Нэр үг
дөрөлж [нэр үг]
уул, ухаа, хамар газрын гудас хөтөл урд дөрөлж (а.урд талын уул, давааны гүдэс, нам хэсэг б.урд зүгт давсан зам, хөтөл).
дөрөлж [нэр үг]
үхрийн хамрын дөр мэт, юмны үзүүрт хөндөлдсөн тээг.
дөрөө [нэр үг]
морь, малд мордох, унаж явахад зориулсан эмээл, тохошны нэгэн эдлэл ган дөрөө (ган төмрөөр хийсэн дөрөө), дээсэн дөрөө (б.дээсээр томж хийсэн дөрөө б.(шилжсэн утга) амь наана, там цаана), сийлбэртэй дөрөө (ган, төмрийг сийлж урласан дөрөө), тохошны дөрөө (тохшинд хийх хөнгөн дөрөө), хавирган дөрөө (хавирга мэт матигар төмрийг өөд өөдөөс нь нийлүүлэн гагнасан дөрөө), цутгамал дөрөө (төмөрлөгийг хайлуулан хэвд цутгасан дөрөө), дөрөөн таваг (дөрөөний доод талын хөл тавих хавтгай гишгүүр), дөрөөний зага (дөрөөний таваг, хавиргыг хөвөөлж чимэглэсэн хээ угалз), дөрөөний сур (дөрөө дүүжлэх сур), дөрөөний сэнж (дөрөөний сур оруулах сүв), дөрөөний таваг (дөрөөн дорх хавтгай), дөрөөний толь (дөрөөний таваг), дөрөөний хавирга (дөрөөний сэнж бүхий хажуу), дөрөөний холбоо (эмээлийн хоёр дөрөөг морь, малын гэдсэн доогуур холбох богино сур), дөрөө жийх (дөрөөн дээр гишгэн босох), дөрөө мултлах (а.морь, унаатай хүн айлд бууж орох б.зорьсон газраа хүрэх), дөрөө нийлэх (хүнтэй нийлэх, хамсах), дөрөө хавирах (а.дөрөө хөдөлгөж давирах б.морьтой хүмүүс дөрөө шүргэм ойр зэрэгцэж явах), дөрөө тэмцэх (а.морь малын мордуулахгүй зайлах б.(шилжсэн утга) арай ядан явсаар нутагтаа ирэх), дөрөө шүргэх (өвс ургамал өндрөөрөө морьтой хүний дөрөөнд хүрэх), дөрөө чангалах (юманд явахаас өмнө яльгүй архи уух), дөрөөгүй залрах (а.мориноос унах б.(шилжсэн утга) ажил албанаас хөөгдөх, ажлаас халагдах), дээсэн дөрөөн дээр (дэн дун, дөнгөн данган), гарыг нь ганзаганд хөлийг нь дөрөөнд хүргэх (зүйр үг) (бие даан ажиллаж амьдарч чаддаг болгох) анжисны бул хөндөл хоёрын хоорондох уяа хөл тавин гишгэх гишгүүр унадаг дугуйны дөрөө (унадаг дугуй хөдөлгөх гишгүүр), машины дөрөө гишгэх (машинд суух, буух шатан дээр хөлөө тавих) хоёр дөрөөг холбосон оосроос салган авах арга сэдэн тоглох монгол наадам өндөр шонд авирах хэрэгсэл шонд авирах дөрөө (цахилгааны шонд авирах хэрэгсэл), цахилгаанчны дөрөө (цахилгаанчны шонд авирах хэрэгсэл).
дөрөө [нэр үг]
нэг зүйл жижиг модон хувин.
дөрөөвч [нэр үг]
дөрөөний суран дээгүүр унжуулах нэгэн зүйлийн нарийхан гөлөм дөрөөвчин гөлөм (дөрөөний сурыг хамгаалах нарийн гөлөм) эмээлд зүүж, барьж явах юмыг торгон тогтооход дэмнэх оосор дөрөө дөрөөлдөг юм, дөрөөг орлуулсан гогцоо дээс тэмээний тохшинд дөрөө болгон хэрэглэх сураар гогцоо гарган оосорлосон сөөм хэртэй мод дөрөөнд холгогдохоос хамгаалж гутлын гадуур өмсөх углаа гутлын дөрөөвч (а.гутлын шагай хавь, боом хэсэг б.дөрөөний хамгаалалт) нохой хөтлөх оосор нохойн дөрөөвч (нохойн уяа оосор) дөрөө хэлбэртэй дөрөөвчин бөгж (дөрөө маягийн хийц загвартай бөгж).
