Нэр үг
тонодос [нэр үг]
тонож авсан з(үйл үг)
тоноо [нэр үг]
зам тосч хийх дээрэм, тонуул дээрэмдэж, тоносон юм. тонооч(ин) (нэр үг) тоногч, тонуулч тонооч зантай (бусдын юмыг завших зантай, тоногч зантай).
тонох [нэр үг]
бусдын юмыг арга заль, хүч хэрэглэн завших, хулгайлах тонон дээрэмдэх (бусдын эд зүйлийг булаан дээрэмдэх), тонон мөлжих (бусдын эд хөрөнгийг залилан дээрэмдэх, бусдыг дарлан мөлжих), тонох дээрэмдэх (хоршоо үг) (бусдын эд зүйлийг сорчлон булаах).
тонтой [нэр үг]
хэн тонтой (амьтан судлал) нэг зүйл шувуу.
тонтор [нэр үг]
тонтор тунтар (хоршоо үг) (сая хөлд орж байгаа хүүхдийн алхах гишгэх байдал).
тонтуул [нэр үг]
тоншуул тонтуул тонших (тоншуул юм тонших).
тонтуул [нэр үг]
адууны хомоол тонтуул түүх (хомоол түүх).
тонуул [нэр үг]
тонож дээрэмдэх ажиллагаа дээрэм тонуул (хоршоо үг) (бусдын юмыг хүч хэрэглэн булаан авах нь) тоносон юм тонуул эд (бусдаас тонож авсан эд зүйл) тонооч.
тонуулч [нэр үг]
бусдыг тонож мөлждөг этгээд тонуулч хүн (бусдын эд зүйлийг хүч хэрэглэн дээрэмддэг хүн), дээрэмч тонуулч (хоршоо үг) (бусдын юмыг хүч хэрэглэн булаан авдаг хүн).
тонхол [нэр үг]
энхэл тонхол (хоршоо үг) (овгор товгор, овон товон).
тоншуур [нэр үг]
тонших хэрэгсэл.
тоншуур [нэр үг]
хөгжим. хүрэл хэнгэрэгтэй адил бөгөөд бага шиг пял таваг мэт, их хэнгэрэг дэлдэхийн өмнө цохидог өөрсний эгшигтний намын цохивор хөгжмийн зэмсэг.
тоншуурга [нэр үг]
цас арилж борлон цоохортсон газар.
тоншуурч [нэр үг]
тоншуур хөгжмийг тоглодог хүн.
тоо [нэр үг]
юмны хэмжээ, ширхэг тоо авах (а.тоолох б.тооцоолж гаргасан дүн мэдээ авах), тоо авах байгууламж (хэмжих багажны заалтыг харуулдаг хэсэг), тоо алдах (а.тоо ташаарч бодох, буруу бодох б.(шилжсэн утга) тоолж барахааргүй их), тоо бүртгэгч (тоо бүртгэлийн ажил эрхэлсэн хүн), тоо ёсоор (байвал зохих тоогоороо), малын тоо бүртгэл (мал тооллого), хүн амын тоо бүртгэл (хүн амын тооллого, бүртгэл судалгаа), эд аж ахуйн тоо бүртгэл (эд аж ахуйн тооллого, бүртгэл судалгаа), философийн тоо (объектын гадаад тодорхой чанар буюу түүний хэмжээ, багтаамж мөн шинжийн хөгжсөн хэр хэмжээ зэргийг заадаг категори), хэл шинжлэлийн тоо (юмны олон цөөнийг заадаг хэл зүйн ай) тоо бүртгэлийн судлал (нийгмийн хөгжил, ардын аж ахуй дахь тооны хуваарилалтыг судлах ухаан), тоонд оруулах (а.бүртгэлд хамруулах б.(шилжсэн утга) сэхэх, дээрдэх, дээшлэх), тооноос гарах (а.бүртгэлээс хасагдах б.(шилжсэн утга) доройтох, муудах), тооноос хасах (бүртгэлээс хасах), тооны нэр (үгсийн аймгийн нэгэн ай), орон тоо (албан газар байгууллагын ажиллагсдын байвал зохих хүний тоо), хяналтын тоо (тогтоосон тоо), тоо томшгүй (хязгааргүй, маш олон), тоо бай (хоршоо үг) (юмны олон цөөний хэмжээ), тоо баримт (хоршоо үг) (юманд нотолгоо баталгаа болох тоон үзүүлэлт), тоо бүртгэл (хоршоо үг) (тоон үзүүлэлтээр бүртгэж тэмдэглэсэн юм), тоо данс (хоршоо үг) (алив зүйлийн хэмжээ, түүний бүртгэл), тоо товчоо (хоршоо үг) (бүртгэж нягталсан данс хар), тоо толгой (хоршоо үг) (мал амьтныг тоолох нэгж), тоо томъёо (хоршоо үг) (а.