Нэр үг
цэцэгч [нэр үг]
цэцэгч цох (амьтан судлал) (ургамлын цэцгэн дээр сууж түүний тоосоор хооллодог бүх цох).
цэцэгчин [нэр үг]
цэцгийг тарьж арчлан ургуулдаг мэргэжлийн хүн цэцэгчин бүсгүй (цэцэг таригч бүсгүй).
цэцэрлэг [нэр үг]
цэцгийн хүрээлэн ургамлын хүрээлэн жимсний цэцэрлэг (жимсний хүрээлэн), хотын цэцэрлэг (хотын цэцэгт ургамлын хүрээлэн).
цэцэрлэг [нэр үг]
бага насны хүүхдэд сургуулийн өмнөх боловсрол олгох газар цэцэрлэгийн багш (цэцэрлэгт ажиллах багш) гэрийн цэцэрлэг (гэрээр хүүхдийг асран хүмүүжүүлэх газар), хүүхдийн цэцэрлэг (хүүхдийг асран хүмүүжүүлэх, зохих боловсрол олгох газар).
цэцэрлэгжүүлэгч [нэр үг]
ургамал цэцэрлэгийн ажилд мэргэшсэн хүн цэцэрлэгжүүлэгч залуу (цэцэрлэгжүүлэх мэргэжилтэн залуу).
цэцэрлэгч [нэр үг]
цэцэрлэгийн ургамал, цэцгийг арчлан хамгаалах үүрэг хүлээсэн хүн цэцэрлэгч бүсгүй (цэцэрлэгийн ургамал цэцгийг арчлан хамгаалагч бүсгүй).
цэцэрхэл [нэр үг]
цэцэрхэх үйлийн нэр цэцэрхэл нь дэндэх (мэдэмхийрэх, цэцэрхэх нь дэндэх).
цээ хуучир. [нэр үг]
алтан навч, шар цаасны навчинд бичиг бичиж өргөмжлөх нь, навчит өргөмжлөл.
цээж [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны бэлхүүс, хүзүү хоёрын хоорондох хэсэг цээжин бие (бүсэлхийнээс дээших хэсэг), өргөн цээжтэй (цээжний хэмжээ өргөн), цээж дүүрэн амьсгалах (а.цээжээ дүүртэл амьсгалах б.уужуу амьсгалах), цээж дүүрэхцээж тэлэх (өвчүүний дотоодод ихэд өвдөх, цээжээр хатгуулах, дүүрч амьсгал бүтэх өвчин), цээжний хөндий (өрцнөөс дээших хөндий, хэнхдэг), цээжний хэнгэрцэг (өвчүү, хавирга, сээрний яснаас бүрдсэн шоовон хэлбэртэй ясан хайрцаг), цээж авах (морины цээжинд гэм суулган, хөлийг нь доголуулах), цээж онгойх (ухаан санаа уужрах), цээж түрэхцээж тэлэх (а.цээжээ урагш болгох б.омгорхог зан ааш гаргах, ханхалзах), цээж тэнийх (сэтгэлийн зовлон, дарамт арилах), цээж уужрах (а.цээж дүүрэхээ болих б.сэтгэл санаа тайвшрах), цээжийн бөх (ухаантай, (мэргэн үг) цэцэн), цээжээ уудлах (санасан бодсоноо нуулгүй, бүгдийг ярих, хэлэх), цээжнийхээ махыг барж идэх (сэтгэл туйлын их зовох), аавын цээж (а.хаахгар, их зантай, давилуун хөвгүүн б.(ярианы үг, хэллэг) бага оврын ачааны авто машин), аавын цээж гаргах (нас бага хүүхэд, хаахгар, давилуун зан гаргах), хөндий цээж (юу ч мэдэхгүй мөртлөө, мэдэмхийрдэг, бардам сагсуу), цээжин дотор түймэр шатавч утааг нь хамраараа гаргах (биеэ барих, хичнээн уур хүрч байвч түүнээ мэдэгдэхгүй байх), цээжний хөндий рүү юм хаях (идэх, эрүү толгой зодолдуулах), эр хүний цээжинд, эмээлтэй хазаартай морь багтана (зүйр үг) (эр хүний ухаан бодол уужуу) хувцас хунарын бэлхүүсээс дээших хэсэг дээл цээжээрээ элбэгдэх (дээлийн бэлхүүсээс дээших хэсэг элбэгдэх, томдох) (шилжсэн утга) үзсэн сонссоноо мартахгүй тогтоох чадвар цээж бичигцээж бичлэг (сурагч багшийн уншиж хэлсэнийг цээжээр бичих бичгийн ажил), цээж ихтэй (а. хүн амьтны цээж, эх биеэс хэтэрхий их б.