Нэр үг
хүнгэр [нэр үг]
хүнгэр хангир (хоршоо үг) (олон хөндий юмны харшин мөргөлдөхөд гарах дуу чимээ) хүнгэр хүнгэр хийх (а.хөндий юмны нэгэн зэрэг хүнгэнэн дуугарах б.хүн, амьтны олноор явах дуу чимээ).
хүнд [нэр үг]
хүний сэтгэлд эзлэх байр сууриар дээгүүр, нэр хүнд, алдар хүнд үзэх (хүндэтгэн чухалчлах), хүндтэй хүн (алдар цуутай хүн), хүндээ алдах (нэр хүндээ барах), хүндээ барах (нэр алдраа гутаах, итгэлээ алдах), алдар хүнд (хоршоо үг) (нэр төр, нэр хүнд), нэр
хүндлэгч [нэр үг]
хүнийг дээдлэн үзэгч олныг хүндлэгч (олон түмнийг дээдлэн үзэгч).
хүндлэл [нэр үг]
хүндлэх үйлийн нэр хүндлэл дайллага (хоршоо үг) (бусдыг хүндлэн дайлах нь), ёслол хүндлэл (хоршоо үг) (ёсолж хүндлэх нь), өргөл хүндлэл (хоршоо үг) (бусдыг эрхэм дээдэд үзэх нь).
хүндрэл [нэр үг]
хүндрэх үйлийн нэр хүндрэл багатай (хүндрэх нь бага).
хүндтэн [нэр үг]
нэр алдарт(ангийн нэр томьёо)
хүндэтгэл [нэр үг]
хүндэтгэх үйлийн нэр хүндэтгэл илэрхийлэх (хүнийг дээдлэх ёс гүйцэтгэх), хүндэтгэл үзүүлэх (хүндэтгэж буйгаа илэрхийлэх), хүндэтгэл хүлээх (бусдын хайр хишиг хүртэх), ёслол хүндэтгэл (хоршоо үг) (баяр наадам хийх, ой дурсгал тэмдэглэх, зочин гийчин угтах, үдэх үед гүйцэтгэх арга хэмжээ), хайр хүндэтгэл (хоршоо үг) (хүнийг энэрэн дээдлэх явдал).
хүндэц [нэр үг]
биед үйлчлэх дэлхийн бөмбөрцгийн татах хүчний их бага.
хүнж [нэр үг]
хүнцэл.
хүнх [нэр үг]
уулын хажуугийн гүнзгий хүнхэр жалга хонио хүнхэд хариулах (хонио уулын хажуугийн гүнзгий хүнхэр жалганд хариулах).
хүнхлэг [нэр үг]
хүнхэж хөнтрөх явдал барилдаж буй бөхөө хөнгөн ачиж хаях бөхийн мэх морины ондорч тонгорох булгилт.
хүнхрээ [нэр үг]
монгол гэрийн хана хаалга хоёрын уулзар газар хүнхрээ нь бууххүнхрээ нь орох (гэрийн хана, хаалганы уулзвар газар нь дотогш хонхойж орох).
хүнхрээ [нэр үг]
үнээ, ингэ зэрэг малын сүүлний угийн хоёр хажуугийн булчин мах хүнхрээ буух (төллөх дөхсөн үнээ, ингэний сүүлний угийн хоёр хажуу дахь булчин нь суларч хотойх), хүнхрээ зөөлрөх (хүнхрээ нь зөөлөн болох), хүнхрээ сэтрэх (хүнхрээ буух).
хүнхэл [нэр үг]
энхэл донхол хүнхэл ихтэй (энхэл донхол ихтэй).
хүнцэл хими. [нэр үг]
хамгийн хортой бодост тооцогддог, химийн махбод.
хүнчлэл [нэр үг]
хүнчлэх явдал. хүнчлэх (үйл үг)уран зох. уран зохиол болон кино зохиолд амьтан юмыг хүн адил үг хэлтэй, оюун ухаантай болгон дүрсэлж, хүний нийгмийн үйл явдлыг тусгах.
хүр [нэр үг]
харанга, хэнгэрэг зэргийн дохиур мод.
хүр [нэр үг]
хүр хүр (дуу чимээ дуурайсан үг) (дуу чимээ дуурайх үг) хүр хүр хийх (хүр хүр гэсэн дуу чимээ гарах), гал хүр хийн ноцох (гал гэнэт өрөвсөн ноцож асах), салхи хүр хүр үлээх (салхи хүүгэн хүр хүр гэсэн чимээ гаргах).
хүр [нэр үг]
ширгэсэн худгийн нүх, хатсан голын голдрил, ганга, гуу голын хүр (голын голдрил, гуу).
хүр [нэр үг]
хүр өвс (ургамал судлал) (иш нарийн, үзүүртээ салаатай, цагаавтархан цэцэгтэй, сүлжиж сэгс сав хийж болдог нэг зүйл өвс), хүр сав (хүр өвсөөр сүлжиж хийсэн сав).