Тэмдэг нэр
өж [тэмдэг нэр]
нуршиж яримтгай, шунаг өж хүн (нуршуун үг яриатай, шуналтай хүн), өж нөр (хоршоо үг) (а.хялбар салдаггүй байдал б.(шилжсэн утга) садар самуун) их зөрүүд гөжүүн өж хүүхэд (өөрийнхөөрөө зүтгэдэг зөрүүд хүүхэд).
өжингө [тэмдэг нэр]
өөрийнхөөрөө зүтгэх маягтай өжингө зантай (зөрүүд зан ааштай).
өжүүд [тэмдэг нэр]
гөжүүд, зөрүүд хэрцгий, гажуу.
өжүүрхэг [тэмдэг нэр]
өжүү зан гаргамтгай, түүгээрээ бардамнах санаатай өжүүрхэг хүн (зөрүүдлэх зан байдалтай хүн).
өл [тэмдэг нэр]
саарал, цайвар толботой, бор цагаан холилдсон өнгө өл буурал (цайвар буурал), өл буурал морь (хөх буурал морь), өл хонгор (бүдэгдүү хонгор зүсэм), өл цагаан (цайвардуу цагаан өнгө) манхан, нэвт, тууш өл халзан (магнай тууш халзан, үсгүй).
өл [тэмдэг нэр]
уулын онь хөтөл, намхан даваа өл даваа (бяцхан даваа), өл овоо (хөтөл даваан дээр босгосон овоо), өл хөтөл (намхан хөтөл), өртэй хүн өлийн даваан дээр (зүйр үг) (өгцөөтэй хүнтэйгээ халз таарах).
өлбөгөр [тэмдэг нэр]
тамир тэнхээ муутай байдал өлбөгөр алхах (ядарч зүдэрсэн байдалтай алхах).
өлбөлзүүр [тэмдэг нэр]
ямагт өлсгөлөн мэт зан гаргамтгай.
өлбөр [тэмдэг нэр]
сул дорой өлбөр бие (тамир тэнхээ муутай сул дорой бие).
өлгөөт [тэмдэг нэр]
өлгөө бүхий өлгөөт ногт (өлгөх оосортой ногт).
өлгөр [тэмдэг нэр]
хүн, амьтан, юмны толгой буюу дээд хэсэг дээш цоройн өлийсөн байдал өлгөр цохио (бусдаасаа дээш цоройн өлийсөн цохио), өлгөр толгойтой хүн (гээдэн толгойтой хүн) (шилжсэн утга) ажигч бус, дээгүүр харцтай, ихэмсэг байдал
өлгөрдөх [тэмдэг нэр]
хэтэрхий өлгөр болсноос тохиромжгүй болох.
өлзийт [тэмдэг нэр]
өлзий бүхий өлзийт өдөр (сайн сайхны учрал тохиол бүрдсэн ээлтэй өдөр), өлзийт найман тэмдэг (шашны нэр томьёо) (сайн сайхныг бэлгэдэж бурхандаа тахил болгон өргөдөг найман тэмдэг найман тахил).
өлмүү [тэмдэг нэр]
дөнгөж хүрэх төдий, хүрэлцээ муутай өлмүү зэлмүү (хоршоо үг) (мөчиг тачиг), өлмүү зэлмүү амьдрах (ядуу зүдүү амьдрах), өлмүү зэлмүү залгах (ямар нэгэн зүйлийг арай ядан гүйцэтгэх, биелүүлэх) өвс ургамлын шингэн тачир өлмүү ургах (өвс ургамлын гарц муу байх).
өлмүүр [тэмдэг нэр]
өлмөн.
өлөг [тэмдэг нэр]
тамир тэнхээ доройтож сүлд хийморьгүй болсон нь өлөг өвчин (ужиг өвчин), өлгөөр өвдөх (өвдөн шаналж буй нь илт мэдэгдэхгүй боловч царай зүс доройтож бие ядрах), өлгөөр өвдсөн хүн ёолохгүй, өдрөөр төөрсөн хүн хашгирахгүй (зүйр үг) (бусдад мэдэгдэхгүй боловч өөрт хэцүү, шаналгаатай).
