Нэр үг
балгасч хуучир. [нэр үг]
балгаснаа суудаг хүн, хот суурин газрын хүн.
балгасчин [нэр үг]
балгас цогцлуулан баригч барилгачин.
балдаг [нэр үг]
балтаг.
балдага [нэр үг]
халдага балдага (хоршоо үг) (уулга алдахад хэлдэг үг).
балдар [нэр үг]
тахилын сүм.
балдач [нэр үг]
шувууны сүүлний ноорс бүхий доод хэсэг.
балдга [нэр үг]
балдга балдга (балдгар юмны байн байн хөдлөх байдал).
балдир [нэр үг]
шаар, шаараг эрлийз.
балдир [нэр үг]
шалдар балдир (хоршоо үг) (аар саар).
балжинням [нэр үг]
балжиннямтай өдөр (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (аливаа үйлд сайн, цог буяны маш сайн өдөр сар бүрд гол төлөв нэг удаа тохионо).
балжир [нэр үг]
балжир чулуу (сампингийн эрих мэт хэлбэртэй, эрчлээ бүхий бөөрөнхий чулуу хоолойн өвчин, идээт буглааг анагаахад хэрэглэнэ).
балиам [нэр үг]
ортоомоос төрсөн төл сарлагийн буханд гарсан монгол үнээний гуравдахь үеийн төл, нэгдэх үе нь хайнаг, хоёрдахь үе нь ортоом, гуравдахь үе нь балиам болно.
балиартуулагч [нэр үг]
орчин тойрныг муухай болгогч, завааруулагч, бохирдуулагч.
балим [нэр үг]
үхрийн үрсийн цацлын үгэнд гардаг үхэр сүргийг үржүүлж өсгөх тэнгэр (муушаасан утга) үхэр.
балинч [нэр үг]
балин хийдэг хүн.
балиус [нэр үг]
ерийн хутганаас өргөн, урт том хутга балиус хутга (өргөн том хутга), ангийн балиус (ан агнахад хэрэглэх том хутга), балиус хадран (амьтан судлал) (нэгэн зүйл загас хөвсгөлийн хадран).
баллагаа [нэр үг]
гар бичмэл дэх зурж балласан засвар баллагаа ихтэй (засвар ихтэй).
баллуур [нэр үг]
бичсэн зурсан зүйлийг баллаж арилгах з(үйл үг)
балмагдал [нэр үг]
балмагдах үйлийн нэр балмагдалд орох (балмагдах).
балруулга [нэр үг]
баллуур.