Нэр үг
бундуу [нэр үг]
хүн, амьтны биед гарсан ямарваа цулцан, бундгар юм бундуу гарах (бундуутай болох), бундуу ургах (ур ургах, ур үүсэх), садрал бундуу (хоршоо үг) (хүн, амьтны биед гарсан цулцан, бундгар юм) аливаа ургамлын цэцэг дэлгэрэхийн өмнөх байдал.
бунхан [нэр үг]
нас барсан хүний шарил, чандрыг агуулах байр барилга хаадын бунхан (хаадын шарил агуулах барилга), бунхан оршил (хоршоо үг) (оршил булш), хүүр бунхан (хоршоо үг) (нас барагсдын шарил чандрыг агуулсан орон барилга) тайж тавиглахаар бурхны хөргийг хийж булсан шороо, чулуун овоо бунхнаа буруу эргэх (ухаан нь мунхрах, зөвийг санаж сэтгэхээ болих).
бур [нэр үг]
тогтмол усан дээгүүр хөвж байдаг ногоон хөвд, замаг.
бур [нэр үг]
бур бур (дуу чимээ дуурайсан үг) (шингэн юмны буцлах зэрэгт гарах дуу авиа), бур бур буцлах (шингэн юмны пор пор буцлах).
бураа [нэр үг]
уул хээр газар хүй хүйгээр янз бүр шигүү ургасан мод бут, зураа уулын бураа (уулын зураа) уяхан мөчиртэй нарийн бутлаг бургас зэрэг мод.
бураа [нэр үг]
хавирганы ясны толгой тал хавирганы бураа (хавирганы толгойн бүлцгэр).
бурагч [нэр үг]
дэмий ярьдаг чалчаа хүн бурагч чавганц (дэмий ярьдаг чавганц).
бурам [нэр үг]
нурам.
бурам [нэр үг]
нишингэ, чихэрлэгийн зүйл, ногоо зэргээс боловсруулж гаргасан бор улаан, хар шар зэрэг өнгөтэй чихэрлэг амттай идээ бор бурам (хүрэн өнгийн чихэр), татмал бурам (гурил тостой чанасан бурам), хаш бурам (хатаасан элжгэн чихний гадна тогтсон чихэрлэг өнгөр), бурам жимс (хоршоо үг) (чихэр бурам болон жимс жимсгэнэ), бал бурам (хоршоо үг) (чихэрлэг, амтат идээ), бурмаар тэжээхээр урмаар тэжээ (зүйр үг) (бие биенээ хайрлаж урам өгч бай).
бурангуйчууд [нэр үг]
бурангуй хүмүүс, учир ёс мэдэхгүй шударга бус хүмүүс.
бурантаг [нэр үг]
тэмээний буйлнаас уяж хөтлөх хоёроос гурван метр орчим урт нарийн дээс бурантаг хөтлөх (бурантгаас барьж явах), бурантаг залах (буйлны оосор хөдөлгөн залах), бурантагтай тэмээ шиг (гарын дор, хүний үгнээс гардаггүй), нусан бурантаг (нусгай хүүхэд).
бурган [нэр үг]
бурган бялзуухай (амьтан судлал) (бөвөөлж).
бургиа [нэр үг]
цасны бургиа (цас бургих нь).
бургидас [нэр үг]
үйрмэг, бяцхан хэсэг бургидас хаях (үйрмэг хаях), бургидас хаялах (үйрмэг хаялах).
бургил [нэр үг]
оргилох үйлийн нэр туулын бургил (туул голын оргилох хэсэг).
бургилуур [нэр үг]
шингэнийг халаах, хольж хутгах, хий уурыг ялгах зорилгоор үлээлгэх арга.
бургуй [нэр үг]
юмны нүх сүвийг цэвэрлэх, хөндийлөх хэрэгсэл гаансны бургуй (гаанс цэвэрлэх сэтгүүр) шээс хаагдахад гаргах хэрэгсэл шээсний бургуй (шээс гаргах хэрэгсэл) гэдэс доторхийг шингэлж цэвэрлэх хэрэгсэл арга бургуй тавих (баасыг шингэлж гаргах хэрэгсэл тавих).
бурд [нэр үг]
бурд хийх (а.огцом гал дээр түргэн зуур буцлах, оргих б.манасхийх), бурд хийлгэх (огцом галаар түргэн буцалгаад авах).
бурзан [нэр үг]
үлээвэр хөгжмийн амандаа зуух, уруулдаа хүргэх хэсэг бүрээний бурзан (бүрээний үлээх хэсэг) гаансны соруулын зуух хэсэг соруулын бурзан (соруулын аманд зуух хэсэг).
бурзан [нэр үг]
хөрсөн дээр бурзайн сагасан хужир.