Анагаах ухаан
ларингит [анагаах ухаан]
хоолой, төвөнх үрэвсэх өвчин.
маажуур [анагаах ухаан]
арьс загатнах эмгэг загатнуур, өвчний үед гөвдрүү гарч, хүчтэй загатнана маажуур загатнах (өвчин туссан хэсэгт бие ирвэгнэх), маажуур тусах (загатнуур өвчин тусах).
маажууртах [анагаах ухаан]
маажуур өвчин тусах, маажууртай болох хүүхэд маажууртах (хүүхдэд маажуур өвчин тусах) маажуур өвчний шинж тэмдэг илрэх.
микроб [анагаах ухаан]
өчүүхэн жижиг, бичил биетэн өвчний микроб (өвчин үүсгэгч).
моом [анагаах ухаан]
тарваган тахал, тэм бүү, сүрьеэ зэрэг өвчний улмаас суга цавь хөндүүрлэн, томрон үрэвссэн тунгалагийн булчирхай.
мөөгөнцөртөх [анагаах ухаан]
мөөгөнцөрөөр өвчлөх.
мэнгэр [анагаах ухаан]
уушгины цагаан гуурснуудын салст бүрхэвч үрэвсэж өвчлөх өвчин мэнгэр тусах (бүгшүүлэн ханиах), архаг мэнгэр (бүгтрэн ханиах өвчин), цэр мэнгэр (хоршоо үг) (нус цэр).
мэнэн [анагаах ухаан]
тархины зөөлөн хальс үрэвсэж гэмтэх эмгэг агаар дуслын замаар халддаг цочмог халдварт өвчин өвчний улмаас аль нэг эрхтэн мэдээгүй болсон байдал хөл, гар мэнэн болох (хөл, гар мэдээгүй болох) (шилжсэн утга) дүйнгэ, гөлрөө мэнэнгийн тал (нүд алдам өргөн уудам тал).
наалданги [анагаах ухаан]
эмгэгийн улмаас хоорондоо барьцалдан наалдаж, холбогдох эрхтнүүдийн үйл ажиллагаа хямрах эмгэг хам шинж.
намарс [анагаах ухаан]
арьсны дээд хоёр давхрыг хамран өвчлүүлдэг шүүдэст үрэвсэл.
наркоз [анагаах ухаан]
эм, тарианы нөлөөллөөс болж ухамсар, мэдрэхүйгээ алдан гүн нойронд автсан
нойргүйдэл [анагаах ухаан]
нойр хулжих эмгэг.
нөлөө [анагаах ухаан]
булчин агшиж, хөдөлж чадахаа болих нэгэн төрлийн саа гараг өвчин нөлөө дайрах (нөлөө өвчтэй болох).
нян [анагаах ухаан]
нүдэнд үл үзэгдэх бичил махбод өвчин тараадаг нян тархах (ямар нэгэн өвчнийг цаашид түгээн дэлгэрүүлэх боломжит бичил махбод тархах), өвчний нян (тухайн өвчнийг тараах чадал бүхий нүдэнд үл үзэгдэх бичил махбод).
нярайн татран [анагаах ухаан]
(төрөөд удаагүй хүүхэд хүйгээрээ нянгийн халдвар авснаас татаж үхэх өвчин).
олигтох [анагаах ухаан]
олиг өвчин тусах настан олигтох (настан олиг өвчин тусах).
өвдөг [анагаах ухаан]
сормуусны сурвалжийн тослог булчирхай үрэвсэж идээт гөвдрүү гарах өвчин өвдөг гарах (нүдний аньсага эсвэл сормуусны ойролцоо идээт гөвдрүү гарах).
өмөн [анагаах ухаан]
хорт хавдар ходоодны өмөн (ходоодны хорт хавдар), өмөн үү (хорт хавдрын нэг төрөл).
өмөнжих [анагаах ухаан]
хоргүй хавдар хорт хавдар болж хувирах.
саа [анагаах ухаан]
мэдрэлийн эрхтэнд бүтцийн өөрчлөлт орсноос аль нэг эрхтний хөдөлгөөн, үйл ажиллагаа алдагдах өвчин саагийн гэм (саа өвчин туссаны улмаас аль нэг эрхтний хэвийн үйл ажиллагаа алдагдаж мэдрэлгүйжих эмгэг), саа дайрахсаа тусах (саа өвчин хүрэх).