Нэр үг
санхар [нэр үг]
цагаан зэс.
санхүү [нэр үг]
улсын эдийн засагт чухал үүрэг гүйцэтгэдэг мөнгөн хөрөнгө, төрийн зүгээс түүнийг зохицуулан ашиглах үйл ажиллагааны цогц санхүүгийн ажилтан (мөнгөн хөрөнгийн сан бүрдүүлэх, түүнийг зарцуулан ашиглах ажиллагааг гүйцэтгэх ажил эрхэлдэг хүн), санхүүгийн бодлого (засгийн газрын төсвийг зарцуулах, төсвийн эх үүсвэрийг татвараар нөхөн бүрдүүлэх, зах зээлийн эдийн засгийн тэнцвэрийг хангах төрийн бодлого), санхүүгийн зууч (мөнгөн хөрөнгийг хуримтлуулагчаас авч, хэрэглэгчдэд зээл өгдөг байгууллага), санхүүгийн үзүүлэлт (мөнгөн хөрөнгийн төвлөрсөн болон төвлөрсөн бус сангийн үзүүлэлт), санхүүгийн шалгалт (байгууллагын хөрөнгө мөнгөний орлого, зарлагын зарцуулалт зэргийг шалгах үйл ажиллагаа), санхүүгийн хэлтэс (санхүүгийн асуудал хариуцсан хэсэг), банк санхүү (хоршоо үг) (санхүүгийн байгууллага, мөнгөн санхүү).
санхүүжилт [нэр үг]
мөнгөн хөрөнгөтэй болсон нь санхүүжилт авах (мөнгөн хөрөнгөтэй болох).
санхүүч [нэр үг]
санхүүгийн мэргэжилтэн.
санхъюу [нэр үг]
үхэр, адуу, гахай зэрэг амьтны арьсыг боловсруулж, сайтар маажиндаж будсан эдэлгээ сайтай нэгэн зүйлийн шир санхъюу гөлөм (санхъюу ширээр хийсэн гөлөм).
санч [нэр үг]
сан хөмрөг хадгалагч номын санч (номын сангийн ажилтан).
санч [нэр үг]
санч хэрээ (амьтан судлал) (цагаан толгойтой, том биетэй нэг зүйл шувуу).
санчиг [нэр үг]
хоёр чамархай болон шанааны үс санчиг бууралтах (шанааны үс бууралтах), санчгаа ургуулах (санчиг тавих), санчиг тавих (шанааныхаа үсийг ургуулах), санчиг яс (чамархайн яс) эмэгтэйчүүд үсний гөрөлтдөө оруулалгүй үлдээсэн шанхны богино үс унжлага, зүүлт сувдан санчиг (сувдан унжлага), ойн санчиг (ойн цоорхой). санчир нэр (одон орон судлал) нарны аймгийн гарагсын дотор нартай ойроороо зургадугаар гараг, шороон гараг, үзэсгэлэнт од долоо хоногийн зургаадахь өдөр, бямба гараг.
сар [нэр үг]
бууны онь хараа.
сар [нэр үг]
мал, адгуусны магнай дээрх хэсэгхэн цагаан үс, дугуйдуу толбо.
сар [нэр үг]
даваа гараг.
