Нэр үг
эмээ [нэр үг]
эмэг эх, эмгээ эмээ өвөө (хоршоо үг) (эмэг эх, өвөг эцэг) настай эмэгтэй хүн.
эмээгч [нэр үг]
эмээх үйлийн эзэн.
эмээл [нэр үг]
уналга ачлагын морь малд тохдог бүүрэг, хавтас гөлөм зэрэг тоногоос бүрдсэн хэрэгсэл хэлбэр дүрс нь олон янз эмээл авах (морь малд тохсон эмээлээ буулгаж морио амраах), эмээл тохох (морины нуруунд эмээл тавьж оломлох), эмээл шуух (эмээлийг гөлмөөр нь бүтээж олмоор нь даруулах), эмээлийн агт (эмээлийн хоёр хавтасны доох унааны нуруунд тулдаг хэсэг), эмээлийн баавар (эмээлийн хавтасны дөрвөн үзүүрийн хавгийн чимэглэл), эмээлийн бүүрэг (эмээлийн босоо хэлбэртэй хоёр хэсэг мод), эмээлийн ганзага (эмээлийн өмнө хойно нь юм тэгнээд тогтоож даруулах оосор, уяа), эмээлийн гөлөм (эмээлийн олом жирмийн халхавч жийрэг), эмээлийн даруулга (эмээлийн олонцог тогтоох товчин тоног), эмээлийн загас (эмээлийн бүүрэг, хэвтасны дундахь бяцхан дөрвөлжин мод), эмээлийн мод (хоёр бүүрэг хавтсаар бүрдсэн яс мод), эмээлийн олонцог (эмээлийн модны суудлын жийрэг бүрээс), эмээлийн тоног (эмээлийн баавар, даруулга мэтийн чимэглэл), эмээлийн угсуурга (эмээлийн олом жирэм уях гогцоо оосор), эмээлийн хавтас (эмээлийн хоёр бүүрэгний доорх олом жирэм, дөрөөний сур, ганзага, угсуурга зэргийг оосорлон тогтоодог хавтгай мод), эмээлийн хонго, хонх (эмээлийн доторх хөмрөг хөндий), эмээлийн хяр (эмээлийн бүүрэгний дээд ирмэг дагуу байрлах тоног), эмээлийн суудал (эмээлийн хоёр бүүрэгний дундахь хүн суух хэсэг), эмээлийн шуулт (гөлмийг бороонд шуухад бэхлэх оосор), монгол эмээл (өндөр бүүрэг, мөнгөн тоног, урт гөлөм бүхий гоёмсог эмээл), эрвээлжин эмээл (хүүхдэд зориулсан жижигхэн навтгар эмээл),
эмээл [нэр үг]
айх эмээх үйлийн нэр аюул эмээл (хоршоо үг) (айж эмээх явдал).
эмээлчин [нэр үг]
эмээлийн мод хийдэг дархан хүн эмээлчин хүн (эмээлийн мод урладаг дархан).
эн [нэр үг]
эн тэргүүн (хамгийн түрүүнд, анх, хамгийн эхэнд, юуны өмнө).
эн [нэр үг]
ээрүүл.
эн [нэр үг]
юмны эзлэх талбай, овор цараа эн захгүй (зах хязгааргүй), эн тэнцүү (хоршоо үг) (яг чацуу), эн чацуу (хоршоо үг) (адил тэнцүү хэмжээтэй).
эн [нэр үг]
эд бөсийн өргөний хэмжээ нарийн эн (өргөөшөө нарийхан), өргөн эн (өргөөшөө нэлээд өргөн), эн торго (энгийнх нь хэмжээгээр дөрвөлжлөн зүссэн торго) хуучир. эд бөсийн өргөн нарийн хоёр талыг нь бүтнээр нь нэхсэн зах буюу хэсэг эн зах (хоршоо үг) (бөс даавууны энтэй хэсэг).
эн [нэр үг]
хүч тэнхээ, бяр чадал энтэй бөх (эр чадалтай, эрэмгий бөх).
энгэвч [нэр үг]
хүүхдийн энгэрт зүүх өмсгөл элгэвч.
энгэлдэн [нэр үг]
энгэрээ задгай тавьсан байдал.
