Нэр үг
бичигч [нэр үг]
бичээч, бичиг бичдэг хүн бичигч шууван хуучир. (олон яамны эх (бичиг) эхлэх, үсэг бичих хүн), буулган бичигч түшмэл хуучир. (манж хятад бичгийг буулган бичих түшмэл) туурвигч идэвхтэн бичигч (сонинд байнга өгүүлэл бичдэг хүн).
бичил [нэр үг]
бичил орхоодой (ургамал судлал) (цахирамтан овгийн нэг төрөл сүүдэрлэг, чийгтэй, уулын хажуу, ой шугуй дотор ургадаг олон наст өвс, төмслөг үндэс нь эмийн найрлагад орно).
бичилж [нэр үг]
бичил биетэн.
бичилт [нэр үг]
бичсэн байдал, бичих явц.
бичир [нэр үг]
мод ургамлын навч найлзуур.
бичлэг [нэр үг]
бичих үйлийн нэр бичлэг хийх (бичиж тэмдэглэх), бичлэгийн арга (тэмдэглэх арга) бичсэн юм бичлэгийн хуурцаг (соронзон хальс), соронзон бичлэг (соронзон хальсанд бичсэн юм).
бичээс [нэр үг]
хад чулуу болон мод, шавар дээр бичсэн бичиг хадны бичээс (хадан дээр бичсэн бичиг), хөшөөний бичээс (хөшөөн дээр бичсэн бичиг).
бичээч [нэр үг]
бичсэн зүйлийг хуулан бичих ажлыг гүйцэтгэдэг хүн арван хурууны бичээч (бичгийн машиныг арван хуруугаар цохиж, түргэн бичдэг хүн), машины бичээч хуучир. (бичгийн машинаар бичдэг хүн) хуучир. бичиг хуулж, эх зохиодог хүн хуучир. бичиг бичиж чадах хүн.
бишгүү [нэр үг]
(нэр үг)(шашны нэр томьёо) бишгүү гарма (тэнгэрийн дархан).
бишгүүр [нэр үг]
бишгүүр өвс (ургамал судлал) (шүхэртэн овгийн, уул, хөдөө талд ургадаг үет цагаантай адил боловч арай намхан нэг зүйл өвс).
бишгүүр [нэр үг]
бялар татах (бишгүүрдэх), бялар бишгүүр (хоршоо үг) (бүрээ бишгүүр).
бишгүүр хөгжим. [нэр үг]
бийв зэргийг хэрэглэн үлээж дуугаргах хөгжмийн зэмсэг багласан бишгүүр (нарийн хар хулсан модыг урт богино зэрэгцүүлэн бүслүүрдэж үлээх ам тавин хийдэг нэгэн зүйл хөгжмийн зэмсэг), гуурсан бишгүүр (хэлбэр дүр нь бишгүүрийн адил болоод богино, есөн нүхтэй, нэг зүйл хөгжим), бүрээ бишгүүр (хоршоо үг) (урт богино хэлбэр бүхий үлээвэр хөгжим), бялар бишгүүр (хоршоо үг) (бүрээ бишгүүр) лимбэ бишгүүр үлээх (лимбэ тоглох).
бишгүүрчин [нэр үг]
бишгүүр үлээгч хүн.
бишиз хуучир. [нэр үг]
үдэш орой явах нэг зүйл ад чөтгөр гарын хурууны ажиллагаа муудах өвчин.
бишмүүд [нэр үг]
цээжмэг.
бишрэгч [нэр үг]
ямар нэгэн юманд итгэн бахархаж итгэгч хүн шүтэн бишрэгч (итгэн бахархагч) сүсэгтэн.
бишрэл [нэр үг]
бишрэх үйлийн нэр сүсэглэл бишрэл тарнич (тарни сайн мэдэгч), бишрэл шүтлэг (хоршоо үг) (сүсэг шүтлэг), сүсэг бишрэл (хоршоо үг) (бурхан болоод байгалийн элдэв үзэгдэлд батад итгэсэн үнэмшил) дуршаах сэтгэл, хүндэтгэл, итгэмжлэл бишрэл төрүүлэх (хүндэтгэл төрүүлэх).
бишрэлт [нэр үг]
бишрэл бүхий цол.
бишүүрхэл [нэр үг]
бишүүрхэх үйлийн нэр бишүүрхэл төрөх (ичингүйрэх) бишүүрхэл ичингүйрэл (хоршоо үг) (хүнийрхэж ичих сэтгэл).
бияа [нэр үг]
бияа бияа (дуу чимээ дуурайсан үг) (ядмаг, сул дорой, нялх амьтны бархирах дуу).