Нэр үг
халиа [нэр үг]
хүйтний улиралд булаг, гол мөрөн, нуурын мөсөн дээгүүр урссан ус халиа гарах (мөсөн дээгүүр ус халин гарах), халиа гүйх (мөсөн дээгүүр ус гүйх), халиа урсах (мөсөн дээгүүр ус урсах), халиа усалгаа (талбайд ус халиах арга) голын хийгээд газрын доорх ус хальж хөлдсөнөөс үүсэн мөсөн хуримтлал.
халиадай [нэр үг]
эгэл биетний хүрээний нэг эст амьтны анги, цэнгэг тогтмол усанд байдаг, сормуусны тусламжтайгаар усан орчинд шилжих хөдөлгөөн хийдэг нэг эст эгэл биет.
халиадас [нэр үг]
халиадаж огтолсон зүсэм.
халиадас [нэр үг]
хальж урссан ус.
халив [нэр үг]
хавхаг, таг, таглаа тогооны халив (тогооны таг), авдрын халив (авдрын хавхаг).
халив [нэр үг]
эрэг шургийг эргүүлэх, чангалах, суллах багаж.
халив [нэр үг]
тугалган сумны хэв.
халил [нэр үг]
цавчим эгц өндөр уул, хадан хясаа, гүн хавцал халил хад (цавчим хад).
халил [нэр үг]
мөсөн дээр тогтсон зайрмаг ус нуурын халил (хөлдсөн нуурын мөсөн дээгүүр ус гүйж өнгөрөхөд усны зарим нь зайрмагтан үлдсэнийг нь) мөсөн дээр зайрмагтсан юм.
халим [нэр үг]
арьстай нь хамт өвчсөн өөх, мах чанасан махны өөхний дээгүүр байх өнгөн хальс.
халим [нэр үг]
халиа.
халимаг [нэр үг]
хүний толгойн үс гэзгийг засч богино хэлбэр маягтай болгосон нь задгай халимаг (задгай зассан үсний нэгэн хэлбэр маяг), пинтүү халимаг (богино үсний нэгэн засалт), халимаг засах (богино маягаар үс засах), халимаг тавих (богино маягийн үс тавих).
халимаг [нэр үг]
оросын холбооны улсын нутагт амьдарч буй монгол аймаг, халимаг улсын үндсэн хүн ам.
халимдаг [нэр үг]
дан дотортой хувцас.
халирал [нэр үг]
халирах үйлийн (нэр үг)
халиугчин [нэр үг]
халиун зүсмийн үнээ, гүү.
халиутай [нэр үг]
дугуй хөх оройтой, улаан тав, шүрэн сампинтай, мяндсан улаан залаатай, хос улаан бүч давхар хадсан, хар булгаар үсэлсэн хүрээтэй захчин эхнэрийн малгай.
халмаг нутг. [нэр үг]
аялгуу дөрвөлжин оройтой, хүрээ бүхий малгай.
халтагчин [нэр үг]
халтар зүстэй эм мал.
халтираа [нэр үг]
мөстсөн, шавартсан гулгамтгай газар халтираа зам (халтирамтгай зам), халтираа газар (халтирч болзошгүй газар).