энгэр [нэр үг]
дээл хувцасны бүснээс дээших өвөр тал энгэрийн зүүлт (энгэрт хатгах эмэгтэй хүний гоёл), энгэрийн товч (дээл хувцасны энгэр хэсэгт хадсан товч), энгэрийн хараа (дээлийн гадаад энгэрийн дээд талын товч хадах дүгрэглэсэн хэсэг), энгэрийн цаг (энгэрт зүүгээд өвөртөлж явдаг оосортой цаг), энгэрийн шилбэ (дээл хувцасны энгэрийн хараанд хадах товчийг торгох гогцоо), гадаад энгэр (монгол дээлийн дотоод энгэрийн дээгүүр давхацсан товч бүхий хэсэг), дотоод энгэр (монгол дээлийн гадаад энгэрийн дотуур давхцах хэсэг), энгэр хормой (хоршоо үг) (дээл хувцасны дээд өвөр хэсэг болон доод хэсэг), энгэр заам (хоршоо үг) (дээлийн энгэр харааны уулзвар), энгэрээ мялаах (одон медалиар шагнуулах), энгэрийн бөөс, эгэмний өргөс (зүйр үг) (сэтгэл санааны зовлон болсон ялимгүй зүйл) уул хярын өвөр тал энгэр бэл (уулын өмнө хэсгийн доод тал), энгэр өвөр (а.уулын наран тал б.уулын нөмөр хэсэг), энгэр газарт гарах (нас барах).
энгэсэг [нэр үг]
(ургамал судлал) навч болоод үр цэцгүүд нь ув улаан дулаан оронд ургадаг нэгэн зүйл мод дээрх модны давирхайнаас боловсруулан гаргаж авсан эмэгтэйчүүдийн хацар уруулдаа түрхэх улаан будаг энгэсэг дэлсэх (энгэсэг тавих) энгэсэг хацар (гэр хацар, гэрэл хацар) эмэгтэйчүүд нүүрэндээ түрхдэг, ариун цэвэр, гоо сайхны түрхэц энгэсэг түрхэх (нүүрээ нар, салхинаас хамгаалж тусгай зориулалт бүхий түрхэцийг түрхэх), оо
эндүү [нэр үг]
эндүүрч буруу ташаа болсон байдал, андуу, осол буруу эндүү ойлгох (буруугаар ойлгож ташаарах), андуу эндүү (хоршоо үг) (алив зүйлийн талаарх мөчид ташаа ойлголт), эндүү ташаа (хоршоо үг) (андуурч, буруу бодсон нь), эндүү буруу (хоршоо үг) (зөв биш, андуу зөрүү), эндүү бурууг өчүүхэн гэж бүү бас, эрдэм номыг гүн гэж бүү цөхөр (зүйр үг) (а.алдаа эндлийг бага өчүүхэн гэж үл тоомсорлон өнгөрвөл эцэстээ нөхөшгүй, уучилшгүй алдаанд хүрнэ б.уйгагүй чармайн сур), эндүү гэм хийвэл хаан бэрх, хилэнц нүгэл хийвэл бурхан бэрх (зүйр үг) (өөрөө буруу муу явбал хэн ч хамгаалаад нэмэргүй), хүний эндүү ичээх, малын эндүү айлгах (зүйр үг) (юманд анхаарал болгоомжтой хандах хэрэгтэй).
эндүүрэл [нэр үг]
эндүүрэх үйлийн нэр андуурал, ташаарал эндүүрэл болох (ямар нэгэн зүйлийг эндүүгээр бодох нь), андуурал эндүүрэл (хоршоо үг) (андуурч эндүүрэх явдал),
эндэгдэл [нэр үг]
эндэгдэх үйлийн нэр ташаарал алдаа эндэгдэл (хоршоо үг) (осолдож буруу хийсэн гэм) гэнэтийн осол аюул, үхэл төрөхийн эндэгдэл (төрөхийн нас баралт), осол
эндэл [нэр үг]
эндэх үйлийн нэр ташаарал, алдаа эндэл болох (гэнэдэж осолдох), андал
энерги [нэр үг]
эрчим хүч атомын энерги (бодосын цөмийн хэсгүүдийн харилцан үйлчлэлээс үүсэх эрчим хүч), дулааны энерги (атом, молекул электрон зэрэг хэсгүүдийн хөдөлгөөнөөс үүсэх эрчим хүч), механик энерги (механик хөдөлгөөний эрчим хүч), цахилгаан энерги (цахилгаан цэнэгүүдийн харилцан үйлчлэл, хөдөлгөөнөөс үүсэх эрчим хүч).
энсэг [нэр үг]
үүд хаалганы тотго энэх.