Нэр үг
бужигналдаан [нэр үг]
үймээн шуугиан, хөл хөдөлгөөн ихтэй, эмх замбараагүй байдал бужигналдаан болох (эмх замбараагүй болох).
бужмаг [нэр үг]
дутуу ээдсэн сүүний язмаг.
бужмаг [нэр үг]
бужмаг хөөндэй (амьтан судлал) (европ, азид тархсан ойд амьдардаг нүүдлийн шувуу).
бужуу [нэр үг]
хожгор яр, хожгор үлд, түүхий, цахлай бужуу гарах (түүхий гарах).
бузарлагч [нэр үг]
юмыг хир буртаг болгогч хүн юмсыг гутаагч.
бузарлал [нэр үг]
бузарлах үйлийн (нэр үг)
бузартал [нэр үг]
бузартах үйлийн (нэр үг)
буйдан [нэр үг]
сууж хэвтэх зориулалттай зөөлөн тавилга, диван буйдан дэлгэх (буйдан сунгах), буйдан засах (а.буйдангаа ор болгон дэлгэх б.диваны эвдрэлийг засах).
буйл [нэр үг]
шүдний ёзоор суух уурхайг халхалсан мах буйл урагдах (шүдний уурхайг халхалсан мах гэмтэх), буйл хавдах (шүдний уурхайг халхалсан мах үрэвсэх) (шилжсэн утга) мухарлан зузаарсан газар хутганы буйл (хутганы ааг орчмын зузаан газар).
буйл [нэр үг]
тэмээний хамарт хийж бурантаг уях хорин сантиметр хэрийн урт шор мод буйлан товх (буйлын үзүүрт угласан шир), буйлан тамга (буйлны дүрс бүхий товх, туухай, онги бүхий тамга), буйлаа хэмлэх буур осолтой, буцаж халирах хүн осолтой (цэцэн үг) (буцамтгай няцамтгай зан өөр, бусдад хөнөөлтэй гэсэн сургамж).
буйлаан [нэр үг]
тэмээ уянгалан дуугарах дуу тэмээний буйлаан (тэмээ уянгалан дуугарах дуу).
буйлт [нэр үг]
тэмээний хоёроос гурван нас хүртэлх (төлөөний үг)
буйр [нэр үг]
тарвас зэрэг юмыг тоолох нэгж.
буйр [нэр үг]
буурь.
бул [нэр үг]
овоолон цогцолсон жижигхэн бухал бул барих (бухал овоолох), нэг бул өвс (нэг татах бухал өвс).
бул [нэр үг]
тэрэгний голыг тойрон эргэх, мод төмрөөр хийсэн хөндий булцуу, дугуйн төвийн бүдүүн хэсэг тэрэгний бул (модон ба төмөр тэрэгний дугуйн хигээс шаах төвийн булцуут хэсэг), булаар жанчихад инээж, булгаар зүлгэхэд уйлах (зүйр үг) (өрөвдөхөд өр өшиглөх гэгч) эсгийг чирэхэд голын хоёр үзүүрт угладаг суран оосор бүхий нүхтэй мод зам талбай засахад шороог дагтаршуулан тэгшилдэг төмөр, чулуу зэрэг хүндрүүлсэн өнхрүүл индүү бул (зам засах техник) (шилжсэн утга) асар их тээр саад бул чулуу (а.моголцог янзтай том ургаа хад чулуу б.(шилжсэн утга) хүнд, дааж давахад бэрх саад
булаа [нэр үг]
бургасан хашааны шивээ зэрэг булж босгосон мод.
булаагч [нэр үг]
бусдын эд юмсыг хүч түрэн авагч.
булаалдаан [нэр үг]
тэмцэлдээн, өрсөлдөөн, мөргөлдөөн.
булаалдагч [нэр үг]
алив юмыг авахын төлөөнөө хоорондоо маргалдан тэмцэгч.