Нэр үг
бөрт [нэр үг]
цагаан, цайвар өнгө зүсэнд оролцсон хар бор толбо сүүнд бөрт унах (сүүнд хар бараан зүйл унах).
бөрт хуучир. [нэр үг]
чонын бэлтрэг.
бөртөгч [нэр үг]
эм малын бөрт зүсэм.
бөртөс [нэр үг]
бөртөс бөртөс (юмны үе үе бүдэгхэн харагдах байдал) бөртөс бөртөс хийх (юмны үе үе бүдэгхэн харагдах).
бөс [нэр үг]
хөвөн нэхмэл бараа бөс гэр (эсгий биш, бөс дээвэр, туургатай гэр, майхан), бөс нэхэх (хөвөн нэхмэл нэхэх), бөс бараа (хоршоо үг) (бөс даавуун бүтээгдэхүүн), бөс бай хуучир. (бөст буу зурж суурьт нь тогтоогоод зааж харвах цэргийн зэвсгийн бай).
бөсөл [нэр үг]
бөсөл чулуу (судалтай чулуу).
бөх [нэр үг]
өө бөх (хоршоо үг) (овон товон, өө хортон), өө бөхгүй (тэгш газар).
бөх [нэр үг]
бөх ангат (амьтан судлал) (тал, ойт хээрээр амьдардаг шувуу).
бөх [нэр үг]
анжисны бөх (анжисны малд хөллөх иш).
бөх [нэр үг]
бөх цагаан (ургамал судлал) (батцагаантан овгийн, дурс хар, хустай адил чанар хатуу, үр үндэс артай нэгэн зүйл мод, бөх мод).
бөх [нэр үг]
барилддаг хүн, барилдах спорт, биеийн тамираар мэргэшсэн хүн бөх амлах (а.цолтой бөх цолгүй хүнийг, их цолтой нь багатайгаа барилдахаар нэр зааж авах б.бөхийн нэр, цол зэргийг барилдахын өмнө өндөр дуугаар дуудаж сонсгох), бөх болгох (барилддаг болгох), бөх гарах (а.бөх барилдахаар зэхэж, засуулч дээр хүрч ирэх б.бөх болох), бөх засах (засуулч хариуцсан бөхөө барилдуулах, заримдаа арга мэх заах, нөгөө бөхийн сул талыг сэм мэдэгдэх), бөх цоллох (бөхийн нэр, цол гуншинг олноо дуудан сонсгох), бөх шавах (бөх хүн барилдахын өмнө хоёр гуяа дэлдэн алгадах) бөхийн ам (угтуул бөхийн учраагаа сонгох нь), бөхийн аранга (унадаг ч үгүй, хаядаг ч үгүй, барилдаж байгаа хүнээ их тамладаг зэгсэн уяа бөх), бөхийн даваа (а.барилдах удаа үе б.дийлж давсан нь), бөхийн засуул(ч) (барилдах үед бөхөд мэх хэлж сургах хүн), бөхийн зодог шуудаг (барилдахдаа өмсдөг өмсгөл), бөхийн мэх (барилдахад хэрэглэх арга, ялах арга ухаан), бөхийн хорхойтой хүн (бөхийн барилдаан үзэж бахдан баясах дуртай хүн), бөх хүн бүдүүн өвсөнд (цэцэн үг) (сэрэмж болгоомжгүй бол ямар ч хүн гэнэдэж мэднэ), бөх, бөхийн дэвэх нь өөр, бүргэд, харцгайн шүүрэх нь өөр (зүйр үг) (юм үзэгдэл, хэрэг явдал бүр өөрийн онцлог, нөхцөлтэй), бөхийн дээр бөх, эрийн дээр эр (зүйр үг) (эрдэм чадварт хязгаар байдаггүй).
бөх [нэр үг]
тэмээний нуруун дээрх шим тэжээл хадгалах үүрэгтэй овгор эрхтэн, түнтгэр өөх тэмээний бөх суярах (ширээ бөхтэй тэмээ эцэхэд бөх нь хэвтэх), ханан бөх (тэмээний бөх нэг тийшээ эсвэл хоёр тийшээ яльгүй хэвийсэн нь), хичир бөхтэй тэмээ (унанги бөхтэй тэмээ), бөхгүй тэмээ болох (хүнд бэрх ажилд шударгаар зарагдах, ихэд махран зүтгэх).
бөхөвч [нэр үг]
тэмээний урд бөхөнд углах зээглэсэн ширмэл эсгий.
бөхөвч [нэр үг]
тохошийг урагш хойш гүйлгэхгүйгээр тогтоох з(үйл үг)
бөхөг [нэр үг]
бөхөг бөхөг (бөгтөр юмны олонтоо хөдлөх байдал) бөхөг бөхөг хийх (бөгтөр юм тонголзон хөдлөх).
бөхөлгөө [нэр үг]
юмыг бат бэх болгох уяа.
бөхөн [нэр үг]
бөхөн бөхөн (бөгтгөр юмны байн байн хөдлөх байдал).
бөхөн [нэр үг]
мухлаг тэрэгний эсгийг тулах хараа мод.
бөхөн [нэр үг]
бөхөн од (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (сарны зурхайн долоон одны долдугаар од).
бөхөөн [нэр үг]
даалууны хоёр нүд нь тэгш, хоёр нүд нь ташуу байрласан дөрвөн нүхтэй мод.