Үйл үг
өвөрмөцчлөх [үйл үг]
өвөрмөц байдалтай болгох өвөрмөц мэтээр үзэх.
өвөртлөх [үйл үг]
юмыг өвөртөө хийх, агуулах номоо өвөртлөх (номоо өвөртөө хийх), өвөртлөөд явах (энгэр хармаандаа хийгээд явах) нөмөрсөн хөнжил хувцас, хучлага дотроо оруулах өвөртөлж унтах (цуг унтах) (шилжсэн утга) сэтгэл ханамжтай болох.
өвөрчлөх [үйл үг]
юмыг өөрийн болгож өмчлөх өвөрчлөн авах (өмчлөн авах) (шилжсэн утга) юмыг янз байдлыг нь засан янзлах гоёчлох өөр болгох.
өвөрчлөх [үйл үг]
тал тохой татаж дотночлон илүүд үзэх өвөрчлөн хандах (өөрийн хамаатан садан, танил хүмүүстээ тал харж хандах).
өврөх [үйл үг]
хөвд дарагдах, хүүрших эд бараа өврөх (эд бараа удаан дарагдсанаас чанар муудаж хүүрших), өвөрч муудах (хүүршиж илжрэх).
өврөх [үйл үг]
гайхаж хачирхах. өвс(өн) (нэр үг) нарийн ногоон туяхан иш, мод, бутнаас бусад ургамал борог өвс (хуучирч хатсан хагд өвс), бэлчээрийн өвс (бэлчээрт ургасан ургамал, ногоо), даваа өвс (эгнүүлж хураасан нуруу өвс), нарийн өвс (шим тэжээл сайтай ургамал), тачир өвс (ургамал, ногоо тачир сийрэг ургасан байдал), хур өвс (өнжмөл өвс), хортой өвс (хүн, амьтан, малд сөрөг нөлөө үзүүлдэг идэж болохгүй ургамал), хуурай өвс (хатаж гандсан ургамал), чийгтэй өвс (ургамал, ногооны шүүдэр хатаагүй байгаа нь), эмийн өвс (эмийн найрлагад ордог ургамал, ногоо), өвс найгах (ургамал ногоо салхины аясаар хөдлөх), өвс халиурах (ургамал ногоо ихээр ургах), өвс ногоо (хоршоо үг) (өвс ургамал), өвс ургамал (хоршоо үг) (ургаж байгаа ургамал ногоо) биелэг өвс (ургамал судлал) (хээр тал, сүүдэрлэг чийгтэй газар ургадаг, навч шулуун, наймаас гучин сантиметр өндөр ургамал хорхойн тариа, туужууны өвс), хазаар өвс (ургамал судлал) (сүрэл нь хэд хэдээр буталж шулуун ургадаг, навч нь дугуй гилгэр бөгөөд үсгүй олон наст өвс), хувин өвс (ургамал судлал) (нэг наст өвс), хүж өвс (ургамал судлал) (угийн нь хэсэг модлог, эш салаа маш олон, бариулгүй навчтай олон наст өвс, бүхэл өвс эмийн найрлагад орно, шатаахад сайхан үнэр гарна), цагаан өвс (ургамал судлал) (элсэн хялгана), цагаалж өвс (ургамал судлал) (цагаан хялгана), чихэр өвс (ургамал судлал) (гол үндэс их урт, бор цэцэгтэй, хүрэн буурцагт жимс суудаг олон наст өвс, үндэслэг эш нь чихэрлэг амттай, эмийн найрлагад орно), чөдөр өвс (ургамал судлал) (мод, өвсөнд ороож ургадаг ургамлуудын ерөнхий нэр) өвсөөр хийсэн, хулдсан зүйл өвсөн нөмрөг (хялгана зэрэг өвсөөр сүлжсэн борооны нөмрөг), өвсөн шаахай (өвсөөр гөрж хийсэн шаахай), өвсөн гэр (а.өвс ургамлаар хучиж бүрсэн овоохой б.муу гэр) мал тэжээхээр хадаж хатаасан ногоо өвсөн бухал (хэсэг хэсэг газарт шовойлгож овоолсон өвс), өвсөн нуруу (нуруулдаж хураасан өвс), өвсний хамуур (өвс хамах багаж), өвсний хашаа (өвсний хороо), өвсний хороо (хадаж хатаасан ургамал ногоог агуулах сав), өвсний сэрээ (өвс ногоог хатган сэрээдэж авах хэрэгсэл), өвсөнд гарах (өвс хадахаар явах, хадланд явах), өвснөөс буух (хадлангийн ажил дуусаж, гэртээ харих), өвс буух (хадаж хураасан өвсөө хашаандаа буулгах), өвсөө өвөлжөөндөө татах (хадаж хураасан өвсөө өвөлжөөндөө буулгах), өвс бухалдах (хадсан ургамал ногоогоо хэсэг хэсэг газарт бага багаар овоолох), өвс дүйзлэх (а.