Нэр үг
чийр [нэр үг]
ийр чийр (хоршоо үг) (чахран дуугарах дуу авиа), чимээ чийр (хоршоо үг) (дуу чимээ), чийр болох (дуу чимээ ихдэх, хэтрэх), чихний чийр болох (а.дуу чимээ ихдэх, хэтэрснээс чихэнд эвгүй сонсдох б.олон дахин сонссоноос болж тээр төвөг болох).
чийрэгжил [нэр үг]
чийрэгжих үйлийн нэр чийрэгжил сайтай (сайн чийрэгжсэн).
чийрэгжүүлэлт [нэр үг]
чийрэгжүүлэх үй лийн нэр чийрэгжүүлэлт сайтай (сайн чийрэгжүүлсэн).
чийрэгшил [нэр үг]
чийрэгших үйлийн (нэр үг)
чийтүү [нэр үг]
банз болгон зүсэхээр дөрвөлжилж зассан мод.
чийчаан [нэр үг]
хүн, ачаа тээвэрлэх машин тэрэг чийчаан унах (хүн тээвэрлэх тэргэнд суух), чийчаанд суух (тэргэнд суух), чийчаан тэрэг (хоршоо үг) (машин тэрэг).
чилгэршил [нэр үг]
чилгэрших үйлийн нэр, чилгэрших нь.
чилэм [нэр үг]
хүний нүүр царай дахь сэтгэл санааны илрэл чилэмгүй суух (юу ч болоогүй юм шиг, тоосон шинжгүй суух).
чилээ [нэр үг]
хүндэтгэвэл зохих хүнд туссан өвчин, чилүүр чилээ тусах (хүндэтгэвэл зохих хүн өвдөх, чилээрхэх) алжаал, ядаргаа биеийнхээ чилээг гаргах (биеийнхээ алжаал ядаргааг гаргах), чигчий хурууны чилээ гаргахгүй (маш өчүүхэн, хүч чадал муутай гэж басамжилсан санаа) шаналгаа, зовнил.
чилээрхэл [нэр үг]
чилээрхэх үйлийн (нэр үг)
чим [нэр үг]
ул үндэс чимээ чим хийх (хүний бие махбодын энд тэнд гэнэт лугшин өвдөх), чим чим хийх (гэнэт халуу оргих, лугших), хуруу чим чим хийн өвдөх (хуруу гэнэт халуу оргин лугшин өвдөх).
чимхлэг [нэр үг]
чимхэх үйлийн (нэр үг)
чимхүүр [нэр үг]
юмыг хавчих чимхэх багаж хэрэгсэл сахлын чимхүүр (сахал чимхэж авах хэрэгсэл) (шилжсэн утга) бэрх, нарийн ажиллагаа, чимхлүүр чимхүүр ажил (чимхлүүр нарийн ажил), чимхүүр өвөл (бэрх, хатуу өвөл).
чимхэр [нэр үг]
паалан бу(дагавар үг)
чимхэр [нэр үг]
монгол гутал, оймсны хараанд хийх угалз монгол гутлын чимхэр (монгол гутлын харааны угалз), оймсны чимхэр (монгол гутлын оймсны угалз).
чимхээр [нэр үг]
юманд гоёж, бэхлэхээр хийсэн мөшгөөр эмжээр дээлийн чимхээр (дээлийн эмжээр), ширдэгний чимхээр (ширдэгний мөшгөөр), эмжээр чимхээр (хоршоо үг) (дээл хувцасны мөшгөөр эмжээр).
чимэг [нэр үг]
эд зүйлийг гоё сайхан, уран гоёмсог болгоход хэрэглэх зүйл гоёл чимэг зүүх (гоёл зүүх), алтан чимэг (алтаар хийсэн гоёлын зүйл), оройн чимэг хуучир. (хуучин цагт эмэгтэй хүний толгойд зүүх гоёл), хүзүүний чимэг (хүзүүний зүүлт), гоёл чимэг (хоршоо үг) (гоёх, чимэглэх зүйл, чимэг зүүлт), чимэг зүүлт (хоршоо үг) (гоёлд хэрэглэх зүйл), сайхан сахал өвгөний чимэг, саглагар мод уулын чимэг (зүйр үг) (аливаа сайхан юм чимэг болдог).
чимэг [нэр үг]
чимэг үг (битүү жишин харьцуулах аргаар юм үзэгдэлд уран сайхны тодорхойлолт өгдөг уран дүрслэлийн арга), цол чимэг (хоршоо үг) (бөхийн цол дээр улам өрнөн бадрахын бэлгэдэл болгон хэрэглэдэг үгс).
чимэглэгч [нэр үг]
чимэглэх үйлийг хийгч, үйлдэгч.
чимэглэл [нэр үг]
чимэглэх үйлийн нэр баярын чимэглэл (баярт зориулж чимэглэсэн зүйл), гоёлын чимэглэл (гоёлд зориулж чимэглэсэн зүйл), тайзны чимэглэл (а.тайзыг чимсэн элдэв гоёл б.тайзыг чимэглэсэн байдал), чимэглэлийн ургамал (хот суурин цэцэрлэгжүүлэх, орон сууц, бусад барилга байгууламж чимэхэд ашиглах таримал ба зэрлэг ургамал), чимэглэлийн урлаг (дүрслэх урлагийн нэг төрөл, уран барилга болон хүмүүсийн орчин тойрныг уран сайхнаар чимэглэхдээ гоо зүйн өндөр төвшинд дүрслэн урласан бүтээл), гоёл чимэглэл (хоршоо үг) (гоёж чимэглэсэн зүйл, чимэг зүүлт).