Нэр үг
алш [нэр үг]
дутуу цайлгасан амуу будаа.
альтернатив [нэр үг]
ямар нэг асуудлыг шийдэх үед бие биенээ тодотгох буюу хэд хэдэн боломжийг сонгох шаардлага рок поп хөгжмийн урсгалын (нэр үг)
ам [нэр үг]
уул, нурууны салбарласан өндөр хянга, хамруудын хооронд орших хавчиг хөндий ам уруудах (уулын хөндий уруудан явах), модот ам (модтой нам дор газар), уулын ам (уулын хянга хамрын дундах бэл рүүгээ уруудсан нам газар), ам бэлчир (хоршоо үг) (бэл бэлчир), ам жалга (хоршоо үг) (жалга хавцал).
ам [нэр үг]
ам зом (хоршоо үг) (ам юм), ам юм (хоршоо үг) (үйл ажилд завдамтгай, хөдөлгөөнтэй).
ам [нэр үг]
ам мөлт (хоршоо үг) (ам мөлтөс), ам мөлтөс (хоршоо үг) (а.арайхийж, хальт, дөнгөж, урьдхан, ялимгүй жаахан б.санд мэнд).
ам [нэр үг]
бөс даавуу зэрэг эд барааг энгийн хэмжээгээр дөрвөлжилсөн хэсэг ам даавуу (дөрвөлжлөн зүссэн даавуу), ам дөрвөлжин (дөв дөрвөлжин), ам цаас (дөрвөлжлөн нугалсан цаас).
ам [нэр үг]
бөхийн ам (өөрөөсөө доош цолтой бөхийг амлаж барилдах ёс), аманд гарах (угтуул бөхтэй барилдахаар гарах), ам угтуул (амлагдсан, амласан хоёр бөх).
ам [нэр үг]
юмны ирмэг, амсар, үзүүр аяганы ам (аяганы амсар), аяганы ам зуух (унд хоол амсах), бууны ам (бууны амсар), бүрээсний ам (монгол гэрийн бүрээсний ирмэг), зуухны ам (зуухны амсар), ханын ам (монгол гэрийн ханыг нийлүүлэн боох уулзвар), ам амсар (хоршоо үг) (юмны ирмэг, зах), хөхүүрийн ам холдож хүйтний ам ойртох (хүйтний улирал ирэх).
ам [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны хоёр уруулын хоорондох сүв, хоол идэх эрхтэн амны завсар (хоёр уруулын хоорондох зай), амаа жимийх (а.уруулаа хавчин нийлүүлэх б.үг дуугарахгүй байх), ам хатах (шүлс ялгаралт нь багассанаас ам хуурайших), ам цангах (ундаасах), ам зүгшрэх (а.морь малыг унаж сургахад ялгуум эелдэг болж эхлэх б.олны өмнө ярьж хэлж сурах, дасах), ам сул (морь малын ам зөөлөн), ам хатуу (а.морь малын ам хазаартаа дийлдэхгүй тэмүүлэх нь б.хүний үг ухачламтгай ширүүн), амаа мэдэхгүй (морь малын хазаарт дасч, унаанд сураагүй), амны хишиг (аз, хийморь), амны хишиг нь ар дээрээ гарах (азгүйтэх, бүтэлгүйтэх), амны цээр гарах (а.амсахыг цээрлэсэн юмыг амсах б.гэмшилтэй үг хэлснийхээ учрыг тайлбарлан ярих), аман зохиол (ард түмний дунд ам дамжин уламжлагдаж ирсэн, зохиогч нь тодорхойгүй утга зохиол) аман хуур хөгжим. (олон жижиг нүхэнд төмөрлөгөөр хэл тааруулан хадсан бөгөөд нүхээр нь үлээвэл төмөрлөг хэл нь доргиж дуугарах хөгжмийн зэмсэг), ам сүв (хоршоо үг) (а.хоёр уруулын завсрын нарийн нүх б.уут сав зэргийн амсар, онгорхой хэсэг в.жалга хөндий), ам хамархамар ам (хоршоо үг) (амьтны үнэрлэх, үмхэх эрхтэн), нүд ам (хоршоо үг) (нүүр нүд), нүүр ам (хоршоо үг) (хүн, амьтны толгойн өмнө этгээд болон уруулын завсарх сүв), ам хоолойхоолой ам (хоршоо үг) (хүн, амьтны залгиур эрхтэн), ам хэлхэл ам (хоршоо үг) (хүний өгүүлэх эрхтэн болон түүний орших хөндий, ам ангайж суух (алмайран гайхашрах, хий дэмий суух), уруул
амавч [нэр үг]
хүн, амьтны ам хамарт тусгайлан хийсэн хаалт, хамгаалах хэрэгсэл.
амаргал [нэр үг]
аман хүзүү, толгойтой шууд залгах хүзүү.
амаржигч [нэр үг]
нярайлан төрөгч эх (шилжсэн утга) нөгчсөн, талийгаач, нас барсан хүн.
амаржуулагч [нэр үг]
нялхсыг эх барьж авдаг хүн, эх баригч амаржуулагч авгай (эх баригч авгай), амаржуулагч эмч (эх баригч эмч) анагаагч, эдгээгч, ач тус үзүүлдэг хүн.
амарлиулагч [нэр үг]
зовлон зүдгүүрийг арилган санаа сэтгэлийг тайвшруулагч.
амбаа [нэр үг]
ураг төрлийн ах насны хүнийг хүндэтгэн жинхэнэ нэрийг нь цээрлэн дуудах үг.
амбаар [нэр үг]
юм агуулахад зориулсан байр сав амбаарт хийх (юм агуулах байранд хийх), модон амбаар (модоор хийсэн байр сав).
амбан [нэр үг]
гурилын болон махны мод.
амбан хуучир. [нэр үг]
манжийн төрөөс монголд суулгаж байсан төлөөний сайд, элчин сайд амбан ноён (амбан сайд), амбан сайд (төлөөний сайд) амбан ноён гал тавьж болохоос биш ард олон дэн
амбас [нэр үг]
амбасын үе (ярианы үг, хэллэг) (аль эрт үе), амбасын эд зүйл (аль эртний юм, хуучны юм), амбасын үед болсон хэрэг явдал (аль эрт болсон хэрэг явдал).
амбиц [нэр үг]
хувийн эрх ашиг сонирхлыг нийгмийн эрх ашиг сонирхлоос дээгүүр тавих, нэр хүндийн төлөөх үйл явц их зан эрх ашиг, сонирхол нэр төр.