өлөн [тэмдэг нэр]
хүн, амьтны хоол тэжээл идээгүй гэдэс хоосон өлөн морь (өвс ногоо идээгүй морь), өлөн бие (хоол унд идэж уугаагүй байх үеийн бие махбод), өлөн гэдэс (нарийн гэдэс), өлөн хоосон (хоол унд муутай, өлсгөлөн), өлөн ховдог (идээд байгаа хэрнээ сэтгэл ханахгүй хомхой байдал), өлөн хөлс (өлсгөлөн явж байгаад хоол унд идэж уухад гарах хөлс), өлөн шүлс (өглөөгүүр юм идэж уугаагүй байхад асгарах шүлс), өлөн шээс (өглөө унд уугаагүй байх үеийн шингэн мөр) өлөн зэлмэнөлөн зэлмүү (хоршоо үг) (хоол унд муутай, хүнсээр дутмаг), өлөн элэг (өглөө босоод юм идэж уугаагүй байх үеийн бие махбод), өлөн элгээ тайлах (өглөөний ундаа уух), өлөн хутгуур (хов зөөгч хүн), өлөн чоныг барих гэвэл үүр хөлийг нь ол (цэцэн үг) (үйл хэргийн гол зангилааг олж хийх хэрэгтэй) шим тэжээл, өнгө зүсгүй өлөн саарал (зэвхий саарал өнгө), өлөн цагаан (цав цагаан бус өнгө), өлөн дажин (хүнсний зүйл ихэд ховордсон байдал), өлөн зуд (идэш ууш ховордсон гамшиг) (шилжсэн утга) гярхай боловч бусдын юмыг илүүд үзэх, атаархуу зан байдал өлөн нүд (а.ажигч гярхай нүд б.(шилжсэн утга) шуналтай харц), өлөн хонхор (мал адгуусны ташаан толгой, сүвээ хоёрын хоорондох хонхорхой).
өлөн [тэмдэг нэр]
маш нарийн, үл үзэгдэм өлөн шороо (өвс ургамалгүй газарт байх үхмэл нарийн шороо), өлөн тоос (нарийн хумхийн тоос), өлөн өргөс (маш нарийн, нүдэнд үл үзэгдэм жижиг өргөс), өлөн хир (хувцас хунарт суусан ялимгүй хир), өлөн хяруу (үдэш унаж, өглөө нар гармагц хатах шүүдрийн цан), өлөн чийг (үдэш унаж өглөө нар гармагц хатдаг шүүдэр).
өлөнгө [тэмдэг нэр]
хоол унд муутай явсаар өлөн ховдог болсон нь, гэдэс хоосон.
өлсгөлөн [тэмдэг нэр]
хоол ундгүй болон хоол ундаар хомс байдал өлсгөлөн зарлах (эсэргүүцлийн тэмдэг болгон хоол идэхээс татгалзах) ган зуд зэрэг гай гамшгийн уршгаар идэх юм олдохгүй болох гачиг өлсгөлөн жил (зуд болж хоол унд ховордсон жил), өлсгөлөн гамшиг (хоршоо үг) (ган, зуд зэрэг гай гамшгийн уршгаар идэх, хэрэглэх юм олдохгүй болох гачиг), өлсгөлөн гачаал (хоршоо үг) (хоол унд ховордсон нь), өлсгөлөн зовлон (хоршоо үг) (цаг үеийн байдал хүнд болоод идэх юм олдохгүй, ховор хомс байгаа нь), өлсгөлөн хүнд өлөн бугын хярзан амттай, цатгалан хүнд цагаан хурганы сүүл амтгүй (зүйр үг) (зовоогүй үедээ хүн жаргалыг мэдэрдэггүй).