Нэр үг
дотон [нэр үг]
үстэй, хөвөнтэй оготор хувцас дээлийн гадуур давхарлаж өмсдөг, ханцуйгүй цээжмэг.
дотоож [нэр үг]
дотуур хувцас дотуур өмсөх богино өмдний цээр нэр зотон дотоож (зотонгоор хийсэн дотуур хувцас), дотоожийг долоо хоног оёж, гунан үхрийн махыг гурав хоног идэх (зүйр үг) (ажил үйлэнд муу мөртлөө идэх уухдаа гаргууд эхнэрийг шоглосон хэллэг).
доторлогоо [нэр үг]
доторлох үйлийн нэр доторлох зүйл, юмны дотор, дотуу бүрээс доторлогоо хийх (юмны дотор талыг бүрэх), супер доторлогоо (орчин үеийн хийц, загвар, өнгө чимэглэл бүхий дотуур бүрээс).
дох [нэр үг]
болсон шохой.
дохилго [нэр үг]
дохих үйл байдал.
дохио [нэр үг]
бусдад мэдээ өгөх утга хураасан тэмдэг, мэдээ мэдээллийг дамжуулахаар урьдчилан тогтоож томьёолсон тэмдэг дохио авах (бусдаас өгсөн дохио тэмдгийг таних), дохио өгөх (мэдүүлэх тэмдэг үзүүлэх), гар дохио (гар зангаа), гэрэл дохио (гэрлээр өгөх тусгай дохио), түгшүүрийн дохио (аюулын тухай мэдээлэх дохио), яндан дохио (яндан дуугарган чимээ өгөх дохио), дохио санамж (хоршоо үг) (бусдад сануулга, сэрэмж өгөх тэмдэг), дохио тэмдэг (хоршоо үг) (зориуд, зориуд бусаар мэдээлэл өгч буй юмс, үзэгдэл), дохио чимээ (хоршоо үг) (ямар нэг зүйлийн тухай мэдээлсэн авиа чимээ), дохионы бичиг хуучир. (орчуулгын толь бичиг), дохионы хэл (а.бодол санаагаа гар хөл, биеийн хөдөлгөөнөөр илэрхийлэх харилцааны тусгай хэрэглүүр б.хэлгүй хүний харилцан нэвтрэлцэх арга) байгалийн үзэгдэл илрэх шинж тэмдэг өвлийн дохио орох (өвлийн шинж орох).
дохио [нэр үг]
дохио цэцэг (ургамал судлал) (дохио цэцгийн язгуур, уулын гуу жалгын хөвөө, ойд ургах бут мод. жимстэй, ишний гол нь эмд орно).
дохиолбор [нэр үг]
дохио тэмдэг өгөх хэрэгсэл.
дохиолго [нэр үг]
дохиолго хөгжим хөгжим. (эрхэмсэг дайчин шинжтэй, уриа дуудлагын бүрээдэх аялгуу даралтгүй бүрээгээр их хөгийн гурвал эгшиг дуурсган хөгжимдөнө.
дохиолол [нэр үг]
дохионы хэлхээ, дохионы тогтолцоо дохиоллын систем (аюулыг мэдээлэх дохионы тогтолцоо), дохиолол хамгаалалтын алба (хамгаалалтад зориулсан мэдрэгч төхөөрөмж суурилуулах, ажиллуулах).
дохиолуур [нэр үг]
дохиолох хэрэглүүр, шон дээр заасан тэмдэг.
дохиоч [нэр үг]
дохио өгдөг хүн, дохигч.
дохиочин [нэр үг]
тогтоосон дохиог өгөх үүрэг хүлээсэн цэргийн албан хаагч дохиочин бүрээчин (бүрээдэн дохио өгөх үүрэгтэй цэрэг).
дохиур [нэр үг]
хөгжмийн зэмсгийг цохиж дуугаргахад зориулсан нарийн савхан хэлбэртэй хэрэгсэл бөмбөрийн дохиур (бөмбөрийн цохиур), хохиур дохиур (хоршоо үг) (хажиг муухай ааш) (шилжсэн утга) нойр нь хүрч, өрийн эрхгүй толгой дохин суугаа хүн.
дохиур [нэр үг]
цэцгийн тоосовч бүхий эрхтэн цэцгийн дохиур (цэцгийн тоос агуулах эрхтэн).
доцент [нэр үг]
их, дээд сургуулийн багшийн цол энэ цол бүхий албан тушаалт(ангийн нэр томьёо) дош(ин) (нэр үг) овойж мөстөн хөлдсөн газар дош овойх (мөс овойн хөлдөх), дошин гүйх (ус зайрмагтах) нүхний амсрын овгор газар тарваганы дош (тарваганы нүх, ичээ хавийн овгор товгор газар) (шилжсэн утга) харъяа, эзэмшил нутаг дошны овгор (ойр орчиндоо дээрэлхүү, сагсуу хүн).
дөгөө [нэр үг]
дэм, нэмэр, нэрмээс дөгөө болох (дэм болох).
дөл [нэр үг]
галын заль, сор, нөл галын дөл (галын цорвос, заль), гал дөл (хоршоо үг) (асаж буй гал, цоролзох заль) (шилжсэн утга) хийсвэр юмны гал мэт бадрах зүйл гал дөлтэй буух (бусадтай уулзахдаа ширүүн сүртэй харьцах), тэмцлийн дөл (тэмцлийн өрнөл), шуналын дөл (шуналын сэдэл бадрал).
дөл [нэр үг]
уулын бэл, хэвгийн тэгшхэн буусан газар уулын дөл (уулын бэл, нам дор газар), дөл газар (тэгш нам газар) урсгал усны ойр байгаа төвшин газар усны дөл (ус голын төвшин газар), дөлийн гишгүүр (төвшхөнөөр үйлдсэн гишгүүр).
дөлөн [нэр үг]
дэнгийн гал.