Нэр үг
түг [нэр үг]
түг тиг (хоршоо үг) (наяд буюу түг түмэн, түмэн түмэн, маш олон), түг түмэнтүг түм (хоршоо үг) ( маш олон, үй түмэн), түг түмэн хүн (маш олон хүн, тоолохын аргагүй хүн).
түг [нэр үг]
түг таг (хоршоо үг) (хатуу юм цохиход гарах хөндий дуу чимээ дууриах үг), түг таг хийх (түг таг гэх чимээ гарах), үг таг хийн ярих (хэл ам нь эвлэхгүй ээрч ярих, айж сандран түгдэрч ярих), түг түг хийх (зүрх хүчтэй дэлсэх, цохилох)
түгдрэл [нэр үг]
түгдрэх үйлийн (нэр үг) түгдрэх дотроо эргэлзэж тээнэгэлзсэнээс үг нь торж саатах (шилжсэн утга) хайч, хутганы ир эмтрээд даахгүй торж тээглэх (шилжсэн утга) бүдэрч, тээглэж ихэд зүдрэн явах.
түгж [нэр үг]
хүлцэл, өршөөл, уучлал.
түгжрэл [нэр үг]
түгжрэх үйлийн нэр судас, гэдэс зэрэг хоолойлог эрхтний хөндийд гадны болон дотоодын биет тээглэж эргэлдэх хөдөлгөөнийг нь саатуулах эмгэг.
түгжрээ [нэр үг]
түгжрэл намрын цөн түрэлт буюу мөсөн захлаа үүсэх үеэр усан дахь мөс болон зайраар голын огтлол бөглөрч усны төвшин дээшлэх үзэгдэл.
түгжээ [нэр үг]
юмыг түгжих, бэхлэх оньс, хөндлөн даруулга мод, төмөр зэрэг юм түгжээ хийлгэх (цоож, цуурга хийлгэх), хаалганы түгжээ (хаалганы бөхөлгөө, хаалганы цоож, цуурга), модон түгжээ (модоор хийсэн оньс), төмөр түгжээ (төмрөө хийсэн оньс).
түгжээ [нэр үг]
(мал эмнэлгийн нэр томьёо) нялх ботгоны баас түгжрэх өвчин.
түгжээс [нэр үг]
түгжээ түгжээс солих (цоож солих, цуурга солих), түгжээс хийх (цоож, цуурга хийх), түгжээс эвдрэх (цоож, цуурга эвдрэх).
түгсүүр [нэр үг]
хулс, бургас зэргийг зэрэгцүүлэн уяад урт ишинд хэлхэн хийсэн үр тарианы мөхлөгийг унагаах багаж тарианы түгсүүр (тарианы мөхлөг унагаах хэрэгсэл) юмыг бутлах, талхлах томоохон модон алх газрын түгсүүр (газар талхлах хэрэгсэл) самрын мод зэргийг түгсэж цохих модон муна.
түгшигч [нэр үг]
түгшиж буй хүн.
түгшил [нэр үг]
түгших үйлийн нэр, түгшүүр түгшил аюулаюул түгшил (хоршоо үг) (осол аюул, гамшиг зовлон, хор хөнөөл), түгшилд түдэж айвал, түшмэл үл болно (зүйр үг) (бэрхшээлийг давахгүйгээр зорилгодоо хүрч үл чадна), түгшлийг тэсвэрлэж өнгөрөөвөл, төвшин амгалан ирдэг (зүйр үг) (зовлонг даван туулбал, сайхан цаг заавал ирдэг).
түгшилгэ [нэр үг]
сэтгэлд айх мэдрэмж байх бөгөөд сэтгэл санаа амаргүй байх явдал.
түгшлэг [нэр үг]
сэтгэлд айдас төрөх, санаа сэтгэл амгалан тайван бус байх явдал, түгшүүр түгшлэг төрөх (сэтгэлд айдас, түгшүүр төрөх).
түгшүүр [нэр үг]
мал гөрөөсний элэгний тус цоройн гол дахь бяцхан мах малын түгшүүр (малын цоройны бяцхан мах).
түгшүүр [нэр үг]
айх эмээснээс болж үүсэх сэтгэлийн зовол, хямрал түгшүүр ихдэх (сэтгэлийн хямрал ихдэх, айдас нэмэгдэх), түгшүүр төрөх (ямар нэг зүйлээс айх болон ямар нэгэн зүйлд санаа зовсоноос сэтгэлд айх, хямрах зэрэг мэдрэмж төрөх), аюул
түгшээ [нэр үг]
тарган цатгалан мориор хол газар зогсолтгүй давхиулах, намрын тарган цагт адуу малыг хүчтэй хөөх зэргээс амьсгалын зам, тухайлбал, уушгинд цус ихдэлт болж зүрхний үйл ажиллагаа хүндэрч, амьсгал зүрх судасны системийн үйл ажиллагаа эвдэрч хямрах өвчин.
түгээгүүр [нэр үг]
түгээдэг юм ус түгээгүүр (ус түгээх газар), сонин түгээгүүр (сонин түгээх газар), шатахуун түгээгүүр (шатахуун түгээх газар).
түгээгч [нэр үг]
түгээх үйлийг гүйцэтгэгч түгээгч хийх (түгээдэг ажил хийх), шатахуун түгээгч (шатахуун түгээх хүн).
түгээл [нэр үг]
бусдад тараан өгч хуваарилсан юм түгээл өгөх (түгээхээр бэлдсэн зүйлээ тараан өгөх), түгээл хүргэх (түгээхэээр бэлдсэн зүйлээ хүргэх), түгээл тоо (хэл шинжлэл)(юмыг хэсэглэн хуваарилах, хуваах утга санааг илтгэдэг тооны нэр).