэгч), мухар сүсгээр мунхруулагч (мухраар сүсэглэн бишрүүлэгч).
мунхруулал [нэр үг]
ямар нэгэн хуурамч зүйлд итгүүлэхээр ятгах байдал мунхруулах байдал мунхруулалд автагдах (ятгалгад автагдах).