Нэр үг
цоохор [нэр үг]
бичиг зохиолын навтраг ноорог цоохор цаас (бичиг зохиолын ноорог).
цоочин [нэр үг]
оочин цоочин (хоршоо үг) (а.энд тэнд алаг цоог байдал б.хэлбэр галбир муутай зүйл).
цор [нэр үг]
цор ганццорын ганц (гав ганц, орь ганц), цор ганц үлдэх (гав ганц үлдэх), цор ганц хоцрох (аав ээж, хамаатан садангүй ганцаар хоцрох), цор ганц хүүхэд (орь ганц хүүхэд).
цор [нэр үг]
хаж, сааль хийх муруй мод.
цор [нэр үг]
цор цор (а.бага хүүхдийн, ахмад хүний өөдөөс үг сөрөх байдал б.багачууд хүүхдийн бага зэрэг ханиалгах байдал в.бялзуухай зэргийн цурхиралдах дуу чимээний байдал г.олны тэмцэн цуугилдах д.(шилжсэн утга) улайссан төмрийг усанд дүрэхэд гарах дуу чимээний байдал), цор цор хийх (бага хүүхдийн, ахмад хүний өөдөөс үг сөрөх), хүний өөдөөс цор цор хийх (ахмад хүний өөдөөс үг сөргөх), хүүхэд цор цор хийх (бага хүүхдийн бага зэрэг ханиалгах), бялзуухай цор цор хийх (бялзуухайны цурхиралдан дуугарах).
цоргил [нэр үг]
цоргих үйлийн (нэр үг)
цоргилго [нэр үг]
юмыг цоргиж цоолох нь цоргин буцлах, цоргиж гарах нь оргилго
цоргиул [нэр үг]
улайсгаад, юмыг цоргин цоолох, нүхлэх шор төмөр цоргиулаар нүхлэх (цоргих шор төмрөөр нүхлэх), цоргиулын төмөр (цоргин цоолж нүхлэх төмөр).
цорго [нэр үг]
сав суулга зэргийн шингэн юм гадагш цутган гарахад зориулсан амсар, сүв бүхий нүх данхны цорго (данхны амсар бүхий нүх) (бие бүтэц, анатоми) хөндий эрхтнүүдийг холбосон буюу хөндий эрхтнүүдээс гарсан богино суваг идээ бээр бүхий эмгэг эрхтнээс үүссэн эмгэг буглаа зэргийг гадагш гаргах мэс заслаар үүссэн суваг.
цоров [нэр үг]
морь малын дээд уруулын үзүүр хэсэг морины цоров (морины дээд уруулын үзүүр хэсэг).
цорой [нэр үг]
хүн, нугалмайтан амьтны хэвлийн хөндийн урд хана, гадуураа арьсаар хучигдана цорой татах (цоройны орчим татаж өвдөх) хүн, малын өвчүүний хормой цорой чанах (өвчүүний хормойн хэсгийг чанах), хонины цорой (хонины өвчүүний хормойн хэсэг).
цох [нэр үг]
хүний духны хоёр хажуугийн ба магнайн дээдхэн хэсгийн төвгөр газар цох авах (тоглоомоор цохон дээр нь няслах, цохдох), дух цох (хоршоо үг) (гавлын ясны магнайн төв хэсэг).
цох [нэр үг]
цох хорхой (амьтан судлал) (биеийн урт нь . см см, төрөл зүйл маш олон, хэлбэр байдал нь янз бүр, хатуу хальстай, жигүүр бүхий шавж, зарим нь ашигтай боловч зарим нь хортой), гэрэлт цох (амьтан судлал) (гол мөрний хөвөө нуга зэрэг чийглэг орчинд амьдардаг нэг зүйл цох, эмэгчин цохийн хэвлийн төгсгөлд гэрэлтдэг эрхтэн бий), майн цох (хоршоо үг) (олон янзын өнгөтэй, урд далавч нь хатуу, хойд далавч нь хальслаг нэгэн зүйл шавж).
цохвор [нэр үг]
цохлон тэмдэглэсэн з(үйл үг)
цохдос [нэр үг]
хуучир. бичгийн завсарт хавчуулж, цохолт хийхэд бэлэн болгосон зурвас цаас цохолт хуудас, (бичгийн хэлний үг)
цохивор [нэр үг]
цохивор хөгжмийн зэмсэг хөгжим. (цохиж, дэлдэх, дэлсэх хөгжмийн зэмсгийн ерөнхий нэр).
цохигдол [нэр үг]
цохигдох үйлийн (нэр үг)
цохигч [нэр үг]
цохих үйлийг гүйцэтгэгч бөмбөг цохигч (бөмбөг цохих хүн).
цохилго [нэр үг]
зүрхний лугшилт, цохилт зүрхний цохилго (зүрхний лугшилт, цохилт) (шилжсэн утга) дуу, шүлэг, хөгжмийн ая зэргийн жигд айзам хөгжмийн цохилго (хөгжмийн жигд айзам).
цохилт [нэр үг]
цохих үйлийн үр дүнг заасан нэр цохилт сайтай (цохих хүч сайн) цохилго, лугшилт зүрхний цохилт (зүрхний цохих хэмнэл), цагийн цохилт (цагийн зүүний цохилго) дарах, устгах, няцаах үйлдэл дайсанд хүнд цохилт өгөх (дайсанд хүнд няцаалт өгөх).