Үйл үг
хохивгонох [үйл үг]
хохиволзох, хохигонох.
хохиволзох [үйл үг]
муухай аашлах.
хохиволзох [үйл үг]
өндөр нарийн, муруй тахир юм хөдлөх, хохигонох.
хохигонох [үйл үг]
хохиур муухай ааш зан гаргах нэг өвгөн хохигоноод юу ч хэлж өгсөнгүй (нэг өвгөн муухай аашлаад юу ч хэлж өгсөнгүй).
хохигонох [үйл үг]
өндөр нарийн, муруй тахир юмны байн байн хөдлөх.
хохигордох [үйл үг]
хохигорын учир тохиромжгүйдэх.
хохидох [үйл үг]
хохирох, хохирол үзэх.
хохийх [үйл үг]
хүн, амьтны өнгө зүс буурах, ургамал ногоо ус чийг дутаж хувхайрч цайх хохийсон царайтай (хувхайрч цайсан царайтай).
хохилзох [үйл үг]
хохиур зан байдал гаргах хохилзон явах (хохиур зан гарган ийш тийш явах) хохигор юмны хохис хохис хөдлөх.
хохимнох [үйл үг]
хэдэрлэн, яхирлах, бачимдан муухай авирлах.
хохинох [үйл үг]
хоолой бачимдаж бүгт дуу гарах, хохтнох хоолой хохинох (бачим бүгт дуу гарах).
хохирох [үйл үг]
алдагдал болох, хорох, хор хөнөөл олох хохирсон этгээд (хохирол, алдагдал хүлээсэн этгээд), амь хохирох (амь үрэгдэх), эд хохирох (эд хөрөнгөө гарздах), алдаж хохирох (алдагдалд орох).
хохих [үйл үг]
яхир хэдэр зан байдал гаргах, муухай авирлах.
хохойлох [үйл үг]
халаглах, гаслах.
хохрох [үйл үг]
болих, төгсөх.
хохтнох [үйл үг]
хоолой хохинон дуугарах.
хоцрогдох [үйл үг]
орхигдох, хаягдах хөгжил дэвшлээс сүүлдэх, бүдүүлэг хоцрогдсон ард түмэн (хүн төрөлхтний соёл иргэншилд хүрээгүй ард түмэн), хоцрогдсон байдал (хөгжил дэвшлээс сүүлдсэн, харанхуй бүдүүлэг, эрдэм соёлгүй байдал), соёл боловсролоор хоцрогдох (соёл боловсрол эзэмшилгүй үлдэх), бүдүүлэг хоцрогдсон (хоршоо үг) (эрдэм номгүй, харанхуй бүдүүлэг, хөгжил дэвшлээс хол).
хоцрох [үйл үг]
ажил, хэрэг явдал, цаг хугацаанаасаа хожимдох, оройтох ажлаасаа хоцрох (ажил эхлэх цагаас хожимдох), нөхдөөсөө хоцрох (а.цуг явсан хүмүүсээсээ салж үлдэх б.ажил хөдөлмөр, сурлагаараа нөхдөөсөө сүүлдэх), соёл боловсролоос хоцрох (соёл боловсролоос сүүлдэх, гээгдэх), цаг хоцрох (цагийн зүү үнэн зөв бус заах, сүүлдэж заах) соёл боловсролоос сүүлдэж харанхуй бүдүүлэг болох байж байсан байран дээрээ үлдэх бид яваад тэд хоцрох (бид яваад тэд үлдэх), гэртээ хоцрох (гэртээ үлдэх), зам зуур хоцрох (замын дунд үлдэх), хоосон хоцрох (юу ч үгүй үлдэх) (шилжсэн утга) салж хагацах өнчрөн хоцрох (эцэг эхээсээ болон төрөл саднаасаа хагацан үлдэх).
хочлох [үйл үг]
бусдад хоч нэр өгөх бусдыг хачлах, доог хийх.
хошгирох [үйл үг]
хошхирох.