сар [нэр үг]
хугацааны нэгж жилийг арван хоёр хуваасны нэгтэй тэнцэнэ билгийн улирлын сар хорин есөөс гуч хоногтой, аргын улирлын сар гучаас гучин нэг хоногтой сар бүр (сар болгон), сар тутам (сар бүр), сар гаруй (гуч хоногоос хэтрүү), сар шахам (гуч орчим хоног), сарын цалин (нэг сарын доторх ажлын цагаар олгох хөдөлмөрийн хөлс), сар хуучрах (сар эцэслэн дуусах дөхөх, хорьд өнгөрөх), сарын шинэд (сар бүрийн арван хүртлэх өдрүүд), сарын дунд (сарын арван тавны орчим өдрүүд), сарын хуучид (сар бүрийн хориноос хойших өдрүүд), сарын шувтарга (сарын сүүл), зуны эхэн сар (зуны улирлын эхний сар), намрын адаг сар (намрын улирлын сүүлийн сар), өвлийн дунд сар (билгийн тооллын өвлийн улирлын дунд сар, аргын тооллын хоёрдугаар сар), зул сар (билгийн улирлын өвлийн эхэн сар), бага сар (гуч хүрэхгүй хоногтой сар), тэргүүн сар (билгийн улирлын нэг, дөрөв, долоо, аравдугаар сар), өвлийн тэргүүн сар (билгийн тооллын өвлийн улирлын эхэн сар, аргын тооллын нэгдүгээр сар), бал сар (а.сүүн сар б.(шилжсэн утга) хосууд хуримын өдрөөс эхлэн хамтдаа байх нэг сарын хугацаа), илүү сар (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (сарны зурхайн ёсны аль нэг давхардсан сар), их сар (билгийн улирлын гуч хоногтой сар), лав сар (их сар), өрөөсөн сар (нэг, гурав, тав гэх мэт сондгой тоотой сар), төгс сар (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (сарны зурхайн ёсны хоёр, дөрөв, зургаа гэх мэт тэгш тоотой сар), тэлт сар (гэр бүл болоход ээлтэй сар), сүүл сар (дөрвөн улирлын эцсийн сар гурав, зургаа, ес, арван хоёрдугаар сар), цагаан сар (а.билгийн тооллын хаврын тэргүүн, аргын тооллын нэгдүгээр сар б.энэхүү сард болох монгол үндэсний баяр), хужир сар (хаврын дунд сар, гуравдугаар сар), хулан сар (намрын тэргүүн сар), хуц сар (намрын сүүл сар), сарын хир (сарын юм), сарын бэлэг (сарын юм), сарын тэмдэг (сарын юм), сарын юм (бэлэг боловсрохоос цэвэрших хүртэлх насны эмэгтэй хүний умайгаас сар бүр тогтмол гарах цусархаг ялгадас),
сар [нэр үг]
сар сар (дуу чимээ дуурайсан үг) (зарим юмны шажигнах, шуугиант чимээ) сар хийтэл асгах (савтай шингэн болон олон ширхэгтэй зүйлийг огцом хурдтай асгах), сар сүр хийх (хүн, амьтны хурдан хөдлөхөд салхи салхилах мэт чимээ гарах), сүр сар хийсэн хүн (ихэд сүржигнэн эв хавгүй хөдөлж явах хүн).
сараалж хуучир. [нэр үг]
арзгар хэрчлээстэй модон дээр хүнийг сөгтгөн тахим дээр нь хөндлөн модоор дарж хоёр талаас нь хүн гишгэх эрүүгийн нэг зүйл хэрэгсэл.
сараалжил [нэр үг]
сараалжил далан (гол усны хөвөөгөөр араа шүд мэт үйлдсэн далан).
сараанаг [нэр үг]
малын засааны гадуурх уут, хуухнаг.
саравч [нэр үг]
мал, гэр зэргийг цас бороо, шуурга зэргээс хамгаалах нөмөр бүхий нэг талдаа задгай, дээвэртэй хашаа малын саравч (мал хаших дулаан хороо), өвсний саравч (өвс хурааж хадгалах хашаа), пүнз саравч (хоршоо үг) (төл малыг хүйтнээс хамгаалах битүү хашаа), дал саравч (хоршоо үг) (малын саравчтай хашаа), хашаа саравч (хоршоо үг) (тойруулан барьсан хүрээ болон цас бороо, хүйтнээс хамгаалах нөмөр бүхий нэг тал нь задгай, дээвэртэй хороо) байшингийн дээвэр доор туурганаас илүү гарсан хэсэг үүдний саравч (а.гэр, байшин зэргийн хаалганы дээр илүү гаргаж барьсан халхавч б.үүдний пин), саравчны унь (дээвэр доогуур ташуувтар хөндлөн дамнуулж тавьсан нарийн урт мод), саравчны хангинуур (саравчны үүдэн тушаа өлгөсөн хонх зэрэг дуу гаргах зүйл), саравчны хөвөө (саравчны мөг), хадны саравч (өнгийсөн хад) малгайн магнайны дээд этгээдэд урагш гарсан хэсэг саравчин бүрх (өргөн хүрээтэй, зуны сүрлэн малгай).
саравч [нэр үг]
салхи шорооноос нүд хамгаалах зориулалтын халхавчтай нүдний шил.
саравч [нэр үг]
үнэт болон өнгөт төмөрлөгөөр хийсэн эхнэр хүний шанхны даруулга, уртавтар хавчаар, хатгуур.
саравч хуучир. [нэр үг]
манж эмэгтэйчүүдийн өмсдөг саравч бүхий малгай.