Нэр үг
мэтгэлцэл [нэр үг]
мэтгэлцэх байдал.
мэтгэлцээн [нэр үг]
цэц булаалдан үгээр тэмцэлдэх байдал цэц булаалдан тэмцэлдэх тэмцээн мэтгэлцээн болох (цэц булаалдан маргалдах тэмцээн болох), маргаан мэтгэлцээн (хоршоо үг) (цэц булаалдан маргах нь).
мэтгээ [нэр үг]
оёо шаглаа, оёдол мэтгээ нь ойртох (оёдол хоорондын зай бага байх), мэтгээ нь холдох (оёдол нь хол байх). мэтгээ(н) (нэр үг) үг сөрөн маргах байдал маргаан мэтгэлцээн (хоршоо үг) (цэц булаалдан маргах нь).
мэтгээч [нэр үг]
үйлэнд уран хүн.
мэх [нэр үг]
хууран гэнэдүүлэх арга заль мэхэнд автагдах (хууртагдах, мэхлэгдэх), мэхэнд орох (хуурах арга зальд нь итгэх), мэх зарах (заль хэрэглэх), арга мэх (хоршоо үг) (а.арга заль б.барилдах эрдэм чадал), бааш мэх (хоршоо үг) (арга бач, заль мэх), гох мэх (хоршоо үг) (бусдыг хуурах, өөртөө татах элдэв арга), заль мэх (хоршоо үг) (хууран мэхлэх арга), ов мэх (хоршоо үг) (ов заль), мэхийн их үнэгэнд, мэндийн их бялдуучид (зүйр үг) (зусар бялдууч байдал) бөхийн эрдэм, арга мэх хариулах (учраа бөхийн хийсэн мэхийг дагуулан хариу мэх хийж унагах), уран мэх (уран арга хэрэглэн нөгөө бөхөө унагаах), тонгорох мэх (тонгорон унагах арга), мэх ноцолдлого (хоршоо үг) (барилдан ноцолдох арга), мэх үхэх (арга барагдах).
мэхлэгч [нэр үг]
хууран мэхэлдэг хүн залилан мэхлэгч (арга заль хэрэглэн, хүнийг хууран мэхэлдэг хүн).
мэхлэл [нэр үг]
хууран мэхлэх үйлийн (нэр үг)
мэхлэх [нэр үг]
заль мэх хэрэглэн хуурах хүмүүсийг мэхлэх (хүмүүсийг арга зальдаа итгүүлж хуурах), мэхлэн төөрүүлэх (залилан төөрөгдүүлэх), мэхлэн бүрэлгэх (хууран алах), мэхлэн завших (хуурамч зан гарган хүний юмыг үнэгүй авч завших), мэхлэн мунхруулах (арга зальдаа итгүүлэн мунхруулах), мэхлэн урвах (хууран залилж, хэлсэн үгээсээ буцах), залилан мэхлэх (заль мэх хэрэглэн хуурах), хууран мэхлэх (итгүүлэн хуурах).
мэхтэн [нэр үг]
заль мэх ихтэй хүн мэхтэн хүн (ухаан зарж, заль мэх их гаргадаг хүн).
мэхэрхий [нэр үг]
хөлийн өсгий, өлмий хоёрын хоорондох зай бөхийж нугарсан байдал.
мэхэс [нэр үг]
мэхэс хийх (бөхөлзөх) мэхэс хийх (бага зэрэг мэхийх), мэхэс хийн ёслох (бага зэрэг мэхийн ёслох).
мэц [нэр үг]
мэц хорхой (амьтан судлал) (сээр нуруутай амьтад болон хүний гэдэсний шимэгч хорхой).
мэцгий [нэр үг]
мэц хорхой, гахайн цагаан хорхой.
мэшил [нэр үг]
хараа зүйд хэрэглэх хүнхэр болон гүдгэр гадаргуутай тунгалаг зүйл шил, болор зэрэг тунгалаг бодосоор хийнэ.
мээм [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) цээжний өвөр талын гадаргууд байрлах, бөөрөнхий товгор хэлбэртэй хос эрхтэн хөх мээм хөхөх (хөхөө хөхөх) хөхний булчирхай эхийгээ дуудах (нэр үг)
мээмшил [нэр үг]
эрэгтэй хүний хөх томрох байдал.
мээнэг [нэр үг]
унадаг өвчин.
мягман [нэр үг]
матрын хэл.
мягмар [нэр үг]
долоо хоногийн хоёрдугаар өдөр.
мягмар од. [нэр үг]
орон. нарны аймгийн нэг ертөнц ангараг гараг.