бүртгэл, тооцоо б.тооны элдэв томъёолол), тоо хэмжээ (хоршоо үг) (а.юмны олон цөөний баримжаа дүн б.тоогоор тогтоосон норм), тоо цифр (хоршоо үг) (юмны хэмжээ, ширхэг болон түүнийг тэмдэглэсэн тэмдэглэгээ), тоо ширхэг (хоршоо үг) (юмны тоон дүн, салангид нэгж), тоо бөглөх (тоо гүйцээхийн тулд ор нэр төдий байх), тоо бүрэн толгой мэнд (зүйр үг) (хорогдолгүй, тоо ёсоороо), тоо нь бум хүрч, тоос нь огторгуйд тулах (зүйр үг) (мал сүрэг үржин олшрох), тоогүй торгыг хайчилж товч бүч хийх, энгүй торгыг эсгэж энгэр заам залгах (зүйр үг) (үл бүтэх зүйл бодох санах) тооны дүрс, тэмдэг арвын тоо (арав гэсэн тооны тэмдэг), гурвын тоо (гурав гэсэн тооны тэмдэг), тоо бодлого (тооны ухааны үндсэн хэсэг буюу тооны хамгийн энгийн чанар, түүнийг бодох арга ухаан), тоо бодох (тооны үйлдэл хийх), тоо тоолох (а.хэд хэчнээн болохыг тоолох б.тоо цээжээр унших), тооны машин (тоо бодон хариу гаргаж чаддаг төхөөрөмж), тооны онол (бүхэл тооны шинжийг судалдаг математикийн сонгомол салбар), тооны ухаан (алив юмны хэмжээ, хэлбэр судлах тоо бодлого, томьёоны ухаан, хэмжихүй ухаан, гурвалжны ухаан зэргийн ерөнхий нэр), тооны хувьсал чанарт шилжих хууль (тооны өөрчлөлт нь хуримтлагдсаар тодорхой хязгаарт хүрсэн цагт объектын шинж өөрчлөгддөг гэж үздэг диалектикийн хууль), тооны хүрд (үржүүлэхийн хүрд), бутархай тоо (нэг бүхэл юмны хэсгийг үзүүлсэн тоо), олон тоо (хэл шинжлэл)(юмны олныг заах үг, дагавар), өрөөсгөл тоосондгой тоо (тэгш биш тоо), сондгой тоо (тэгш хуваагдахгүй тоо), тэгш тоо (үлдэгдэлгүй тэгш хуваагдах тоо), тоо мэдэхгүй хүнээр данс бүү бодуул, томоо муутай хүнээр төр бүү бариул (зүйр үг) (тавтиргүй, бодлогогүй хүн төр үймүүлдэг).
тоого [нэр үг]
бүсэнд тээг болгох хас толь.
тоолго [нэр үг]
нэгэн зүйл айргийн бутан сав.
тооллого [нэр үг]
тоолох, бүртгэх ажиллагаа тооллого хийх (бүртгэн тоолох), тооллого явуулах (хүн ам, эд зүйл зэргийг бүртгэн тоолох ажил явуулах), тооллогын комисс (тооллогын ажил гүйцэтгэхээр томилогдсон хүмүүс), тооллогын төв (тоо бүртгэл явуулах төв) хүн амын тооллого (хүн амын бүртгэл, судалгаа), мал тооллого (малын тоо толгой бүртгэх үйл ажиллагаа) бүртгэл тооллого (хоршоо үг) (а.юмыг бүртгэн тоолох үйл ажиллагаа б.юмыг бүртгэн тоолж гаргасан дүн).
тоологч [нэр үг]
тоолох үйлийн эзэн.
тоолол [нэр үг]
тоолох үйлийн нэр тоог илэрхийлэх, тэмдэглэх арга аравтын тоолол (нэгж, аравт, зуут, мянгатын орон гэх мэт тоолох арга) он тоолох ёс аргын тоолол (нарны тоолол буюу нараар баримжаалан өдөр, сар, жилийг тооцох арга), билгийн тоолол (сарны тоолол буюу сарыг баримжаалан дөр, сар, жилийг тооцох арга), монгол тоолол (арван хоёр жил болон таван махбодоор нэрлэгдэн тоологдох тоолол), он тоолол (хоршоо үг) (он жилийг тоолох ёс).