Нэр үг
мөгц [нэр үг]
бэрээмэг өвсний будаг оруулсан тос балин будахад хэрэглэнэ.
мөдүү [нэр үг]
харвуулын сумны ир.
мөл [нэр үг]
тал мөл (хоршоо үг) (халт мөлт, хагас дутуу).
мөлжвөр [нэр үг]
мөлжиж болохоор махтай яс мөлжвөр сайтай (мөлжиж идэх махтай) (шилжсэн утга) бусдыг хохироож олсон олз ашиг.
мөлжигч [нэр үг]
бусдын хөдөлмөрийг хэтэрхий бага үнээр, эсвэл төлбөр төлөлгүйгээр эзэмшигч мөлжигч анги (олны хөдөлмөрийг шулан амьдрагч хэсэг бүлэг), дарлан мөлжигч (бусдыг дээрэлхэн мөлжиж буй этгээд).
мөлжил [нэр үг]
мөлжих байдал.
мөлжлөг [нэр үг]
бусдын хүч хөдөлмөрийг мөлжих явц мөлжлөгөөс ангижрах (хүч хөдөлмөрөө мөлжүүлэхээ болих).
мөлжүүр [нэр үг]
мөлжүүр үндэс (ургамал судлал) (ургамлын нэхдэс дотор сунан ургаж, шим шүүсийг нь сорон амьдардаг үндэс).
мөлжүүр [нэр үг]
мөлжүүр хорхой (амьтан судлал) (шимэгч хорхой).
мөлжүүр [нэр үг]
мөлжиж идэх махны зүйл мөлжүүр муутай (мөлжиж идэх мах муутай), мөлжүүр үлдээх (мөлжиж идэхдээ ясыг махнаас нь сайн цэвэрлээгүй, дахин мөлжих мах үлдээх) өвсний хальс өвсний мөлжүүр (өвсний хальс) (шилжсэн утга) цааш шавхахад гарч ирэх хөрөнгө зоорь мөлжүүр дээж (зоосоор наадахад хожсон хүн нь дээж барих адил авах бага сага зоос) (шилжсэн утга) шавхагдашгүй сайн чанар.
мөлтөс [нэр үг]
ам мөлтөс (а.арай хийж, халт, дөнгөж б.санд мэнд), ам мөлтөс дайралдах (халтхан таарах), ам мөлтөс уулзах (яаруу сандруу ярилцах).
мөлүүр [нэр үг]
мөлөх багаж нэг зүйл буу.
мөлхөгчтөн [нэр үг]
нугалмайт амьтны матар, могой гүрвэлийн хэсгийг хамарсан нэг анги, дотроо олон овог, баг, төрөл з(үйл үг)
мөлчийлгөгч [нэр үг]
мөлчгөр болгогч.
мөндөр [нэр үг]
жижиг бөөрөнхий хэлбэртэй, агаарын мөсөн тунадас мөндөр орох (бөөрөнхий, мөсөн тунадас орох), мөндөр цохих (үр тариа мэт зүйл мөсөн тунадаст цохигдон газарт унах), бороо
мөндрөнцөр [нэр үг]
мөндрөөс жижигхэн, хатуу тунгалаг, бөөрөнхий мөсөн тунадас.
мөнтөр [нэр үг]
тэнтэр мөнтөр (хоршоо үг) (тэнтгэр хүн, амьтны тэнцвэргүй явах байдал).
мөнхрөл [нэр үг]
мөнх болсон нь.
мөнхрөө [нэр үг]
мөнхрөө жимс (ургамал судлал) (зэлийн угт ургадаг, нэг буурцагт хоёр зуу илүү үртэй, туулайн бөөр мэт амттай нэг зүйл жимс).
мөөгөнцөр [нэр үг]
(ургамал судлал) доод зэргийн ургамлын доторх иш, навчгүй, навчны ногоон эдгүй нэг бүлэг ургамал (анагаах ухаан) хүн, амьтанд халдварт өвчин үүсгэгч бичил мөөг мөөгөнцөр гарах (арьсанд голдуу тарах шархлаат өвчин).