Үйл үг
үрчилзэх [үйл үг]
үрчгэр юмны байн байн хөдлөх торго дурдан мэтийн нимгэн зөөлөн бөсийн хунирах.
үрчлэх [үйл үг]
бусдын хүүхдийг өргөж авах үрчлэн авах (үр болгон авах), үрчлэн өгөх (үр болгон өгөх).
үрчлээтэх [үйл үг]
үрчлээ болох, үрчлээ үүсэх дух үрчлээтэх (духны орчим арьс сулран атираа үүсэх).
үрэвсэх [үйл үг]
галын дөл дүрэлзэн бадрах.
үрэвтгэх [үйл үг]
юмыг улмаар бадраах, тархаах, дэгдээх.
үрэвтэх [үйл үг]
юмны улмаар бадрах, тархах, дэгдэх түүдэг гал үрэвтэх (түүдэг гал улалзах), яр үрэвтэх (яр газар авах, яр ихдэх).
үрэгдэх [үйл үг]
сүйдэх сарних хөлд нь үрэгдэх (замд нь хохирох, аяыг нь даахгүй байх), их хэрэгт бага хэрэг үрэгдэнэ (зүйр үг) (ихийг бүтээхэд багыг хэрэглэх нь зүй) холгох, хавирах хөл үрэгдэх (хөл холгох, хөлөө юманд олонтоо хавирах) үнэн үйл хэргийн төлөө амь биеэ золих амь үрэгдэх (амиа алдах).
үрэгдэх [үйл үг]
юмны гадаргуу холгогдох.
үрэх [үйл үг]
нэг юмыг нөгөөгөөр шүргэж, хавиран засах үрэх багаж (зүлгэх материал, холбогчоор хийгдсэн механик боловсруулалт хийдэг багаж), үрэх материал (цул юмуу жижиглэн нунтагласан байдалд нь бусад материалыг механикаар боловсруулдаг хатуулаг ихтэй бодос) хацраа үрэх (хацраа гарын алгаар хавирах), хуурайгаар үрэх (юмыг хуурайгаар зүлгэх), хутга үрэх (хутга ирлэх) (шилжсэн утга) холгох цамцны зах хүзүү үрэх (цамцны зах хүзүү холгох, хавирах), гутал үрэх (гутал холгох).
үрэх [үйл үг]
эд хөрөнгө, юмыг бүрэлгэх, сүйтгэх, үрэн таран хийх мөнгө үрэх (мөнгөө дэмий үгүй хийх), хүчээ үрэх (хүчээ хий дэмий зарцуулах), эд хөрөнгөө үрэх (эд хөрөнгөө алдах, үрэн таран хийх), үрэх тарах (хоршоо үг) (үрж үгүй хийх болон тарааж үгүй хийх), үрэх сүйтгэх (хоршоо үг) (эд зүйлийг дэмий, ашиггүй бүрэлгэн сүйтгэх), үрэх шамших (хоршоо үг) (шамшигдуулан алга хийх), үрж сүйтгэхэд хялбар, үйлдэж бүтээхэд бэрх (зүйр үг) (хийхээс устгах нь хялбар) хүний болон өөрийн ажил, амьдрал, цагийг сүйтгэх цагаа хий үрэх (цагаа дэмий өнгөрүүлэх), залуу насаа үрэх (залуу насаа хий дэмий өнгөрүүлэх, залуу насаа сүйтгэх).
үрэх [үйл үг]
юманд үйрмэг нунтаг юм цацах, бүрхэх.
үрэх [үйл үг]
их хэргийг багасгаж, бага хэргийг үгүйсгэн баллах хэргийг нь үрэх (хэргийг нь хэрэгсэхгүй болгох), хөлдөө үрэх (өөрийн явдалдаа бусдыг чирэх, бусдыг хэлмэгдүүлэх).
үрээслэх [үйл үг]
үрж засах.
үсдэх [үйл үг]
үснээс шүүрч чангаах, үснээс зуурч авах.
үслэх [үйл үг]
шүүр, зүлгүүр зэрэг зарим юманд үс хялгас татах, тогтоон хийх малгай үслэх (малгайд үс хадах), шүүр үслэх (шүүрэнд үс нэмж татах, шүүрэнд үс тогтоон хийх) арвай, буудай зэргийг чийглэн нүдэж хивэг хальсыг нь унагаах арвай үслэх (арвай цэвэрлэх) идээ хоол зэрэг юманд орсон үсийг цэвэрлэж арилгах тос үслэх (тосонд унасан үсийг цэвэрлэх) зэрлэг ан амьтны үс нь гуужиж, дахин ургаж гүйцэх ургамлын сор ургах буудай үслэх (буудайн түрүүнд сор ургах).
үсрэх [үйл үг]
юмны дэгдэн, чавхдан ойх бөмбөг үсрэх (бөмбөг ойх), огло үсрэх (гэнэт огцом босох, ойх, үргэх), оч үсрэх (оч хаялах), үсрэх ойх (хоршоо үг) (юм юман дээр тус дээш дэгдэх) дэвхрэх, харайх, дүүлэх, ухасхийх үсрэн буух (харайн буух), үсрэх дүүлэх (хоршоо үг) (нэгээс нөгөөд харайх, хол хол харайх), үсрэх дэвхрэх (хоршоо үг) (цовхрох, хийлэн харайх, дороо цовхчих), үсрэх харайх (хоршоо үг) (үсрэх дүүлэх), үсрэх ойх (хоршоо үг) (ямар нэгэн зүйлд тусч дээш дэгдэх) яр түүхий зэрэг үсэрхийлэн газар авах зад, няц, бут, тас, хага гэх мэт үгтэй нийлж хагарах, бутрах, тасрах гэсэн утга гаргана бут үсрэх (олон хэсэг болон хагарах), хуга үсрэх (хугарах), тас үсрэх (тасрах).
үстэх [үйл үг]
юманд үс наалдаж тогтох юм илжирч муудан дээгүүр нь үс мэт зүйл бүрхэх.
үсчих [үйл үг]
байн байн үсрэх үсчиж харайх (ийш тийш үсэрч дэгдэх), загас үсчих (загас уснаас байн байн цойлон гарч ирэх) (шилжсэн утга) тал бүр тийш муухай ааш гарган халдах, тал тал тийшээ давшлах, үсчин дайрах (ийш тийшээ гүйн дайрах), юм юмруу үсчих (юм юм сонирхох, оролдох тухайлсан нэг зүйл байхгүй юм юманд хуруу дүрэх, оролцох).
үсэглэх [үйл үг]
үсэг үсгээр дуудан унших үсэглэн унших (үсэг үсгээр нь буюу үе үеэр нь унших), үсэгт нот (аялгууг үсгээр тэмдэглэсэн дууны нот) үсэг бичиг муухан мэдэх (шилжсэн утга) утга учрыг үл харгалзан өнгөц мэдэх үсэглэн цээжлэх (мухар сохор цээжлэх, утгыг үл хайхран цээжлэх).
үсэгчлэх [үйл үг]
үсгийг барих, үсэг нэг бүрчлэх үсэгчлэн орчуулах (утгыг голлох бус үгийг барин орчуулах), үсэгчлэн галиглах (үсгийг чухалчлан галиг хийх) (шилжсэн утга) утгыг үл хайхран өнгөц мэдэх үсэгчлэн цээжлэх (үг үсэггүй бүгдийг цээжлэх), үсэгчлэн унших (үсэг үсгээр нь унших).