Үйл үг
дэрвэгэрдэх [үйл үг]
дэрвэгэр болох эрвэгэрдэх дэргэрдэх, далбагардах.
дэрвэлзэх [үйл үг]
дэрвэгэр юмны байн байн хөдлөх туг дэрвэлзэх (туг хийсэх) (шилжсэн утга) сэтгэл дэрвэх, хөл нь хөнгөрөх.
дэрвэх [үйл үг]
шувуу жигүүрээ савлан нисэх шувуу далавчаа дэрвэх (шувуу далавчаа дэвэх) даавуу, бөс салхинд хөвсөлзөн хийсэх), дээвэр цаваг салхинд дэрвэх (дээвэр цаваг салхинд хөвсөлзөн хийсэх), дэвэх дэрвэх (хоршоо үг) (хөвсгөнөн хийсэх) (шилжсэн утга) хөлд орж буй балчир хүүхдийн тэнцэж ядах дэгэх дэрвэх (хоршоо үг) (бага залуу хүний хөл хөөр болох), хүүхэд дэгж дэрвэх (хүүхдийн тэнцэж ядан тоглох) хүнийг сохроор даган түйвээх дэрвэж дэгдэгнэх (бусдыг дагалдан муу зан ааш гаргах). дэрвээ(н) (нэр үг) намираа, тугийн дэрвээ дэрвэгэр дэрвээ хөмсөг (нумарсан хөмсөг), дэрвээн согоовор (ургамал судлал) (нэг зүйл согоовор өвс), дэрвээн хазаар өвс (ургамал судлал) (нэг зүйл өвс), дэрвээн дэгд (ургамал судлал) (нэг зүйл дэгд өвс).
дэргэнэх [үйл үг]
дэргэр юмны үргэлжлэн хөдлөх.
дэргэрдэх [үйл үг]
хэтэрхий дэргэр болох.
дэргэх [үйл үг]
морины нэгэн жигд хатирах цогих хоёрын хооронд ширүүхэн явах дэргэтэл хатирах (ширүүхэн хатирах).
дэргэцэх [үйл үг]
зэрэгцэх.
дэрдгэнэх [үйл үг]
дэрдгэр юмны дэрдэг дэрдэг хийх, дэрвэн хөдлөх (шилжсэн утга) хөнгөн долгин ааш гаргаж дэрдгэнэн гүйх (дэгж дэрвэн гүйх).
дэрдгэрдэх [үйл үг]
дэрдгэрийн учир зохисгүйдэх.
дэрдийх [үйл үг]
дэрдгэр болон хатах (шилжсэн утга) хүйтэнд даарч зогсох дэрдийн зогсох (биеэ хураан, жихрэн зогсох).
дэрдэлзэх [үйл үг]
дэрдгэр юмны дэрдэс дэрдэс хөдлөх дэрдэлзэж дардалзах (хоршоо үг) (дэргэр даргар юмны байн байн хөдлөх).
дэржгэнэх [үйл үг]
дэржгэр юмны дэржиг дэржиг хөдлөх дэржгэнэсэн шир (таржигнасан хатуу шир) чичирхийлэх, доргих, донсолгох дэржгэнэсэн зам (донсолгоотой зам).
дэржгэрдэх [үйл үг]
хэтэрхий дэржгэр болох.
дэржийх [үйл үг]
нимгэдэх хүйтэнд даарч эвхийх.
дэрийх [үйл үг]
дэргэр болох, дарайх, дэрдийх дэрийтэл хатах (дэрдийтэл нумран хатах), хүйтэнд дэрийтэл зогсох (хүйтэнд эвхийтэл зогсох), дэрийж дарайх (хоршоо үг) (дэрдийсэн хатуу юмны мэдрэгдэх) сэрийх, сэртэсхийн зогсох, сэрийлдэх.
дэрлийх [үйл үг]
дэрлэгэр болох, дэрдгэр болох.
дэрлэх [үйл үг]
дэр дээр толгойгоо тавих дэр дэрлэх (дэр тавьж хэвтэх), чулуу дэрлэх (а.чулууг дэр болгох б.(шилжсэн утга) үхэх), хэц дэрлэх (хээр хөдөө хонох), хээр хонож, хэц дэрлэх (тэнэж явах, гэр орны бараа харахгүй удах) юмны нэг этгээд юманд түшиж налах уул дэрлэж буух (ууланд шахаж буух), ус дэрлэж нутаглах (ус, голд ойр нутаглах), хаяа дэрлэх (а.гэрээ зэрэгцүүлэн барих б.ойрхон саахалт хотолж буух) дараа дараагаар ирэх, очих бөгс бөгсөө дэрлэх (тулгуухан ойр ойр ирэх, очих), хойно хойноосоо дэрлэх (залгалдаагаар ирж, очих) бие биеэ налан хэвтэх бие биесээ дэрлэн унацгаах (бие биеэ налан хэвтэх) дагах, араас нь явах хонины бөгсийг дэрлэж гэлдэрсээр явах (хонины араас даган гэлдэрсээр явах).
дэрмийх [үйл үг]
дэрэмгэр болох, дэрвийх.
дэрмэгнэх [үйл үг]
дэрэмгэр юмны үргэлжлэн хөдлөх.
дэрмэлзэх [үйл үг]
дэрэмгэр юмны байн байн хөдлөх. дэрс(эн) (нэр үг) (ургамал судлал) сайр нуга, хээр тал, хужирлаг цайдамд ургадаг, хавтгай урт навчтай, хатуу нарийн иштэй, буталж ургадаг олон наст өвс дэрсэн гэр (дэрсээр хучсан гэр), дэрсэн шаахай (дэрс сүлжиж хийсэн шаахай), дэрсэн хөшиг (дэрс холбон хийсэн хөшиг, дэрсээр сүлжсэн хөшиг), дэрсэн эмбүүл (дэрс хучиж нөмөргөсөн овоохой), дэрс зулах (дэрс дэвсэх), бут дэрс (хоршоо үг) (буталж ургасан өвс), дээл хувцасны цэвэр нь, дэрс хулсны өндөр нь (зүйр үг) (аливаа юмны цэвэр цэмцгэр, чанартай нь сайхан) дэрс мэт дэрсэн хор (ургамал судлал) (хавар эрт ургадаг нэгэн зүйл хорт ургамал), дэрсэн шилбэ (нарийхан шилбэ).