Нэр үг
дав [нэр үг]
давуур, даваа.
даваа [нэр үг]
замд хөндөлсөх өндөр агаад давахад хэцүү, бартаа бүхий нуруу газар даваа давах (давааг даван өнгөрөх), давааны ар (уул давааны хойд этгээд), давааны бэл (давааны хормойн дээд этгээд), давааны орой (давааны хамгийн дээд этгээд), давааны өвөр (давааны урд этгээд), давааны хэц (давааны орой, нурууны цавчим бэрх өндөр газар), давааны зам (даваа давах зам харгуй), давааны хяр (давааны орой нурууны журам), давааны энгэр (давааны өвөр этгээд), нам даваа (бага зэргийн өгсүүр даваа), өгсүүр даваа (нэлээд огцом даваа, алсаасаа өндөр даваа), даваа гүвээ (хоршоо үг) (овон товон өндөрлөг газар), уул даваа (хоршоо үг) (уул болон түүнийг давах хэсэг), давааны цаанаас тархидах (нүднээс далдуур муулах, эчнээ загнах) (шилжсэн утга) үйл явдлын эхлэх цэг, зааг дээр үхдэгийн даваан дээр (үхэхийн босгон дээр) үйл болохын өмнөх агшин, өмнөхөн ирэхийн даваан дээр (ирэх гэж завдан байгаад болих), болохын даваанд (болон завдах үед), явахын даваанд (яг явах гэж байх агшинд).
даваа [нэр үг]
манай дэлхийн дагуул сарны төвд (нэр үг)
даваа [нэр үг]
долоо хоногийн нэгдэх өдөр сумъяа гараг.
даваа [нэр үг]
хүчир бэрхшээл, хэцүү хүнд үе амаргүй даваа (амар хялбар гүйцэтгэх ажил биш), бардаггүй даваа (давж дийлэшгүй саад бэрхшээл хүч хүрэхгүй ажил), давдаггүй даваа (хийж гүйцэтгэхэд бэрх ажил үйл), даваа өвс (эгнүүлэн хураасан нуруу өвс), даваа давах (хүнд хүчир, саад бэрхшээлийг туулж өнгөрүүлэх, хэцүү ажлыг хийж дуусах).
даваа [нэр үг]
монгол үндэсний бөхийн барилдах үе шат гурвын даваа (хоёр давсан бөхчүүд гуравдахь ам угтуултайгаа барилдах үе шат), нэгийн даваа (бүх бөхчүүд талцан барилдах хамгийн анхны даваа), тавын даваа (дөрөв давсан бөхчүүд тавдахь учраатайгаа барилдах даваа, энэ даваанд бөхийн хамгийн бага цол болох начин цолыг өгнө), даваа үнэлэх барилдаан (бөхчүүдийг цол, эрэмбээр хэсэг болгон тойргийн журмаар барилдуулж, давсан даваа бүрт шагнал өгөх барилдааны нэг хэлбэр) барилдаж давах үйлийн (нэр үг)
давагч [нэр үг]
даваа давж буй этгээд ялан дийлэгч үгээр давагч (хэлэлцэн маргалдахад үл гартагч) гэтлэн туулагч зовлон зүдүүр давагч (зовлон зүдүүрийг тэсэн тэсвэрлэж, сайн сайхныг үзэгч).
давал [нэр үг]
давах, гэтлэх үйлийн нэр усны давлагаа.
даварга [нэр үг]
юмыг савлан тэгнэж ачих зориулалттай, бөс даавуугаар хийсэн богц сав даалин даварганд хийх (даавуун богцонд хийх).
давдил [нэр үг]
давдил ноос (малын гуя, хаа, гэдэсний зулгаамал бутархай ноос үс).
давируул [нэр үг]
унасан морийг давирч шавдуулах зорилгоор гутлын өсгийд хийсэн төмөр даравч давируул хангинуулах (төмөр даравч дуугаргах).
