Нэр үг
дууриалга [нэр үг]
даган дууриах, үлгэрлэн хуулбарлах (үйл үг)
дууриалга [нэр үг]
цууриатах, дууриан гарах (үйл үг)
дууриан [нэр үг]
дамжин алсрах дуу, чимээ цууриа.
дуурмаг [нэр үг]
ингэний сүүгээр хийсэн идээний нэр хоормог ингэний дуурмаг (ингэний сүүгээр хийсэн хоормог).
дууруул [нэр үг]
(тоглоом) эргэлдүүлэн наадах нэг зүйлийн тоглоом үр цацсаны дараа дээгүүр нь даран чирэх хоёр чулуун бул.
дуурь [нэр үг]
дуулалт жүжиг дуурь үзэх (дуулалт жүжиг үзэх), дуурьд тоглох (дуурийн аль нэг дүрийг бүтээх), сонгодог дуурь (урлагийн өндөр төвшинд бүтээгдэж уламжлагдсан дуулалт бүжиг, дуурийн сонгодог бүтээл).
дуурьсаахай [нэр үг]
дуурьсаахай хуур хөгжим. (баян хуурын өөр нэр).
дуурьсал [нэр үг]
аясаас аяндаа үүссэн дуурсах ая, сонсголон дуурьслын хэмжээ хөгжим. (дуугарц) нэр алдрын цуурайтал алдрын дуурьсал (алдрын түгэн цуурайтал).
дуурьсам хөгжим. [нэр үг]
дуу хөгжимд нэг доор хэдэн аясын хамжин найрсан эгшиг найрах эгшиг.
дуурьсгагч [нэр үг]
алдраа дурдуулагч дуурьсгах үйлийн эзэн.
дуурьсгуур хөгжим. [нэр үг]
дууны хүчийг нэмэгдүүлэх хэрэгсэл.
дуусал [нэр үг]
эцэс, төгсгөл, дүүрэл.
дуусвар [нэр үг]
дуусах, гүйцэх үйлийн нэр, төгсвөр.
дуусгавар [нэр үг]
дуусгуулах үйлийн нэр дуусгавар болгох (төгсгөх).
дуусгал [нэр үг]
дуусгавар, төгсгөл муу зуршлыг дуусгал болгох (муу зуршлаас салах, муу зуршлыг үгүй хийх).
дуусгар [нэр үг]
төгсгөл, дуусвар.
дуутуур [нэр үг]
дуутуур ембүү (дөрвөөс таван лангийн мөнгө). дууч(ин) (нэр үг) дуулах мэргэжилтэй хүн ардын дуучин (а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал), гавьяат дуучин (дуучдад олгох төрийн дээд цол), гоцлол дуучин (дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин), дуучин удамтай (уг удамдаа дуучин хүнтэй), дууч хуурч (хоршоо үг) (дуу хөгжимд гаргуун авъяастай) жиргэн донгодомтгой дууч бялзуухай (амьтан судлал) (жиргээ бялзуухай), дууч шувуу (амьтан судлал) (шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй), дууч цоровдой (амьтан судлал) (цоровдойн нэгэн зүйл) хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч дууч эм хуучир. (дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй янхан).
дуушиг [нэр үг]
өөртөө дууны хэлбэлзлийн бичлэгтэй, бичлэг зөөвөрлүүр фонограмм.
дух [нэр үг]
хутга мэсний ирийн эсрэг дээш харсан өргөн тал мөр.
духай [нэр үг]
барга эхнэрийн зуны малгай.