Үйл үг
жонхгонох [үйл үг]
жонхгор хүний элдвээр аашлах, хөдлөх.
жонхойх [үйл үг]
жонхгор байдалтай болох, жонтойх.
жонхолзох [үйл үг]
жонхгор юмны хөдлөх, жонхгонох.
жонхуудах [үйл үг]
юманд жонхуу түрхэх даавуу жонхуудах (даавуунд жонхуу түрхэх), цаас жонхуудах (цаасанд жонхуу түрхэх) юмыг жонхуугаар наах жонхуудсан юм (жонхуугаар наасан юм) балиартах, бохирдох.
жонхуурах [үйл үг]
жонхуу шиг болох гурилтай шөл жонхуурах (гурилтай шөл өтгөрч заваарах) (шилжсэн утга) ажил хэрэг бүтэхээ байх дотносон нялуурч салахаа байх.
жонхууших [үйл үг]
шингэн зүйл хэт буцалсны улмаас өтгөрч, жонхуу шинжтэй болох хоол жонхууших (хоол жонхуурах).
жооргонох [үйл үг]
ойрхон ойрхон гишгэлэн явах, цөмцөгнөх жооргонон гүйх (цөмцөгнөн гүйх), жооргонон сээтгэнэх (ардуур урдуур сээтгэнэх).
жоотгонох [үйл үг]
жоотгор юмны үргэлжлэн хөдлөх хүний жоотгор нүдээр харах, зальжнаар онийж харах жоотгор нүдтэй хүний элдвээр аяглах, хөдлөх.
жоотойх [үйл үг]
нүд нь онигор болох, жийтгар болох жоотойн харах (нүдээ анийн харах), жоотойн шагайх (нүдээ жийтайлгах) лаа, дэнгийн гэрэл муудах.
жоотолзох [үйл үг]
жоотгор юмны байн байн хөдлөх, жоотгонох.
жоотуудах [үйл үг]
хатуу, хөлдүү газар зэргийг жоотуугаар ухах, жоотуугаар цохиж нүдэх газар жоотуудах (жоотуугаар газар ухах), мөс жоотуудах (жоотуугаар мөс дэлдэх).
жоохойх [үйл үг]
нүдээ бага болгох, жоотгор болох жоохойсон нүдтэй (жийхайсан сортгор нүдтэй) гэгээвч цонхны нүдийг бага гаргах жоохойсон цонхтой (жижиг давчуу цонхтой).
жорвогонох [үйл үг]
жорвогор юмны ийш тийш хөдлөх.
жорвогордох [үйл үг]
хэтэрхий жорвогор болох.
жорвойх [үйл үг]
хүн, амьтны нүүр, уруул цорвойж урагш болох жорвойж үзэгдэх (урвагар, улцгар зүйлийн цорвойн харагдах), жорвойсон уруул (цорвойсон уруул) юмны нэг тийш сунаж унжих жорвойсон хормой (хүлхийж сунасан хормой).
жорволзох [үйл үг]
жорвогор юмны байн байн хөдлөх, жорвогонох уруул нь жорволзох (жорвогор уруул нь байн байн хөдлөх).
жоргонох [үйл үг]
жоргор юмны үргэлжлэн хөдлөх.
жорлойх [үйл үг]
юу ч үгүй болж гонсойх хохь нь болоод жорлойх (юу ч үгүй болох).
жорлох [үйл үг]
эм тан, хоол ундны зэрэг зүйлийг тогтсон найрлага, орц хэмжээгээр хийх, жорын ёсоор найруулах эм жорлох (эмийн жор тогтоох).
жороолох [үйл үг]
морь, адгуусны жороо явдлаар явах хүний хөнгөн хурдан алхлах жороолон явах (гүйх шахуу явах) бусдын өмнө сайн хүн болж харагдах гэж зусардан бялдуучлах хүний жороо хүнсээ барна, морины жороо махаа барна (зүйр үг) (ердийн байгаагаас илүү зан хүнд хэрэггүй), эр эмийн хооронд илжиг бүү жороол (зүйр үг) (гэр бүлийн дотоод хэрэгт саймширч хутгалдах хэрэггүй) (шилжсэн утга) нэг хундагатай архийг олон хүнд тэгш хүртээх хундага жороолох (хундагатай архийг олуулаа тойруулан хувааж уух, хундагатай архинаас цөм амсан хүртэх).