Нэр үг
дөлөнцөг [нэр үг]
монгол дээлийн гадаад хормойн суга ташаа дагаж байх зах тал.
дөлцөг [нэр үг]
дөлөнцөг, долонцог.
дөмбүүл [нэр үг]
голын ширэг, нуга намагтай газар дахь жижиг дов сондуул.
дөнгө хуучир. [нэр үг]
хэрэгтний хөл, хүзүүнд углах дундаа нүхтэй, зүймэл дөрвөлжин хавтгай мод дөнгө зүүх (дөнгөлөх), гав дөнгө (хоршоо үг) (ялтны гар хөлийг холбох, хүзүүнд нь углах зүйл) нохойн хүзүүнд тээглүүр болгон уях уртавтар нарийн мод дөнгөтэй нохой (хүзүүндээ тээглүүртэй нохой) (шилжсэн утга) тээр, дараа дөнгөнд орох (салж холдож болшгүй юманд орох), муу эм дөнгө (зүйр үг) (муу эмэгтэй амьдралд хань болдоггүй тээр болдог).
дөнгөн [нэр үг]
дөнгөн данган (хоршоо үг) (арай чамай, чадан ядан).
дөндгө [нэр үг]
дөндгө дөндгө (дөндгөр юмны олонтоо хөдлөх байдал) дөндгө дөндгө хийх (дөндгөнөх, дөндгөр юмны олонтоо хөдлөх), дөндгө хийх (дөндгөр юмны хөдлөх).
дөндийлөг [нэр үг]
өрхийг дороос нь тулж дөндийлөх мод өрхний дөндийлөг (өрх хөндийлөх тулгуур мод).
дөр [нэр үг]
эр үхрийн хамрын баганыг цоолон нүхээр шургуулан уясан хамагч бүхий оосор дөрөө мэдэхгүй (хатуу хамартай), давхар дөр (давхар хөллөгөө), дөр хамагч (хоршоо үг) (үхрийн хамрыг нүхлэн уясан дээс, суран гогцоо) анжисны бөх, дөрвөлж хоёрын хооронд холбох оосор анжисны дөр (анжисны бөх, дөрвөлж хоёрыг холбох оосор) сав суулганы дээдэд хөндлөн хийсэн бариул хувингийн дөрнөөс барих (хувингийн бариул, оосроос барих) усны гарам) голын дөр (голын гарам) хударганы үзүүрийн дотор талд хадсан гархитай төмөр эргийг харьж эргэхээс сэргийлэн шурганд хийсэн тээг, багавтар ачаалалт эд ангийг холбох, тэрчлэн углаа эрэгний аяндаа сулрахаас хамгаалах зориулалт бүхий, таллаж нийлүүлсэн дугариг шилбэ холбоос дөр хана (цонхнууд болон цонх, хаалганы хоорондох хана) төлөв байдал дөр нь зүгээр сайн хүн (төлөв байдал дажгүй сайн хүн).
дөр [нэр үг]
ажил хэргийг гүйцэтгэх арга, эв дүй ажлын дөр мэдэх (ажлын арга эвийг олох, юманд эвтэйхэн хандах, ажлын дадал туршлага суух), малын дөр мэдэхгүй (мал маллах арга ухаан сураагүй).
дөрвөд [нэр үг]
баруун монголын нэгэн ястан дөрвөдийн хязгаар (дөрвөд ястны хошуу нутаг).
дөрвөл [нэр үг]
дөрвөөрөө дуулах, хөгжимдөхөд зориулсан хөгжмийн зохиол дөрвөл дуу (дөрвүүл дуулах дуу) дээрх зохиолыг хөгжимдөх, дуулах дөрвөн хүнтэй хэсэг дөрвөлийн дуу (дөрвөн хүний дуулах дуу).
дөрвөлж [нэр үг]
дөрвөлжин юмыг дөрөв хуваасны нэг болох эн дөрвөлжин хэсэг дөрвөлж даавуу (даавууг дөрөв хуваасны нэг), дөрвөлж дэвсэх (дөрвөлжин дэвсгэр тавих) дөрвөлжин хэлбэртэй сав аргалын дөрвөлж (аргал хийх дөрвөлжин хайрцаг) дөрвөлжлөн боосон боодолтой өвс), дөрвөлж өвс (дөрвөлжлөн багласан өвс) (тоглоом)(ярианы үг, хэллэг) хөзрийн нэгэн зүйл мод дөрвөлжөөр гарах (дөрвөлжин дүрст модоор гарах) наадах, төлгөдөхөд хэрэглэх шоо дөрвөлж орхих (шоо хаях) орой нь хавтгай дөрвөлжин хэлбэртэй газар газрын дөрвөлж (газрын тэгш өндөрлөг).
дөрвөлжлөл [нэр үг]
дөрвөлжин болгох үйлийн (нэр үг)
дөрвөлжлөөс [нэр үг]
дөрөв хуваасны нэг гараг, нар хоёрын уртрагийн ялгавар байх үеийн гадаад гаргуудын байрлал.
дөрвөлжөөс [нэр үг]
нэг хавтгай юм, тойрог хэлбэртэй юмыг дөрөв хуваасны нэг хэсэг.
дөрвөлжрөх [нэр үг]
дөрвөлжин болох.
дөрөвгөн [нэр үг]
жижиг тогоо аяны дөрөвгөн (аяны жижиг тогоо).
дөрөвдэй [нэр үг]
үхэр голдуу хөллөдөг дөрвөн мөөртэй тэрэг.
дөрөвлөөс [нэр үг]
тойрог, дугирагийг дөрөв хуваасны нэг.
дөрөвч [нэр үг]
дөрний оосор, цулбуур ногт арьсан зулагт модон ул хадаж, бороо усанд өмсөх шаахай юмыг хавчиж үүрэх хавчиг үүрэг.