Нэр үг
балт [нэр үг]
хуучир. эртний цэргийн зэвсгийн нэгэн зүйл, сүх хэлбэртэй зэвсэг балт зэвсэг (тулалдаанд хэрэглэх сүх маягийн зэвсэг) тал иртэй, саран хэлбэртэй сүх лантуу.
балт [нэр үг]
балт зөгий (амьтан судлал) (цэцгийн шүүсийг бал болгон боловсруулах шаравтар өнгө бүхий нисдэг шавж), балт зөгий цэцгэнд дурладаг, балмад хүн цэнгэлд дурладаг (цэцэн үг) (жаргал цэнгэлд хэт дурлах явдал сайн юманд хүргэхгүй).
балтаг [нэр үг]
хутга, илдийн хуйд тулах тулгуур хавтгай төмөр хутганы балтаг (хутганы хуйд тулах хавтгай төмөр).
балтас [нэр үг]
балтас балтас (балтгар юмны байнга хөдлөх байдал) балтас балтас хийх (бүдүүн, намхан, өргөн юмны байн байн хөдлөх).
балтас [нэр үг]
шаар шавхруу.
балтач [нэр үг]
балт сүхээр дарх хийдэг хүн.
балтач [нэр үг]
шувууны шинхгийн гадуур ноолуур үс ургасан өчүүхэн түгдгэр хэсэг.
балтга [нэр үг]
балтга балтга (балтгар юмны байн байн хөдлөх байдал) балтга хийх (бүдүүн, намхан, өргөн юмны үргэлжлэн хөдлөх).
балтруу [нэр үг]
юмны зангирч бөөгнөрсөн хэсэг.
балхаг [нэр үг]
балхаг балхаг (балхгар тарган юмны байнга хөдлөх байдал) балхаг балхаг хийх (балхгар тарган юмны байн байн хөдлөх).
балхас [нэр үг]
балхас балхас (балхгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) балхас балхас хийх (балхгар бүдүүн, өргөн юмны байн байн хөдлөх).
балцга [нэр үг]
балцга балцга (балцгар юмны үе үе хөдлөх байдал) балцга балцга хийх (балцгар том биетэй амьтан үргэлжлэн хөдлөх), балцга балцга шогших (балцганан шогших).
балцруу [нэр үг]
зээр, гөрөөс болон малын хөлд яр гарч, доголох байдлаар илэрдэг халдварт өвчин, хүний хөлд хааяа гарч загатнуулна балцруу гарах (балцруутах).
балчиг [нэр үг]
байнгын шавар, шавхай бүхий усархаг намагтай газар балчиг бамбалзуур (хоршоо үг) (бамбалзуур намаг), шалчиг балчиг (хоршоо үг) (ус, намаг дээгүүр явахад бамбалзан нялцганах байдал) (шилжсэн утга) бохир буртаг балчиг болох (бохирдох).
балчин [нэр үг]
нумны бариулын хоёр талд илэг хадах газар зэмсэг хадаагүй, хазаар хударганы оосор дээлийн нударгыг залгах газарт гарсан хуниас (шилжсэн утга) дэмий чамирхан ярьдаг хүн.
балчуу [нэр үг]
мяндсаар нэхэж хийсэн чисчүүтэй адилавтар нэгэн зүйл торгомсог бараа.
бамбаг [нэр үг]
малын засаа.
бамбага [нэр үг]
бамбага бамбага (бамбагар зөөлөн юмны байн байн хөдлөх байдал) бамбага бамбага хийх (зөөлөн хөвсгөр юмны үргэлжлэн хөдлөх).
бамбай [нэр үг]
зузаалж хийсэн гудас дэвсгэр эсгий бамбай (зузаалж хийсэн эсгий гудас), ширмэл бамбай (олон давхар эсгийг ширж зузаалсан дэвсгэр) ачлагын малын тохош доор тавих зузаан жийрэг, тэмээний нуруунд ачаа ачихад биеийг нь хөндийрүүлэх зорилготой зузаан эсгий бамбай хийх (бамбайлах), хомын бамбай (тэмээний нуруу хомонд холгохоос болгоомжлон зузаалсан эсгий) шат бамбай (хоршоо үг) (тэмээнд ачаа ачихад хэрэглэх хос модон хэрэглэл болон эсгий зөөлөвч).
бамбай [нэр үг]
хатгах, цавчих зэргээс хамгаалах халхавч, хаалт дугуй дөрвөлжин янз бүр хэлбэртэй байдаг халхлах бамбай (халхлах жийргэвч), бамбай халхавч (хоршоо үг) (халхавч жийргэвч), илд бамбай (хоршоо үг) (гар тулалдаанд байлдах зэвсэг хэрэглэл), хаалт бамбай (хоршоо үг) (хориглох, халхлах зүйл), бамбай хоншоорт (амьтан судлал) (толгой дээгүүрээ том том бамбай хайрстай, мэрэгч шавжаар идэшлэдэг нэг зүйл хорт могой) төмөр замын вагоны залгаа, холбоост хийсэн мөргөлдөхөд доргих хүчийг сулруулах жийргэвч болох хэрэгсэл төмөр бамбай (төмрөөр хийсэн жийргэвч) дайнд урьдчилан оруулах буюу халхавч болгон оруулах цэрэг бамбайд явах (халхавчаар явах) (шилжсэн утга) хүнийг халхавч, хамгаалал болгон ашиглах нь бамбай барих (халхавч хийх, түрээ барих, шалтаглах).