дөрөөлүүр [нэр үг]
морь, малын хэвлий тус газар, дөрөө хүрч дэлдэгдэх хэсэг.
дөрүү [нэр үг]
гарын дөрвөн хуруутай тэнцэх уртын хэмжээ найман сантиметр орчим.
дөтлөл [нэр үг]
дөтлөх үйлийн (нэр үг)
дөхөм [нэр үг]
тохом.
дөхөц [нэр үг]
ахиц дөхөц муутай ажил (ахиц муутай ажил), ахиц дөхөц (хоршоо үг) (дэвжин дээшлэх).
дөч [нэр үг]
хүний эшийн нэр, гучийн хүүхэд, өөрийн төрлийн дөрөв дэх үе нь.
дөш [нэр үг]
төмөрлөгийн зүйлийг дээр нь тавьж давтан цохих хэрэгсэл гүн зэрэгтэй дөш (нарийн урлал хийдэг дөш), хөлтэй дөш (тулгуур суурьтай дөш), гадсан дөш (шовх хэлбэрийн дөш), ширмэл дөш (ширээж хатаасан дөш), дархны дөш (төмөрлөгийн зүйлийг давтах, цувих хэрэгсэл), азарган дөш (мунцгар бөөрөнхий дөш), зуудаг дөш (төмөр мод зэргийг хавчуулдаг, хошуундаа чангалдаг бариул бүхий дөш), тахир дөш (мөнгө хөөдөг дөш), тагилтай дөш (төмөр, мөнгө нүхлэх, тав хадахад хэрэглэх дөш), дөшний суурь (дөшийг хөдөлгөөнгүй болгон бэхлэх суурь), дөшний толь (дөшний гөлгөр нүүр), алх дөш (хоршоо үг) (төмөрлөгийн зүйлийг давтах, нимгэлэн цохих багаж, хэрэгсэл), дөргүй үхрийг номхон гэдэггүй, дөшгүй хүнийг дархан гэдэггүй (зүйр үг) (чадвар дадал олоогүй байж мэдсэн сурсан гэж сайрхаж болохгүй), дөш эмээл (дөрвөдүүдийн хэрэглэж байсан хуучны эмээл), дөшин чулуу (тоглоом) (шоо дөрвөлжин чулууг ханын толгойноос уяж аргамжсанаа тайлахгүйгээр салган авах арга ухааныг уралдуулдаг монгол наадам), (бие бүтэц, анатоми) дунд чихний нэгэн жижиг яс дөш яс (сонсголын эрхтнийг бүрдүүлэгч нэгэн жижиг яс) (эрдэс судлал) хар хүрэн өнгөтэй, хагалбаас шар зэв гардаг хавтгай дөрвөлжин хэлбэртэй чулуу, эмнэлэгт хэрэглэнэ дөш чулуу (дөрвөлжин чулуу) (шилжсэн утга) хөлдүү.
дөшин [нэр үг]
эгц шугам.
дөшлүүр [нэр үг]
төмөрлөгийн дээр хээ гарган засахад хэрэглэдэг багаж, дөшүүр утсан дөшлүүр (төмөрлөгт хээ гаргах ган утас).
дөшүүр [нэр үг]
дөшлүүр.
драм [нэр үг]
тайзнаа тоглох харилцан ярианы хэлбэрээр бичсэн уран зохиолын нэгэн төрөл яриан жүжиг драмын жүжиг (яриан жүжиг), драмын театр (драмын жүжиг тоглох урлагийн газар).
дуг [нэр үг]
дуг нойр (ид унтаж байгаа цаг) дуг нойрон дундаа дугжрах (ид нойрондоо унтах).
дуг [нэр үг]
дуг дуг (байн байн дугтрах байдал), дуг дуг чангаах (дугтарсхийн чангаах).
дугааг [нэр үг]
төгий.
дугаар [нэр үг]
нэг төрлийн олон юмны дэс дараалсан тоо байшингийн дугаар (байшинг дэсд оруулсан тоо, хуваарь), баримтын дугаар (хэд дэх баримт болохыг нотлох тоот), дугаар гурав (дэс гурав) юмны зэрэг дэс дугааргүй гурил (чанарын зэрэггүй сайн гурил), хоёрдугаар нарийн бичгийн дарга (туслах үүрэгтэй нарийн бичгийн дарга), дугаар номер (хоршоо үг) (дэслэж дугаарласан тоо) тоо дарааг нууцлан өгүүлэхэд дугаар анги (армийн аль нэг анги салбар), дугаар морьт хороо (армийн аль нэг морьт хороо).