Нэр үг
эмзэгшил [нэр үг]
эмзэгших үйлийн (нэр үг)
эмнэл [нэр үг]
эмчилгээ.
эмнэлэг [нэр үг]
эмнэх, эмчлэх үйл ажиллагаа эмнэлэг хийлгэх (эмчилгээ хийлгэх), ардын эмнэлэг (уламжлалт эмчилгээ) хүн, малыг эмчлэн сувилах газар, байгууллага мал эмнэлэг (малын өвчин эмгэгийг эмчлэх, сэргийлэн төрөл бүрийн үйл ажиллагаа явуулдаг газар), нэгдсэн эмнэлэг (төрөл бүрийн мэргэжлийн эмч, лаборатори шинжилгээний газар бүхий төрөлжсөн эмнэлэг), хүн эмнэлэг (хүн ардын эрүүл мэндийг сахин хамгаалж эмчлэх алба), хүүхдийн эмнэлэг (насанд хүрээгүй хүүхдийг эмчлэх сувилах газар), эмнэлгийн алба (эрүүл мэндийн үйлчилгээ үзүүлэх, байгууллагын цогц), эмнэлгийн үйлчилгээ (эмч, сувилагч, асрагч нараас өвчтөнд үзүүлэх үйлчилгээ), эмнэлэг домнолго (хоршоо үг) (анагаан засах бүхий л арга ажиллагаа), эмнэлэг сувилал (хоршоо үг) (эмчлэх, сувилах газар).
эмт [нэр үг]
эмт сэмт (хоршоо үг) (юмны эмтэрч сэтэрсэн байдал), эмт цохих (хатуу юмыг хүчтэй балбаж хажуу ирмэгнээс нь эмтлэх).
эмтрүү [нэр үг]
бүхэл юмнаас холторч, сэлтэрч унасан хэсэг, эмтрүүс дээл хувцас хийхэд дутсан бяцхан нарийн газарт зүйж оруулах юм эмтрүүс.
эмтрүүс [нэр үг]
эмтрүү.
эмтэн [нэр үг]
эмтэн сэмтэн (хоршоо үг) (юмны энд тэнд эмтэрхий сэтэрхий болсон байдал).
эмх [нэр үг]
цэгц журам, аливаа юм самууралгүй байх байдал эмх журам (хоршоо үг) (а.юмны эмх замбараа, эмх цэгц б.үйл ажиллагааны тогтсон ёс дүрэм), эмх замбараа (хоршоо үг) (алив юмны дэс дараа, дэг ёс), эмх замбараагүй байдал (нийгмийн тогтворгүй байдлыг далимдуулж, нийгмийг хамарсан, олон нийтийг түгшээсэн аливаа эрүүл бус хандлага), эмх замх (хоршоо үг) (эмх цэгц, замбараа), эмх цэгц (хоршоо үг) (эд юмны эмх журам, замбараа).
эмхлэл [нэр үг]
эмхлэх үйлийн (нэр үг)
эмхтгэгч [нэр үг]
эмхэтгэх үйлийг гүйцэтгэгч зохиолын эмхтгэгч (тухайн зохиолыг эмхтгэж буй хүн).
эмхтгэл [нэр үг]
эмхтгэх үйлийн нэр эмхтгэсэн зүйл шүлгийн эмхтгэл (түүвэрлэн авсан яруу найргийн ном).
эмхэрдээс [нэр үг]
эмхэрдэж оёсон оёдол.
эмчилгээ [нэр үг]
эмчлэх үйл ажиллагаа эмчилгээ хийх (өвчнийг анагаах, засах ажил хийх),
эмчлүүлэгч [нэр үг]
өвчнөө эдгээхээр эмнэлэгт сувилуулж буй хүн.
эмчлэгч [нэр үг]
өвчнийг эмчлэн анагаагч.
эмэг [нэр үг]
эцгийн дээд үеийн эмэгтэй хүн эмэг ээжэмэг эх (өөрийн эцэг эхийн эх) настай эмэгтэй хүн.
эмэгтэй [нэр үг]
эм хүйстэй хүний ерөнхий (нэр үг)
эмэгтэйчүүд [нэр үг]
олон эмэгтэй эмэгтэйчүүдийн байгууллага (эмэгтэй хүний эрхийг хамгаалах, тэдэнд үйлчлэх олон нийтийн байгууллага).
эмэгтэйчүүл [нэр үг]
эмэгтэйчүүд.
эмэгчин [нэр үг]
амьтны эм бэлгэ бүхий нь, эм амьтан эмэгчин тахиа (өндөглөдөг буюу эм хүйс бүхий тахиа), эрэгчин эмэгчин (хоршоо үг) (эр, эм хүйс бүхий амьтан), эрэгчин эмэгчнээ үзэх (нэгийгээ үзэх хэн нь дийлж, хэн нь дийлдэхээ сорин тэмцэлдэх).