Үйл үг
орхойх [үйл үг]
орхгор болох орхойн харагдах (данхгар том харагдах).
орчгордох [үйл үг]
хэтэрхий орчгор болох, хэтэрхий орчгорын улмаас тохиромжгүйдэх.
орчгортох [үйл үг]
эрэгчин эмэгчин жигүүртний нийлэх, жигүүртний эвцэх.
орчийх [үйл үг]
орчгор болох наранд орчийх (наранд хатан үрчийх), орчийж хатах (үрчийж хатах).
орчилдох [үйл үг]
харилцан шүтэлцэн эргэж тойрох ба улиран хувьсах орчилдон нотлох (үнэмшил муутай нотлох арга).
орчих [үйл үг]
эргэх, нэг хэмээр эргэн давтагдах орчлонд орчих (орчлонд нэгэн хэвээр давтагдах), сар дэлхийг тойрон орчих (сар дэлхийг тойрон эргэх), орчин эргэх (тойрон эргэх) улиран хувьсах, нөгчих.
орчуулах [үйл үг]
тухайн бичиг зохиолыг өөр хэлэнд хөрвүүлэх монголоор орчуулах (монгол хэлэнд хөрвүүлэн буулгах), оновчтой орчуулах (утга санааг бүрэн гаргаж, зөв ххөрвүүлэн буулгах), үгчлэн орчуулахмахчлан орчуулах (үг бүрээр нь хөрвүүлэх).
оршдос [үйл үг]
аливаа эрдэс, түүхий эдийн хөр хүдрийн оршдос (хүдрийн нөөцлөгдсөн байршилт, хөрс), нүүрсний оршдос (нүүрсний орд) хуучир. ужиг өвчин.
орших [үйл үг]
бие чилж бадайрах хөл орших (хөл чинэрэн мэдээ алдах), бие орших (бие чилж бадайрах) (шилжсэн утга) хүний биед ямар нэгэн ер бусын хүчин буй болох буюу хий сүг наалдах ад чөтгөр орших (муу зүйлд автагдах).
орших [үйл үг]
амьдран суух оршин суух (тухайн газарт нутаглах), нутаглан орших (нутаглан суух), үүрлэн орших (үүрлэн амьдрах) байх, буй ахуй голын хөвөөнд орших (голын хөвөөнд байх) зэрэгцэн орших (зэргэлдээ байх), холгүй орших (холгүй байрлах), уулын бэлд орших (уулын бэлд байх), түүх орших (түүх буй ахуй), хутаг орших (хүсч мөрөөдөж байсан зүйл нь биелэх), өгөх
осгортох [үйл үг]
юмны гадаргуу хатуу ширүүн болох, дарайх, осгоруутах хөл осгортох (хөлийн арьс зузааран хатуурах).
осгох [үйл үг]
хүйтэнд бээрэн хөдөлж чадахгүй болох хонь осгох (хонь даарч бээрэх), хүйтэнд осгох (хүйтэн даарч бээрэх), шуурганд осгох (салхи шуурганд ихэд даарч бээрэх), осгосон хүн (даарч бээрсэн хүн), осгож үхэх (бээрч хөлдөж үхэх).
осолдох [үйл үг]
аливаад хөнгөн хуумгай хандсанаас болж осол гарах омтгойдон гэнэдэх тэрэг осолдох (машин тэрэг эндэлд орох, онхолдох), онгироо хүн осолдох нь амархан, агсам морь алжаах нь амархан (зүйр үг) (хөөргөн зантай хүн алдаж эндэх нь их) (шилжсэн утга) үхэх, нас барах замд осолдох (а.замд осол гарах б.замдаа нас барах), үерт осолдох (үерийн усанд живж амиа алдах), тулалдаанд осолдох (дайн тулалдаанд амь үрэгдэх), буу осолдох (буу алдах), осолдох дөхөх (амиа алдах шахах), төл осолдох (төл мал хорогдох, үхэх), осолдож хохирох (осолд орж хохирол үзэх) (шилжсэн утга) болзсон цагаасаа хожимдох, хоцрох осолдон оройтох (цаг хугацаанаас хожимдох).
отголох [үйл үг]
отгон болох хүүхэд отголох (хамгийн бага хүүхэд гарах) дуусах, сүүлдэх найр отголох (найр өндөрлөх), отголж ирэх (сүүлдэж ирэх), отголж улайсах (хамгийн сүүлд улайсан халах) (шилжсэн утга) ихэд хөөрөн хөгжиж тоглох отголон бүжиглэх (хөгжил баясалтайгаар бүжиглэх) (шилжсэн утга) төл малын үсэрч харайн тонгочин наадах ишиг отголох (ишиг тонгочин наадах).
отголох [үйл үг]
малгайдаа отго зүүх малгайгаа отголох (малгайдаа тогосын өд хатгах, зүүх) моринд хөхөл тавих отголон хайчлах (хөхөл үлдээн хайчлах, отго тавих).
отлох [үйл үг]
мал адгуусны ороо орох отлон урамдах (буга гөрөөсний ороо орж урамдах), отлон улих (чонын ороо орж улих).
отоглох [үйл үг]
хуучир. отог болгон хуваах, отог байгуулах отоглон захируулах (отог болгон хувааж захируулах) отогт багтан орох, захирагдах отоглон суух (тухайн отгийн бүрэлдэхүүнд багтах).
отоглох [үйл үг]
анчид ан авын үед түр хоноглон буудаллах, гөрөөчний отогт буудаллах отоглон буух (анчид хоноглохоор буух).
отогчлох [үйл үг]
отог отгоор нь шалгах, хуваарилах отогчлон явах (отгоор нь шалган явах).
отомдох [үйл үг]
омтгойдох.