Нэр үг
эвлэрүүлэгч [нэр үг]
эвлэрүүлэн зохицуулагч.
эвлэрэгч [нэр үг]
эвлэрэх үйлийн эзэн.
эвлэрэл [нэр үг]
эвлэрэх үйлийн нэр эвлэрэл найрамдал (хоршоо үг) (үл ойлголцох байдал арилж эвлэрч найрамдах нь).
эврэвч [нэр үг]
эвэрт зүүх гэр.
эврээлэг [нэр үг]
эврээх үйлийн нэр эврээлэг хийх (нойтон зүйлийн чийгийг гаргах).
эвсэл [нэр үг]
хүмүүс ажлын зорилго, өөрийн хүсэл саналаараа хамтран ажиллах улс, олон нийтийн бүлэглэл эвсэл байгуулах (үзэл бодол, санаа зорилгоороо хамтран ажиллах бүлэглэл үүсгэх), эвсэл тарах (эвсэж хамтран ажилласан хүмүүс сарниж бутрах), эвсэл үр (өндгөн эс), сүн (эр, эм бэлгийн эс), нийлж, үр тогтсон нийлмэл эс зигот), эвслийн гэрээ (хоёр тал харилцан тохиролцож, төлөвлөсөн асуудлаар шийдэлд хүрэх зорилготой батламжлан гарын үсэг зурсан бичиг, материал), эвслийн засгийн газар (олон намын төлөөлөл, засгийн эрхэнд гарч төр барих явдал), цэргийн эвсэл (олон улсын харилцааны аливаа асуудлаар хамтран ажиллах тухай хэлэлцэн тохирсон улс гүрнүүдийн улс төр, цэргийн холбоо), эвсэл холбоо (хоршоо үг) (ирээдүйн улс орны хөгжил болоод өөрийн хувийн ашиг сонирхлын үндсэн дээр нэгдсэн төрийн бус байгууллага).
эвсэл [нэр үг]
эв дүй харилцан уялдаат нарийн үйлдэл эвсэл муутай (эв дүй муутай), хөдөлгөөний эвсэл (хөдөлгөөний эв дүй).
эвүү [нэр үг]
эвүү халаг (аялга үг) (яарч сандрах, айж гаслах, энхрийлэн өрөвдөхөд хэлэх аялга).
эвхүүрэг [нэр үг]
эвхүүр, эвхдэг юм эвхүүрэг хутга (иртэй хэсгийг нь ишинд нь нугалж ирийг нь хамгаалдаг хутга).
эвхэс [нэр үг]
сөөм хэмжээтэй ишинд гогцооруулан эвхсэн утас нэхмэлийн машины орхицод торгож эвхсэн утасны ширхгүүд.
эвхээс [нэр үг]
эд бараа зэргийг нугалж тавьсан байдал эвхээсээрээ урагдах (эд зүйл эвхсэн ормоороо урагдаж сэмрэх).
эвцэл [нэр үг]
эвцэх үйлийн (нэр үг)
эвшил [нэр үг]
ургамлын бүлгэмдлийн (нэр үг)
эвшээлэг [нэр үг]
эвшээх үйлийн (нэр үг)
эвэр [нэр үг]
амьтны толгойн яснаас ургаж гарсан дотроо тугалмай яслаг зүйл эвэр ургах (ан амьтны өсч бойжих үед толгойн оройны хоёр талд тугалмай товойн гарах), эвэр унах (буга, гур, хандгай зэрэг амьтны ясан эвэр нь цусан эвэртээ түлхэгдэн унах), даргай эвэр (хоёр тийшээ далбийж ургасан том саргар эвэр), цусан эвэр (бугынхан овгийн амьтны хуучин эвэр нь унаад дахин шинээр ургаж эхэлж буй үеийн эвэр эмд хэрэглэнэ), оонын хоёр эвэр шиг (хоёулахнаа), шуудайнд хийсэн үхрийн эвэр шиг (эв нэгдэлгүй) эвэр хошуутай (ховч, элдэв мууг яримтгай), ишиг эврээ ургахаар эхийгээ мөргөх (цэцэн үг) (ачийг умартах, биеэ тоох), эвэр багатын олих их, эрдэм багатын омог их (зүйр үг) (юм мэдэхгүй хэрнээ омогшин ихэмсэглэх) эврээр хийсэн эдлэл хэрэглэл эвэр сам (юм шүүрдэх зориулалтаар амьтны эврээр хийсэн олон шүд бүхий сам), эвэр хүрээтэй шил (эврээр хийсэн хүрээ бүхий шил), эвэр дэгээ (ооно, гурын гавалтай эврээр хийсэн юм өлгөх хэрэгсэл) хорхой шавжийн толгойд ургасан эвэр шиг хатуулаг зүйл нутг.аялгуу хүүхдийн хөхөл, шувууны өвөг хүүхдийн эвэр (монголчууд хүүхдээ нэг нас хүрэхэд нь сэвлэгийг нь аваад, толгойны оройны хоёр талд үлдээсэн урт үс).
эвэр [нэр үг]
хүний гар хөлд гаднын нөлөөнөөс үүссэн хатуу сайр хөлний эвэр (бачуу гутал хөлийн хурууг дарснаас үүссэн хатуу сайр).
эвэр хуучир. [нэр үг]
сэтгэл санааны өвчин.
эвэрдий [нэр үг]
үхрийг эврээр нь оосорлож хөтлөхөд зориулж тэмээний ноосоор сүлжиж хийсэн оосор, уяа үхрийн эвэрдий (үхрийг эврээс нь хөтлөдөг дээс).
эвэрдээ [нэр үг]
эвэрдий.
эвэрлэг [нэр үг]
эвэрлэг мод (ургамал судлал) (амьтны эвэр шиг гадаргатай халуун дулаан оронд ургадаг нэгэн зүйлийн хатуу тураг мод).