Нэр үг
аянчин [нэр үг]
хол газар явж, аян жин, ачаа бараа тээдэг хүн жуулчин аянчны майхан (аяны хүний майхан) аянчин жинчин (хоршоо үг) (аян жин тээдэг хүн), аянчин жуулчин (хоршоо үг) (жинчин жуулчин).
аяншил [нэр үг]
аянших үйлийн нэр алжаал зүдрэл, алжаал ядрал.
аяс [нэр үг]
дуу, хөгжмийн ерөнхий ая аяс нийлэх (ая нийлэх), аяс эгшиг (хоршоо үг) (ая эгшиг).
аяс [нэр үг]
байдал төлөв, чиг замын аяс (замын чиг), олны аяс (олны байдал), салхины аяс (салхины чиг), үг аяс (хоршоо үг) (ярианы төлөв байдал, өнгө аяс) арга эв, эе зүй аясыг нь олох (арга эвийг нь олох), аяс нь таарах (ая эв нь таарах).
аяс [нэр үг]
аяс бөхтэй тэмээ (тэмээний урд бөх нь зөв тийшээ эсвэл буруу тийшээ хэвийсэн ялимгүй налуу).
ба холбоос. [нэр үг]
өгүүлбэрийн зэрэгцсэн гишүүд болон гишүүн өгүүлбэрийг холбох, зааглах үүрэгтэй холбоос үг ном ба дэвтэр (ном, дэвтэр), эцэг ба хөвгүүн (эцэг хөвгүүн хоёр), баян ба хоосон (баян хоосон хоёр).
баа [нэр үг]
хулс зуун үет баа мазаалай (амьтан судлал) (хулсны баавгай) хулсаар хийсэн зүйл баа шилбүүр (хулсан шилбүүр), баа ташуур (хулсан ташуур) хулс, бургас зэргээр сүлжиж хийсэн хашаа баа замба (хашаа хороо барихад хэрэглэх хулс).
баа [нэр үг]
идээ бээр, бугласан муу идээр.
баа [нэр үг]
баараа саад тотгор, яршиг чирэгдэл.
баа [нэр үг]
бач, бааш баатай хүн (бачтай хүн), баатай этгээд (бааштай этгээд).
баа [нэр үг]
мухар таамаг, баримжаа, хий төсөөлөл хар баагаар (хар таамгаар).
баа [нэр үг]
хуучир. торгууль, хөнгөн шийтгэл бааны мал (торгуулийн мал), ял баа (хоршоо үг) (шийтгэл, гэсгээл) зэм, зэмлэл, ёс журам зөрчсөний шийтгэл баа хүртэх (зэмлэл хүртэх, зэмлүүлэх).
баавай нутг. [нэр үг]
аялгуу. ахмад насны эрэгтэй хүн авга талын хүмүүсийг хүндэтгэн дуудах үг баавай ах (авга ах).
баавар [нэр үг]
эмээлийн хавтсанд ганзага, хударганы сэжмийн угт хадах уран гоё хийцтэй чимэг баавар даруулга (эмээлийн даруулга чимэг), ясан баавар (эмээлийн ясаар хийсэн баавар).
баавар [нэр үг]
монгол баавар хэл зүй (эгшигт долоон гийгүүлэгчийг илэрхийлэх түлхүүр үг).
баавар [нэр үг]
баавар цэцэг (ургамал судлал) (баавартын овгийн өвс бэр цэцэг).
баавгай [нэр үг]
(амьтан судлал) хүч их, бие том, урт үстэй, бүдүүн хөлтэй, ааш догшин, сүүгээр бойжигч, махчин араатан өтөг баавгай (эр баавгай), цагаан баавгай (хойд мөсөн туйлд амьдардаг том биетэй, хар хамар, тавагтай, цагаан өнгөтэй баавгай), хүрэн баавгай (бие том, усанд умбаж чаддаг, ойд амьдардаг хүрэн өнгөтэй баавгай), баавгайн домти (баавгайн цөс), баавгайн ичээ (баавгайн өвөлжих оорхой нүх) (шилжсэн утга) бусдаас хүч чадлаар илэрхий давуу, илт давамгай.
баагуур [нэр үг]
исгэсэн шингэвтэр гурилыг тусгай цоргоор гоожуулан хэсэглэн тасалж, тосонд чанаж болгосон идээ баагуур чанах (цоргоор гоожуулсан гурилан боовоо тосонд хэсэглэн чанах).
баадай [нэр үг]
малын тарга, тэвээрэг усан баадай (усан тарга).
баадуу [нэр үг]
оньсон хөдөлгүүрийг ажиллуулах уян харимхай төхөөрөмж эрчлүүр цагны баадуу (цагны эрчлүүр), баадуу нь сулрах (а.цагны эрчлүүр сулрах б.(шилжсэн утга) ааг омог нь намдах).