Нэр үг
дусаалга [нэр үг]
дусаах үйл дусаах хэрэгсэл хамрын дусаалга (хамарт эм дусаах хэрэгсэл).
дусаац [нэр үг]
дусалтын хэр хэмжээ.
дусал [нэр үг]
шингэн юмны жижиг мөхлөгөөр унасан бөөрөнхий хэсэг усны дусал (усны жижиг мөхлөг), дуслыг хураавал далай болно, дуулсныг хураавал эрдэм болно (зүйр үг) (өчүүхэн багаас их юм үүсдэг), алтан дусал (ургамал судлал) (хоёр гурван давхар хэлтэстэй, улбар шар цэцэгтэй, навч цэцгэнд нь тунасан шүүдэр шороонд дусвал даруй үндэс ургах, горхи, гуу, уулын хажуугаар ургадаг сараанатан овгийн олон наст өвс) (шилжсэн утга) бадар, гуйлга дуслын лам (өглөг хандив хураах лам) нэгэн зүйл эмнэлгийн тариа дусал хийх (тариаг хүний судсанд дуслаар хийх), дусал залгах (дуслаар хийх тарианы зүүг судсанд холбох), дуслын тариа (хүний биед дуслаар аажим оруулах тариа) монгол бичгийн ялгах цэг тэмдэг гийн дусал (на үсгийн н гийгүүлэгчийг ялгах цэг тэмдэг) гийн дусал (га үсгийн г гийгүүлэгчийг ялгах цэг тэмдэг), дусал бинт (хоршоо үг) (манж хэлний цагаан толгойн үсгийн дээр доор тавих цэг тэмдэг).
дусал [нэр үг]
дусал цэцэг (ургамал судлал) (дусалтан овгийн, шар цэцэгтэй, олон наст өвс).
дусал [нэр үг]
эр бэлгийн эрхтнээс гарах эр эс агуулсан шингэн, үрийн шингэн.
дусвар [нэр үг]
дусаж, гоожсон юм, үлдсэн жаахан зүйл үлдвэр дусвар (хоршоо үг) (шингэн зүйлийн ор мөр, дуссан толбо).
дуслуур [нэр үг]
шингэн зүйлийг багаар шүүрүүлэн гаргах хэрэгсэл шингэнийг гадагшлуулах сүв.
дутагдал [нэр үг]
юмын дутуу нь хомсдол дутагдал бараа (дутуу бараа), мөнгөний дутагдал (мөнгөний гачигдал), дутагдлыг нөхөх (дутууг гүйцээх), алдагдал дутагдал (хоршоо үг) (алдаа ташаарлаас үүдсэн хорогдол, хохирол), гэм дутагдал (хоршоо үг) (алдаанаас үүссэн доголдол), хорогдол
дутал [нэр үг]
биед хэрэгцээтэй бодос дутагдсанаас үүсэх эмгэг.
дутмагшил [нэр үг]
дутмаг шинжтэй болох үйлийн (нэр үг)
дуу [нэр үг]
аялан дуулахад зориулсан богино хэмжээний шүлэглэсэн зохиол, аялгууны найрал айзам дуу (хүндэтгэлийн уртын дуу), ардын дуу (ард олны дунд уламжлан ирсэн тодорхой зохиогчгүй дуу), бүжгийн дуу (бүжгийн агуулга, утганд зохируулан зохиосон дуу), гүр дуу (шашны нэр томьёо) (шашин номын дуу), дуу аялах (а.дуу дуулах б.дууны үгийг хэлэхгүйгээр аяыг гаргах), дуу бариулах (а.дуулуулахын хүндэтгэл б.хуучир. шүлэглэсэн аман мэдээг элчээр дамжуулах), дуу дуулах (дууны үг аяыг зөв тод гаргаж дуулах), дуу өргөх (дуу барих), дууны ая (дууны үгэнд тааруулсан хөгжмийн зохиол), дууны үг (аялгуу тааруулж дуулахад зориулан зохиосон шүлэг), дөрвөл дуу (дөрвөн хүний нийлэн дуулах дуу), жагсаалын дуу (цэргийн нэр томьёо) (цэргийн цуваа, ёслолын парадын үед дуулагдах дуу), найрын дуу (найр наадмын үед дуулагддаг баяр цэнгэл, ерөөл бэлгэдэл, хүндэтгэлийн агуулгатай дуу), түүхэн дуу (түүхэн сэдэвтэй дуу, түүхэн үйл явдлыг тусгасан дуу), уртын дуу (ардын айзам хэмнэл удаантай дуу), харилцаа дуу (хоёр этгээд бадаг бадгаар нь ээлжлэн дуулах дуу), дууны шүлэг (дууны ая аялгуугаар хэлэгдэх шүлэглэсэн зохиол), дууны эхлэл (дууны ая аялгуу, шүлгийн эх), дууны цоморлиг (дууны шүлэг, ая аялгууны нотны эмхтгэл), ая дуу (хоршоо үг) (аялгуу дуу), дуу аялгуу (хоршоо үг) (дуу авиа), дуу хуур (хоршоо үг) (дуу хөгжим, цэнгээн), дуу хоолой (хоршоо үг) (дууны өвөрмөц өнгө, ялгараа), дуу хөгжим (хоршоо үг) (дуу, хөгжмийн хослол), дуу шүлэг (хоршоо үг) (дуу, яруу найргийн аль алин нь).
дуу [нэр үг]
доо, хутга сэлэм зэргийн ишний үзүүрт углах төмөр), жадны дуу (жадны төмөр хуй).
дуугараачин [нэр үг]
дуугараачин чогчиго (амьтан судлал) (тасралтгүй жиргэн нисдэг нэгэн зүйл чогчиго).
дуугарагч [нэр үг]
дуу үүсгэгч.
дуугаралт [нэр үг]
дуугарах үйл явц, байдал хөгжмийн дуугаралт (хөгжмийн хөг нийлэлт, эгшиглэх байдал).
дуугарц [нэр үг]
сонороор барагцаалсан дууны чанга сулын хэмжээ.
дуугүйшил [нэр үг]
дуугүйших үйлийн нэр дуугүйших байдал.
дуудагч [нэр үг]
дуудах үйлийн эзэн.
дуударам хөгжим. [нэр үг]
дөрвөлжин модон хүрээн дотор жижиг нүх гаргаж, нүх бүрт жижиг зэс таваг бэхлээд өндөр ишин дээр байрлуулсан цохилуурт хөгжим арван хоёроос гуч хүртэлх ялтас юмуу, зэс тавагтай нарийхан савхаар цохиж хөгжимдөнө.
дуударамч [нэр үг]
дуударам тоглодог хүн, дуудармаар хөгжимддөг хүн.