Нэр үг
бог [нэр үг]
хонь, ямааны ерөнхий нэр богино хөлийн мал бог мал (хонь, ямаа).
бог [нэр үг]
салхиар хуралдан бөөгнөрсөн унанги өвс бог хамах (хурсан өвс хамах), хөх бог (борог) усны дээгүүр цэврүүтсэн булингар хөөс уснаа хуралдан хөвж буй хаягдал хог хурга, тугалын гэр, хальс хаг үнээ богоо идэх (үнээ хальсаа идэх) нүдэнд унасан цагаан нүдэнд бог унах (нүдэнд цагаа унах) хог саг, новш, өчүүхэн буртаг бог саг (хоршоо үг) (хог новш, буртаг), нүдэнд орсон бог, шүдэнд орсон мах (зүйр үг) (ад үзэгдэх).
богд [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) ариун тойн эрдэм ухаан, суу билгээр олноос хэтийдэн онцгойрсон хүнд өргөмжилж олгодог цол номын богд (номын хаан), богд гэгээн (а.гэгээн эзэн б.богд хаан), богд лам (гэгээн лам), богд хаан (а.эзэн хаан б. богд жавзандамба хутагт), богд эзэн (хамгийн эзэн).
богдго [нэр үг]
богдго боглго (богдгор юмны олонтоо хөдлөх байдал) боглго богдго хийх (богдгор юмны үргэлжлэн хөдлөх).
богдос [нэр үг]
богдос богдос (богдгор юмны байнга хөдлөх байдал), богдос богдос хийх (богдгор юмны байн байн хөдлөх).
богжуул [нэр үг]
унасан модны зомгол навч зэрэг.
богзог [нэр үг]
богзог богзог (богзгор юмны олонтоо хөдлөх байдал) богзог богзог хийх (богзгор юмны түргэн түргэн хөдлөх).
богиносгол [нэр үг]
богиносгох үйлийн (нэр үг)
богиносол [нэр үг]
богиносох үйлийн (нэр үг)
богинотгол [нэр үг]
богинотгох үйлийн (нэр үг)
богоч [нэр үг]
морь малын урд хөлийг бохируулах сур дээсээр хийсэн хэрэглэл дээсэн богоч (морь малын урд хөлийг бохируулан торгох дээс), суран богоч (морь малын урд хөлийг бохируулан торгох сур).
богоч [нэр үг]
уулын бяцхан онь хөтөл давааны богоч (давааны хөтөл).
богт [нэр үг]
шилбэ, бугалга хоёрын хоорондох чөмөгний яс бугалганы залгаа яс богт чөмөг (бугалганы яс).
богт [нэр үг]
бог мал бүхий хуучир. эрэгтэй, эмэгтэйн саналыг үл харгалзан гэрлүүлж, хүүгийн талаас охины талд өгөхөөр амласан юм сүй богт (инж сүй).
богт хуучир. [нэр үг]
хөхөл заслын өндөр малгай эртний монгол охид хүүхнүүдийн өмсдөг байсан өндөр малгай.
богтлоо хуучир. [нэр үг]
бэр буулгах ёс хүүхний төрхөм талд хийх той хурим.
богтог хуучир. [нэр үг]
богтлогдсон эмэгтэйн өмсөх тусгай хэлбэртэй малгай богтог малгай (эхнэр хүний өмсөх малгай) сурвалжит эмэгтэйн өмсөх маш өндөр орой бүхий гоёлын малгай.
богтоос [нэр үг]
богт .
богтос [нэр үг]
малын шилбэ, бугалга хоёрын хоорондох чөмөг яс богтос чөмөг (шилбэ, бугалга хоёрын хоорондох чөмөг яс).
богтос [нэр үг]
тасам эмжээр гэрийн дээврийг тасамдан оёсон нь богтос оёх (тасам оёх) адууны урд хөлийг сойж уядаг уяа богоч морины богтос (морины урд хөлийг сойж уях уяа) уулын хөтөл, онь уулын богтос (уулын онь).