Нэр үг
эгэм [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) өвчүүний толгойг мөртэй холбосон хос тахир яс эгэм гэмтэх (эгэмний яс бэртэх).
эгээрэл [нэр үг]
эгээрэх үйлийн нэр хүсэл, эрмэлзлэл, мөрөөдөл эгээрэл горьдлого (хоршоо үг) (а.эгээрэл хүсэл б.найдвар), эгээрэл хүсэл (хоршоо үг) (ямар нэг юмыг хэрэгжүүлэх их тэмүүлэл) мэдлэг, ойлголт.
эд [нэр үг]
хүний эдэлж хэрэглэдэг зүйлийн ерөнхий нэр эд юм (хүний өргөн хэрэглээний бүх зүйл), эд агуурс (хоршоо үг) (эд хөрөнгө), эд бараа (хоршоо үг) (хүний эдлэх хэрэглэх зүйлийн ерөнхий нэр), эд баялаг (хоршоо үг) (эд хөрөнгө), эд хогшил (хоршоо үг) (хүний гэр ахуй хэрэглэл), эд хөрөнгө (хоршоо үг) (хүний хурааж цуглуулсан эд зүйл, мөнгө төгрөг), эдээр биеэ чимэхээр
эдгэрэл [нэр үг]
эдгэрэх үйлийн (нэр үг)
эдлэгдэхүүн [нэр үг]
эдэлж хэрэглэх бүхий л юмс.
эдлэгч [нэр үг]
юмыг эзэмшигч хүн зовлон эдлэгч (зовж шаналж байгаа хүн).
эдлэл [нэр үг]
хүний хэрэглэх зүйлийн ерөнхий нэр алтан эдлэл (алтаар хийсэн хэрэглээний зүйл), гэрийн эдлэл (гэрийн хогшил), эд эдлэлэдлэл хэрэглэл (хоршоо үг) (хүний хэрэглээний бүхйи л зүйл).
эдлэн [нэр үг]
хүний оршин амьдрах эзэмшил газар, орон сууц эдлэн газар (ногоо жимс тарьж, мал амьтан өсгөн үржүүлэх хувийн эзэмшил газар).
эдлэхүүн [нэр үг]
аливаа хүний ашиглан хэрэглэж буй эд юм эзэмшил эдлэхүүн газар (хувь хүний эзэмшлийн газар нутаг).
эдмэг [нэр үг]
эцэж зүдэрсэн малд өгөх амуу тарианы чанамал тэжээл эдмэг боорцог (монгол амуугаар хийсэн жигнэмэл гурил).
эднийхэн [нэр үг]
эдний хүмүүс.
эдэлбэр [нэр үг]
хүний ашиглан хэрэглэх өмч хөрөнгө эдэлбэр газар (ямар нэг зориулалтаар ашиглаж байгаа газар).
эдэлгээ [нэр үг]
эд юмны чанар байдал эдэлгээ сайтай (бөх бат чанартай, удаан эдлэгддэг зүйл) морь малыг ачлага уналганд ашиглах нь уналга эдэлгээ (хоршоо үг) (адуу малыг уналга ачлаганд нь хэрэглэх нь).
эдэн [нэр үг]
эдэн улт тагтаа (амьтан судлал) (нэг зүйл тагтаа шувуу).
эе [нэр үг]
эв, эв хав эе таарах (юмны эв гав нь таарах), эе зүй (хоршоо үг) (юмны тохироо), эе эв (хоршоо үг) (а.хүмүүсийн эвтэй найрсаг харилцаа б.эв дүй) нийлэмж, зохимж, зохис эеэр (сэтгэлд зохистой, санасан ёсоор), эеэр бүтээх (алив юмыг зүй зохисоор, эв түнжинтэй хийж бүтээх), эе зохис (хоршоо үг) (а.тухайн байдалд нийцэх зохицох байдал б.эв зүй), эе нийлэмж (хоршоо үг) (юмны зүй зохис, нийц), эв эе (хоршоо үг) (хүмүүсийн элэгсэг дотно харилцаа),
эе хуучир. [нэр үг]
төрсөн эх эе эх (өөрийн биеийг төрүүлсэн эх).
эелдэгт [нэр үг]
эелдэгт ач (ачлалт, тахимдуу үр ач).
эелэл [нэр үг]
эелэх үйлийн нэр эвлэл эелэл эвлэл (хоршоо үг) (эелэх, эвлэх үйлийн нэр) зүй зохис, эе эв.
эелэлт [нэр үг]
эелэлт хив малгай (бараан торгоор хийсэн малгай).
эер [нэр үг]
эв эе.