Нэр үг
амрагч [нэр үг]
амарч байгаа хүн амрагч буцах (амралтанд амарч байгаа хүн амарч дуусаад гэр лүүгээ буцах), амрагч ирэх (амралтанд амрахаар ирэх).
амрал [нэр үг]
амрах үйлийн нэр, амралт.
амралт [нэр үг]
биеийн болон оюуны хүчийг сэргээхээр ажил, хичээл хийхгүй сул байх үе амралт авах (амрах зөвшөөрөл авч, амарч эхлэх), амралтын өдөр (хууль ёсоор албан ажил хийхгүй бямба, ням гараг) ажил хичээлийн их завсарлага зуны амралт (сурагч оюутны зуны хичээлгүй сул үе), үдийн амралт (үдийн хоол ундны цаг) хүмүүсийг хүлээн авч амруулах үүрэг бүхий байгууллага амралтанд явах (амралтын газар амрахаар явах), амралтын газар (хүмүүсийг хүлээн авч амруулах газар), амралт сувилал (хоршоо үг) (алжаалаа тайлах болон өвчнөө сувилуулах газар).
амралт [нэр үг]
амралт хүжин мод (ургамал судлал) (хүрэндүү шар өнгийн хальстай мод, хальсаар нь хүж хийнэ).
амруу [нэр үг]
амны хөндийн салст бүрхүүл улайж, цэврүү гарах яр амруу яр (амны салст бүрхүүл үрэвсэн улайж идээлэх өвчин), амруу гарах (амны хөндийд идээт яр гарах), амруу тусах (амруу өвчнөөр өвчлөх), үлхий амруу (хоршоо үг) (хүн, малын ам цэврүүтэн улайх өвчин).
амруулагч [нэр үг]
жаргаагч сэтгэлийг амруулагч (сэтгэлийг жаргуулагч). амруутах (үйл үг)(мал эмнэлгийн нэр томьёо) амруу яр гарах борлон амруутах (төрөөд хоёр жил болсон ишигний аманд идээт яр гарах), ишиг хурга амруутах (төл малын ам улайж цэврүүтэх).
амруулагч [нэр үг]
арван нэгийн тооны ёгт (нэр үг)
амс [нэр үг]
бүрхээрт жигнэсэн буюу тогоонд агшаасан будаа сагагийн амс (агшаасан гурвалжин будаа), тутарганы амс (агшаасан цагаан будаа), модон хүрзээр шавар нухаж, модон шанагаар амс хутгах (зүйр үг) (ажил явдлын онцлог хэрэгцээнд үл нийцэх багаж төхөөрөмжийг мугуйдлан хүчээр хэрэглэх).
амс [нэр үг]
тайлга, тахилгын идээ ундаа. голдуу архи дарс, мах тос, цагаан идээ, амуу будаа зэрэг байна.
амсагч [нэр үг]
амсах үйлийн эзэн.
амсар [нэр үг]
дотроо хөндий зайтай юмны ам тал аяганы амсар (аяганы ам), савны амсар (савны ам), ходоодны амсар (ходоодны ам), ам амсар (хоршоо үг) (юмны ирмэг, зах), аяганы амсар зуух (а.цай хоол амсах, б.удтал өлөн байсны эцэст унд хоол идэж уух).
амсар [нэр үг]
нүх, зай амсар гарах (цоорч нээгдэх).
амсар хуучир. [нэр үг]
уулын ам, боомт сүв газар.
амсга [нэр үг]
амсга амсга (амсгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) амсга амсга хийх (амсгар юмны үргэлжлэн хөдлөх).
амсуул [нэр үг]
амсах идээ ундаа.
амсуур [нэр үг]
амсуул.
амт [нэр үг]
аливаа юм хэлний салст бүрхэвчийг цочроосны үр дүнд үүсэх таатай сэрэл исгэлэн амт (эхүүн, гашланги амт), шорвог амт (давслаг амт), амт үнэр (хоршоо үг) (ам болон хамарт хүртэх сэрэхүй, амтлах үнэрлэх сэрэхүй), амт чанар (хоршоо үг) (амт болон шим тэжээл) ууж идэхэд сайхан болгох чанар амт оруулах (амттай болгох) (шилжсэн утга) амт орох, идэх уух юм муудаж, эвгүй амттай болох амт алдрах (идээ ундаа амт муутай болох) (шилжсэн утга) дур сонирхол номын амтанд орох (ном унших дур сонирхолтой байх), алганы амт үзэх (буруу хэрэг үйлдсэний учир бага насны хүүхэд зодуулах, алгадуулах).
амтлагч [нэр үг]
хоол хүнсэнд сайхан амт оруулдаг бэлдмэл амтлагч хийх (амт оруулах зүйл хийх), хоол амтлагч (хоолонд амт оруулагч зүйл).
амттан [нэр үг]
нарийн боов, чихэр мэтийн тааламжтай сайхан амттай хүнсний зүйлс амттан үнэртэн (хоршоо үг) (сайхан амт, үнэртэй юм).
амуу [нэр үг]
будаа тарианы ерөнхий нэр амууны цувруул (тариа юүлэх хэрэгсэл) монгол амуу (мөхлөг нь улаан хоногоос томхон, эрт боловсордог нэгэн зүйл тариа), тарих амуугүй байтлаа бялзуухайд идүүлэх амуутай (зүйр үг) (бусдаас харамлаж, өөрөө нууж идэх), амуугаа үзэж, усаа хий (цэцэн үг) (орчин нөхцөл байдлаа мэдэж байж, шаардагдах зүйлийг нь тохируул), амуу будаа (хоршоо үг) (тариа будаа), амуу буурцаг (хоршоо үг) (будаа буурцаг), амуу тариа (хоршоо үг) (будаа тариа), амуу хүнс (хоршоо үг) (хүнс тариа), амууны хивэнч (амьтан судлал) (байгалийн нөхцөлд өмхөрч ялзарсан модлог эд, модны мөөгөнд өсч бойждог, үе үе нэн олноороо үржиж, үдшийн бүрийгээр нисдэг шавж), амууны загалмайт цох