хураасан өвсийг бага багаар боох б.хураасан өвсийг бага багаар овоолох), өвс нуруулдах (хадсан өвсийг ихээр овоолж, цас бороо нэвтрэхээргүй хураах), өвс бордоо (хоршоо үг) (тусгай аргаар бэлдсэн малын тэжээл), өвс бэлчээр (хоршоо үг) (ургамал ногоо бүхий газар нутаг), өвс тэжээл (хоршоо үг) (мал тэжээхээр бэлдсэн ургамал ногоо, тариа будаа зэрэг), өвс ургац (хоршоо үг) (газрын гарц), өвс хадлан (хоршоо үг) (а.ургамал ногоо өтгөн ургасан газар б.хадаж хураасан ургамал ногоо), өвсөн тэжээлтэн (амьтан судлал) (ургамал, ногоогоор хооллодог амьтдын ерөнхий нэр), өвсөн дотроос зүү эрэх (бүтэшгүй зүйл сэдэх, хийх), өвсөнд хаясан зүү (сураг чимээгүй гэнэт алга болох, ямар нэгэн зүйлийг хайгаад олдохгүй байх), өвс идэж, ус уусан (цэцэн үг) (хүч тэнхээ муутай, тамиргүй байдал), өвсгүй бол малгүй, малгүй бол махгүй (зүйр үг) (мах идье гэвэл малаа сайн тэжээж маллах хэрэгтэй), өвсөнд ороовч үхэр идэхгүй, өөхөнд ороовч нохой идэхгүй (зүйр үг) (хэн ч үл тоох хэрэггүй зүйл).
өврөх [үйл үг]
ялгаатай болох зураг өврөх (зураг ондоо болох).
өврөх [үйл үг]
нойтон зүйлийн хатах, эврэх мод өврөх (нойтон мод хатаж эврэх), бүрээс өврөх (бүрээс хатах).
өврөх [үйл үг]
хүч хүрэхгүй мохох, амархан цуцах мал өврөх (мал доройтож цуцах), өврөх доройтох (хоршоо үг) (хүч чадал нь барагдан сульдах).
өвслөг [үйл үг]
өвс ургамал элбэг өвслөг газар (өвс ургамал ихтэй газар) ургамал өвсний шинж чанар илүү давамгай байгаа нь өвслөг ургамал (иш нь зөөлөн, модлог бус ургамал).
өвслөх [үйл үг]
малд өвс тавих, идүүлэх үхэр өвслөх (үхэртээ өвс тавьж өгөх), мах идэх шүдгүй, мал
өвтгөх [үйл үг]
бие махбодыг зориуд шаналгах үүргэвч мөр өвтгөх (үүргэвч дарснаас мөр хөндүүрлэх), толгой өвтгөх (толгойг өвчтэй болгох) сэтгэлийг шаналгах сэтгэлийг нь өвтгөх (сэтгэл санааг нь зовоох).
өвхийх [үйл үг]
өвхгөр харагдах өвхийн суух (хагас, цомцойн суух) зөөлөн чанарын эдлэл хөвсийх, хөвхийх хөвөн өвхийх (хөвөн хөвсийх).
өвхөгнөх [үйл үг]
өвхгөр юмны байн байн хөдлөх өвхөг өвхөг алхах (өвхгөр юмны байнга хөдлөх, бөгтийж тонголзон алхах).
өвхөлзөх [үйл үг]
өвхгөр зүйлийн байнга хөдлөх чоно өвхөлзөх (чоно бөгтгөнөн гүйх), өвхөлзөн харайх (тонголзон харайх).
өвчигнөх [үйл үг]
зүй бус ааш гаргах, сагсуурах, дөвчигнөх өвчигнөх дөвчигнөх (хоршоо үг) (хий сагсуурах, хоосон агсамнан цамнах).
өвчих [үйл үг]
нядалсан, үхсэн мал, амьтны арьс шир зэргийг нь бүхлээр нь хуулж авах арьс өвчих (нядалсан мал, амьтны арьсыг биеэс нь салгах), хонь өвчих (хонины арьсыг хуулж авах), туламлаж өвчих (амьтны арьсыг битүүгээр шаалж авах) мод ургамлын доль хальсыг хуулах холтос өвчих хуучир. (холтос хуулах) (шилжсэн утга) дуурайх, адилхан болох аавыгаа өвчсөн юм шиг (аавтайгаа их адилхан байх, аавыгаа дуурайсан байх), өвчиж төрөх (царай зүс, төрх байдлаараа яг адилхан байх) (шилжсэн утга) зодож нүдэх арьсыг чинь өвчинө дөө. (ярианы үг, хэллэг)
өвчрөх [үйл үг]
өвчин ужиграх, өвчин үл дэх.
өвших [үйл үг]
өвтэй болох.
өгвийх [үйл үг]
өндөр босоо зүйлийн урагш бөхийх, өөвийх өгвийсөн гэр (хийсч унах гэж байгаа мэт суурь муутай харагдах гэр) (шилжсэн утга) ядуу зүдүү, арчаа муутай байх.