Нэр үг
бугалцаг [нэр үг]
хүний гарын бугуйн яс.
бугдас [нэр үг]
бугдас хийх (бугдгар юмны түр зуур бугдайх), бугдас хийлгэх (бугдгар юмыг түр зуур бугдайлгах).
буглаа [нэр үг]
арьсны цаана битүү идээлсэн зүйл буглаа болох (битүү идээлэх), буглааг хагалах (битүү идээг хагалах).
бугсаа [нэр үг]
уур хилэн бугсаа хүрэх (уурлах), бугсаа шатах (хилэгнэх).
бугуйвч [нэр үг]
гарын бугуй, хөлийн шилбэнд зүүх гоёл бугуйвч зүүх (бугуй, шилбэнд гоёл зүүх), алтан бугуйвч (бугуй, шилбэнд зүүх алтан гоёл) бугуйд углах өмсгөл үстэй бугуйвч (бугуйд өмсөх үстэй өмсгөл) цагариг гархи.
бугуйл [нэр үг]
сур, дээсний нэгэн үзүүрт гогцоо гаргаж, нөгөө талыг оруулан эвхэж, эргэлдүүлэн хаяж, адуу малын толгойд шидэн оосорлон барих хэрэгсэл бугуйл хаях (хүн, мал, амьтны хүзүүнд цалам шидэн барих), дээсэн бугуйл (хялгас дээсээр хийсэн цалам) (шилжсэн утга) гогцоорсон юм.
бугуйлч [нэр үг]
бугуйл хаяхдаа чадамгай хүн сайн бугуйлч (бугуйл хаяхдаа чадмаг хүн).
буд [нэр үг]
долоон гарагийн гутгаарх нь усан гараг, лхагва гараг.
будаа [нэр үг]
амуу тарианы ерөнхий нэр будаа тарих (тариа тарих), амуу будаа (амуу тариа), будаа гурил (хоршоо үг) (тарьж ургуулсан үр тариа болон түүнийг боловсруулсан зүйл), будаа тариатариа будаа (хоршоо үг) (а.үр тариа, тарьж ургуулах олон төрлийн будаа б.ургац) цайлгаж боловсруулсан амуу болсон будаа (болгосон будаа), гурвалжин будаа (гурван талт хар будаа), шар будаа (жижигхэн шар өнгийн нэгэн зүйл будаа) хоол агшаасан будаа (будааг шөлгүй болтол чанаж болгох), жигнэсэн будаа (жигнэж болгосон будаа), будаа идэх (а.хоол идэх б.(шилжсэн утга) бусдаас тусламж авах, хуулах, хэлэх), идээ будаа (хоршоо үг) (идээ унд), будааныхаа савны бүтэн дээр (амьд мэнд дээрээ), хүний амаар будаа идэх (өөрийн гэсэн бодолгүй бусдын үгийг аялдан дагалдах), будаа болгох (а.ямар нэг зүйлийг бүрмөсөн эвдлэх, хэмхлэх б.ямар нэг үйл хэргийг сайн гүйцэтгэх, санасандаа хүрэх), будаа хороох (нэг газар ажиллах, алба залгуулах), будааны хүүхэд (эрх мэдэлгүй, бусдын хэлснийг биелүүлж явдаг хүн).
будаач [нэр үг]
будахдаа чадамгай хүн.
будаг [нэр үг]
юманд өнгө оруулах, зураг зурахад хэрэглэх зүйл, төрөл маш олон усан будаг (усаар найруулж будах будаг), уруулын будаг (уруулд түрхэж, өнгө оруулах будаг), будаг нийлүүлэх (өнгө тохируулах), будаг шунх (хоршоо үг) (гоёж гоодох зүйл) өнгө будаг (хоршоо үг) (аливаа зүйлийн зүс, будагний ялгавар).
будан [нэр үг]
маш жижиг усан дуслуудаас бүрэлдсэн манан будан дэгжих (будан дээшлэх), будан сөхөх (будан сарних, хөөрөх), будан татах (манан татах), будан үүл (дээш дэгдэн нимгэн болсон үүл) будан мананманан будан (хоршоо үг) (дээгүүрээ тунгалаг, доогуураа бүрхэг усны уур бүхий агаар),
будангуйрал [нэр үг]
будангуйрах үйлийн (нэр үг)
будар [нэр үг]
будар будар хийх (үе үе салхилах).
будац [нэр үг]
будах хэмжээ, будсан чанар.
будлиан [нэр үг]
самуурал, ээдрээ, маргаан ажлын будлиан (ажлын маргаан), хэргийн будлиан (хэргийн ээдрээ), будлиан самуун (хоршоо үг) (ажил хэргийн явцад тохиолдох эмх цэгцгүй төвөгтэй байдал), маргаан будлиан (хоршоо үг) (будлин маргаж байгаа нь) маргаан, мөргөлдөөн, өрсөлдөөн, хямралдаан будлиан болох (самуурах), будлиан гаргах (маргах), уршиг будлиан (хоршоо үг) (эмх замбараагүй байдал, төвөг чирэгдэл).
будлигч [нэр үг]
будлимтгай, самуурамтгай хүн будлигч амьтан (будлимтгай хүн), мэдэн будлигч (мэдсээр атал зориуд будлигч, мэдээгүй дүр үзүүлэгч).
будраан [нэр үг]
агаарт хөөрсөн усан дуслууд цастай холилдож газарт унасан жижиг мөхлөгүүд, ингэн туйлдас гэх нь бий.
бужга [нэр үг]
шувууны сөдний дараа ургасан өрвөлөг.
бужигнаан [нэр үг]
бужигнах дуу (дуу чимээ дуурайсан үг)