Нэр үг
шүн [нэр үг]
гол зохиол, жинхэнэ судар шүнгээс иш татах (жинхэнэ итгэмжтэй гол судраас эш татах).
шүнчир хими. [нэр үг]
шүлтлэг шинж чанартай, химийн махбод.
шүр [нэр үг]
шүр бялзуухай (амьтан судлал) (далан хэлт чогчиготой адил, толгойдоо цэцэгтэй, биеийн чандар хар, хэрэлдэх зантай нэг зүйл шувуу), шүрэн замаг (ургамал судлал) (нэг зүйл улаан замаг гүехэн далайн агуйд ургана), шүрэн мод (ургамал судлал) (сарьслаг зузаан, зууван навчтай, цагаан цэцэг дэлгэрч, зуувгар улаан яслаг жимс суудаг, мөнх ногоон бут мод, багавтар тураг мод), шүрэн хошуут (амьтан судлал) (шүр мэт улаан хошуутай, нэг зүйл шувуу алаг туу, жунгаа),
шүргүүл [нэр үг]
үрж хавирах багаж хэрэглүүр.
шүргүүр [нэр үг]
шүргүүл, үрж хавирах хэрэглүүр.
шүргэгч [нэр үг]
шүргэх үйлийг гүйцэтгэгч.
шүрт [нэр үг]
шүрт хийх (шүрт гэсэн чимээ гарах), шүрт хийн өнгөрөх (хажуугаар шүрт хийсэн чимээ гарган өнгөрөх), шүрт хийлгэх (шүрт хийсэн чимээ гаргах).
шүрхий [нэр үг]
шүрхий нугас (амьтан судлал) (голын нугас шүрэг нугас).
шүрчиг [нэр үг]
үнэртэй усны ерөнхий нэр шүрчиг түрхэх (үнэртэй ус түрхэх, цацах), шүрчиг ханхлах (үнэртэй усны үнэр ханхлах, сэнгэнэх).
шүршигч [нэр үг]
шүрших үйлийг гүйцэтгэгч.
шүршүүл [нэр үг]
шүршүүр, шүршдэг хэрэглүүр шүршүүр.
шүршүүр [нэр үг]
шингэн зүйлийг шүрших хэрэгсэл шүршүүрт орох (шүршин гарах усаар биеэ угаах), үнэртэй усны шүршүүр (үнэртэй ус шүрших хэрэгсэл).
шүрэв [нэр үг]
эрэгтэй хадаас.
шүрэг [нэр үг]
шүрэг нугас (амьтан судлал) (голын нугас шүрхий нугас).
шүтгэх [нэр үг]
хатгах шүтгэх (хоршоо үг) (а.юмыг үзүүртэй юмаар чичих б.ямар нэгэн зүйл оёх в.(шилжсэн утга) өдөөн турхирах), юм хатгах шүтгэх (юм оёх), эхнэрийн нь эсрэг хатган шүтгэх (эхнэрийн нь эсрэг өдөөн турхирах).
шүтлэг [нэр үг]
шүтэх үйлийн нэр, ямар нэгэн зүйлийг шүтэх бишрэх нь шүтлэг багатай (шүтэх бишрэх нь бага), бишрэл шүтлэг (хоршоо үг) (ямарваа зүйлийг бишрэн шүтэх нь),
шүтлэгтэн [нэр үг]
шүтлэг бүхий хүн шүтлэгтэн олон түмэн (шүтлэг бүхий түмэн олон).
шүтэгч [нэр үг]
шүтэх үйлийн эзэн, шүтэх үйлийг үйлдэгч бишрэн шүтэгч (бишрэгч), тахин шүтэгч (хүндэтгэн бишрэгч).
шүтэлцэл [нэр үг]
шүтэлцэх үйлийн нэр харилцан хамаарах нь харилцан шүтэлцэлтэй байх (юмс өөр хоорондоо харилцан уялдаа холбоотой байх).
шүтэлцээ [нэр үг]
хоорондын холбоо хэлхээ шүтэлцээ сайтай (юмс үзэгдэл, хэрэг явдал зэргийн хоорондын уялдаа холбоо сайн).