давирхай [нэр үг]
шилмүүст мод ургамлаас гарах наалдамхай эд, агаарт хатах шүүс лав хийхэд хэрэглэнэ давирхай гоожих (давирхай шүүрэх, модноос давирхай ялгарах), давирхай тогтох (давирхайтах), давирхайн тос (нарсны бохийг нэрж гаргасан дэгдэмхий чанартай тос), давирхайн шүүс (шилмүүст модноос шүүрч гардаг цавуулаг шингэн зүйл), модны давирхай (модны зунгааралдсан наалдамхай шүүс), үнэрт давирхай (анхилуун үнэр бүхий давирхай), шар давирхай (тунгалаг давирхай), давирхай халаах (бусдыг цаашлуулах, яриаг нь хөгжөөх) чулуун нүүрс, хүлэр зэргээс гаргаж авдаг халуунд зөөлрөх, уян налархай чанар бүхий дээд молекулт нэгдлийн ерөнхий нэр давирхай гиваан (малын цөснөөс гардаг зөөлөн чулуулаг эд), давирхай нүүрс (хар өнгийн тослог эд ихтэй нүүрс), давирхай шил (хув).
давирхайч [нэр үг]
давирхайч шөвгөр (амьтан судлал) (мөчир салааны холтсыг мэрэн идэж давирхайг ялгаруулдаг, бараан бор өнгөтэй, ойн шөвгөр цохын овгийн нэг зүйл хортон шавж).
давиур [нэр үг]
эмээлийн дэвс орчим газар давиур дэвс (хоршоо үг) (морь унасан хүний тахим, эмээлийн дэвс хавийн газар).
давлагаа [нэр үг]
усны их долгион давлагаа хаялах (давлагаа ар араасаа эргээ цохилох), давлагаа хээ (усны их долгионыг дүрсэлсэн хээ), далайн давлагаа (далайн усны ихээхэн долгио), усны давлагаа (усны их долгио), давлагаанаас хамгаалах далан (усан буудлын усан санг давлагаанаас хамгаалдаг усан техникийн байгууламж), давлагаа орд (одон орон судлал) (дэлхийн өмнөд хагасын одны орд).
давлагаадас [нэр үг]
усны давлагаалан боссон хэсэг усны нэгэн үе долгио, давлагааны давтамж.
даврага [нэр үг]
хоёр талдаа юм агуулах жижигхэн богц сав шуумааз.
даврагч [нэр үг]
даврамтгай этгээд өөрийгөө ихэд бодон давлиун зан гаргагч даврагч этгээд (давруу зан гаргагч этгээд), хэт даврагчид (биелүүлэх боломжгүй зүйл шаардагчид).
давс [нэр үг]
хими. химийн нэгдлийн нэг анги, ионы бүтэцтэй талст бодсууд шорвог гашуун амт бүхий цагаан, бор өнгөтэй талст бодос хоолны давс (хүнсэнд хэрэглэх давс), чулуун давс (дөрвөлжин талст хэлбэрийн давс), бор давс (байгалийн давс, жамц давс), жамц давс (хоолны чулуун давс), иоджуулсан давс (бамбай өвчнөөс сэргийлэх зорилгоор иодоор баяжуулсан хүнсний давс), хятад давс (энэтхэг давс), цагаан давс (сайтар боловсруулан хатаасан нунтаг цагаан давс), шар давс (усанд уусдаг шар талст, будаг хийхэд хэрэглэнэ), давс авах (а.давс худалдан авах б.байгалиас давс олборлох), давс уусгах (шингэн зүйлд давс найруулах), давс хийх (шингэн зүйлд давс уусгах), давс ширгээх (а.давсыг тунгаах б.(шилжсэн утга) унтах), давсанд явах (шилжсэн утга) (унтах), давсан лүший (давс ширгээх үед үлдсэн шороотой ус), давсны аян (давс шүүж авах, борлуулахаар алс холд явах ачаа хөсөг бүхий аян), давсны уурхай (давсны ордоос давс авч байх байгууламж), давс буулт (хоршоо үг) (хужир мараа),
давсаг [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) бага аарцгийн хөндийд байрладаг хүн, амьтны шээс хуримтлах хүүдийлэг эрхтэн давсаг өвдөх (давсаг хавиар хөндүүрлэх), давсаг султай (ойр ойрхон шээмтгий), давсаг сунах (давсаг ер чинэхгүй байх), давсаг хагарах шахах (шээс их хүрэх), давсаг чинэх (шээс хуралдсанаас өвдөлхийлэх), давсагны үрэвсэл (анагаах ухаан) (халдвар тархаагч нянгийн нөлөөгөөр үүсэх давсагны салст бүрхэвчийн үрэвсэл), давсагны чулуу (анагаах ухаан) (бодосын солилцооны хямрал, бөөр, шээсний замын үрэвсэлт эмгэгийн улмаас давсагт бий болсон чулуужсан эрдэслэг хатуу биет давсгаа султгах (шээх) давсаг орчмын газар, бэлхүүс.