үзсэн сонссоноо мартдаггүй хүн цээжтэй), цээж сайтай (хүний оюун ухаан хурц, сэргэлэн, юмыг мартдаггүй), цээжээр бичих (бодсон санасан, тогтоосон зүйлээ бичих), цээжээр бодох (тоо бодлогыг бичилгүйгээр бодох), цээжээр ярих (бичиг, ном харалгүйгээр ярих), цээж зүрх (хоршоо үг) (сэтгэл санаа, зориг зүрх) (шилжсэн утга) ухаан санаа, оюун ухаан цээж муутай (а.цээжиндээ гэмтэй, өвчтэй б.юм тогтоохдоо муу), цээж сайтай (юм тогтоохдоо сайн, оюун ухаан сайтай), цээж саруул (ухаан санаа, ухаан бодол уужуу), цээж дүүрэн (сэтгэл санаа баясгалантай), цээж дүүрэн баяртай алхлах (сэтгэл санаа, баяр баяслаар дүүрэн алхах), цээжээ хавтаслах (ном эрдэмтэй болох, ном зохиол их уншиж мэдлэгтэй болох) (шилжсэн утга) аливаа юмны дээд талын хэсэг уурганы цээж (уурганы дээд хэсэг).
цээж [нэр үг]
цээж гэр (тооно, унь хоёроос бүрдсэн, түр зуурын хэрэгцээний оромж, ханагүй гэр). цээж (нэр үг)(мал эмнэлгийн нэр томьёо) намар, өвөл, хаврын эхээр хонь малын уушги цээжийг барьж тусдаг, нэг зүйл өвчин, мэнгэр.
цээжимж [нэр үг]
дотуур өмсөх хантааз, цээжмэг.
цээжмэг [нэр үг]
монгол үндэсний бөхийн зодог цээжмэг оёх (монгол үндэсний бөхийн зодог оёх), цээжмэг өмсгөх (зодог өмсгөх).
цээжмэг [нэр үг]
хээрийн гахайн арьс, буга, зүр, мангисын арьсаар хийсэн охор олбог.
цээжмэгч [нэр үг]
эмэгтэй хүний өмсөх ханцуйгүй, хүрэм, ханжаар цээжимж, цээживч улаан цээжмэгч (улаан өнгийн цээжмэгч).
цээжмэл [нэр үг]
дотуур өмсөх хантааз.
цээл хуучир. [нэр үг]
өвөл мөстэй хөлдсөн цагаан загасыг цээл гэнэ.
цээнэ [нэр үг]
цээнэ жимс (ургамал судлал) (ганц үр нахианаас үүссэн, хуурай үр тасалгаатай, боловсормогцоо үр байрласан өвөр заадсаараа цуурдаг, олон үрт жимс).
цээр [нэр үг]
цээрлэж хоригловол зохих зүйл цээр алдах (цээрлэвэл зохих зүйлийг үйлдэж гэнэдэх), цээр алдрах (эрээ цээргүй болох), цээр тавих (а.хөл хорьж тэмдэг тавих б.хорио цээрээ зогсоож, чөлөөтэй болгох), цээр тогтох (хориг цээр бий болгох), цээр хийх (ямар нэгэн зүйлд хориг тавих), цээр ичгүүр (хоршоо үг) (эрээ цээр, хүний зовж нэрэлхэх зан), цээр хориг (хоршоо үг) (хорио), хорио цээр (хоршоо үг) (халдварын голомтод орох, гарахыг хориглох шугам).
цээрлэл [нэр үг]
цээрлэх үйлийн нэр гажуу буруу, муу муухайг хориглон сургасан нь цээрлэл болгох (хориглох, цээрлэх нь) ял шийтгэл цээрлэл үзүүлэх (ял шийтгэл ногдуулах, залхаах), залхаал цээрлэл (хоршоо үг) (хатуу хүнд цээрлүүлэх явдал), ял цээрлэл (хоршоо үг) (ял шийтгэл, ял гэсгээл).
цээрлэлгээ [нэр үг]
цээрлэвэл зохих зүйл хөл хорих тэмдэг.