Үйл үг
онхлих [үйл үг]
онхолдох, хөрвөж, хөлбөрөх онгилох, уудлах онхилон эрэх (ямар нэгэн зүйл хайн уудлах).
онхогнох [үйл үг]
онхгор зүйлийн байн байн хөдлөх.
онхойх [үйл үг]
онхгор болох (шилжсэн утга) толгойгоо гудайлган бодлогоширон суух.
онхолдох [үйл үг]
хөлбөрөн унах, хөмрөх, тонгорцоглох машин онхолдох (машин тэрэг хөмрөн унах), онхолдон унах (хөлбөрөн унах).
онцгойдох [үйл үг]
хэтэрхий онцгой болох онцгойдоод байх (хэтэрхий содон байх), ижлээсээ онцгойдох (ижил сүргээсээ тасран, ганцаар явах).
онцгойлох [үйл үг]
бусдаас ялган үзэж хандах, онцгойд үзэх асуудлыг онцгойлон авч үзэх (тухайн асуудлыг ихэд чухалчлан үзэж анхаарлаа хандуулах), онцгойлон санах (илүү их санах), онцгойлон үзэх (онцлон үзэх), онцгойлон нэр дурдах (бусдаас онцлон нэрийг нь дуудах) олноос зайдуу тусгаарлах онцгойлон таслах (олноос салган буйд газар аваачих).
онцгойрох [үйл үг]
бусдаас ондоо, этгээд болох, онцгой болох олноос онцгойрох (олноос илт ялгарах) ганцаар тасрах, салах онцгойрон одох (ганцаар тасран явах), онцгойрон амьдрах (олноос онцгой амьдрах).
онцгойших [үйл үг]
бусдаас ялгарам, ондоо шинж байдалтай болж эхлэх онцгойшин ургах (бусдаасаа илт ялгаран ургах).
онцгойшрох [үйл үг]
ихэд ялгарах сүргээсээ онцгойшрох (сүргээсээ хол зожигдуу байх).
онцдох [үйл үг]
хэтэрхий онц болох.
онцлох [үйл үг]
олны дотроос илүү ихээр чухалчлан харгалзан үзэх онцлох тэмдэг (бусдаас ялгарах содон тэмдэг), олны дотроос онцлох (олон дундаас чухалчлан хандах), онцлон тэмдэглэх (тусгайлан тэмдэглэх), онцлон харах (бусдаас ялган харах).
ончдох [үйл үг]
ончрох харвуулын сумны муруй шулууныг имэрч эрчийдэх.
ончрох [үйл үг]
нийтгэсэн утас, дээс зэргийн эрч нь чангадан бөөгнөрөх нийтгэсэн утас, дээс зэргийн нэг эрч сулран хүлхийж унжих утас ончрох (а.утасны эрч нь чангаран атирах б.нэг эрч нь сулран хүлхийж унжих) хариу тийрэх хүчин хосолж эрчийдэх сум ончрох (сумны годилыг гурван хурууны үзүүрээр имэрч гажсан эсэхийг нь шалгах).
оньдох [үйл үг]
юмыг онь бүхий юмаар тулах оньдон тогтоох (ац, оньтой зүйлээр тулан тогтоох).
оньсдох [үйл үг]
юманд оньс хийж торгон тогтоох, бэхлэх оньсдон цоожлох (оньсонд шургуулан цоожлох).
оньслох [үйл үг]
оньсоор торгох, тогтоох үүдээ оньслох (үүдээ оньсоор түгжих), олны амыг оньслож болохгүй, түмний амыг түгжиж болохгүй (зүйр үг) (олон түмэн хүчтэй).
оньсогоцох [үйл үг]
ээлжлэн оньсого хэлж таалцан наадах оньсогоцон тоглох (оньсого таалган тоглох).
оньтох [үйл үг]
онь гарах, сэтрэх.
оодгонох [үйл үг]
оодгор зүйлийн олонтоо хөдлөх сүүл нь оодгонох (оодгор сүүл нь байнга хөдлөх).
оодгордох [үйл үг]
хэтэрхий оодгор болох цув нь оодгордох (цувны хормой нь хэтэрхий богинодох).