Нэр үг
мэр [нэр үг]
бэртэнги шарх.
мэргэ [нэр үг]
зурхайн ёсонд хүний ажил үйлсийн сайн муу явдлыг зоос, хөзөр, чулуу, дал зэргээр тааварлан хэлэх нь далны мэргэ (хонины дал шатаан харж хэлэх нь), зоосны мэргэ (зоос гүйлгэн үзэж хэлэх нь), мэргэ төлгө (хоршоо үг) (хүний хувь тавилан, ямар нэгэн хэрэг явдлын тухай тааварлан хэлэх нь), мэргэ төлгө буулгах (мэргэ төлгө тавих), мэргэ төлгө тавих (тааварлан хэлэхээр үзэх), мэх сурахын оронд мэргэ сурсан нь дээр (зүйр үг) (заль мэх сурах нь тусгүй).
мэргэд [нэр үг]
эрдэм мэдлэгтэй хүмүүс мэргэдийн сургаал (эрдэм мэдлэгтэй хүмүүсийн сургаал), ухаантан мэргэд хоршоо (эрдэм, ухаан хосолсон хүмүүс), эрдэмтэн мэргэд (хоршоо үг) (шинжлэх ухааны аль нэг салбарын мэдлэгт мэргэшсэн хүмүүс), гэрийн бахархал үр хүүхэд, улсын бахархал ухаантан
мэргэжигч [нэр үг]
шинжлэх ухааны аль нэг салбарын мэдлэгийг судлан сурагч ямар нэгэн зүйлд нэн дадмаг сурамгай бологч.
мэргэжил [нэр үг]
урлаг спорт, шинжлэх ухаан, техникийн тодорхой салбарын мэдлэгийг тогтолцоотой эзэмшсэн мэдлэг, чадвар мэргэжил эзэмших (шинжлэх ухааны аль нэг салбарыг илүүтэй судлан эзэмшсэн мэдлэг), мэргэжлийн диплом (тухайн салбарын мэдлэг эзэмшсэн гэдгийг батлах гэрчилгээ бичиг), ажил мэргэжил (хоршоо үг) (эрхэлж буй хөдөлмөр болон эзэмшсэн мэдлэг), мэргэжил дадлага (хоршоо үг) (тогтолцоотой эзэмшсэн мэдлэг, түүнийгээ амьдралд хэрэглэх чадвар), мэргэжил чадвар (хоршоо үг) (мэдлэг чадвар), мэддэг нь гарч, мэргэжил нь тодрох (зүйр үг) (эзэмшсэн мэдлэг чадвар нь тодорхой болох).
мэргэжилтэн [нэр үг]
мэргэжил эзэмшсэн хүн туршлагатай мэргэжилтэн (мэргэжлийн туршлага сайтай хүн), зөвлөх мэргэжилтэн (мэргэжлийн ажлынхаа талаар заавар зөвлөгөө өгөх хүн).
мэргэлэгч [нэр үг]
мэргэ төлгө тавигч.
мэргэч [нэр үг]
мэргэ төлгө үзэх хүн.
мэргэшил [нэр үг]
мэргэжлийн тодорхой нэг салбарын гүнзгий мэдлэг боловсрол.
мэрийгч [нэр үг]
мэрийн чармайгч.
мэриймж [нэр үг]
мэрийлт зүтгэл.
мэрэг [нэр үг]
харвах оноц мэрэг цэц (хоршоо үг) (харвах оноц, цэц), цэц мэргээ шалгах (цэцээ шалгах). мэрэгч(ин) (нэр үг) хэрэм, тарвага, хулгана, оготно зэрэг идэш тэжээлээ мэрж иддэг, цүүц хэлбэрийн хурц, урт, хос үүдэн шүдтэй дэлэнт амьтдын ерөнхий нэр мэрэгч амьтад (үржил хурдан хөхтөн амьтад ургамал болон холимог идэштэн).
мэрэгчтэн [нэр үг]
дэлэнтэн амьтны ангийн мэрэгч амьтдыг багтаасан нэг багийн (нэр үг)
мэс [нэр үг]
ирт зэвсгийн зүйл мэс хөдөлгөх (а.ирт зэвсэг барин зодолдох б.мэс засал хийх), мэс засал (анагаах ухаан) (а.гар болон мэсээр өвчилсөн хэсгийг авч эмчлэх арга б.гар, мэсээр анагаах өвчин, эмгэгийн эмнэлзүй, эмчлэх аргыг судалдаг анагаахын салбар ухаан), мэс заслын тасаг (мэс засал хийдэг эмнэлгийн тасаг), гал мэс (хоршоо үг) (гал түймэр болон зэвсгийн зүйл), гал мэсийн аюул (дайн тулалдаан, гал түймрийн аюул), илд мэс (хоршоо үг) (ирт зэвсгийн зүйл), хутга мэс (хоршоо үг) (ирт зэвсгийн зүйл), мэсээр тоглох (осолтой зүйлээр оролдох), эрхтний мэс ёгт (солонго), мэсийн шарх эдгэрдэг, үгийн шарх эдгэрдэггүй (зүйр үг) (нэгэнт хэлсэн үгийг буцаах аргагүй), (мэргэн үг) жанжин төрд түшиг, мэс зэвсэг эрд түшиг (зүйр үг) (эрдэм чадалтай хүн улс орондоо ихийг бүтээдэг).
мэсий [нэр үг]
үнээний умай.
мэсч [нэр үг]
мэс хэрэглэгч.
мэсэс [нэр үг]
зэвсгийн хурц тал.
мэтгэгч [нэр үг]
маргаж мэтгэх зантай мэтгэгч хүн (маргаж мэтгэдэг зантай хүн).
мэтгэгч [нэр үг]
үйл урлагч, оёдолчин үйл мэтгэгч (үйл оёдол хийдэг хүн).
мэтгэлцэгч [нэр үг]
цэц булаалдан маргах хүн мэтгэлцэгч талууд (цэц булаалдан маргагч тал).