Нэр үг
архив [нэр үг]
хуучин бичиг данс харааг журам, товъёгт оруулан хадгалах газар архивын баримт (архивт хадгалсан бичиг данс, баримт) албан байгууллагын хөтөлж дууссан бичиг данс хадгалдаг тасаг архивт хадгалах (данс товьёог хийж хадгалах) байгууллага, нийгэм хийгээд ямар нэг хүний үйл ажиллагаатай холбогдох захидал, гар бичмэл, баримт бичиг, гэрэл зураг зэргийн хадгаламж, цуглуулга хувийн архив (хувийн гар бичмэлийн сан хөмрөг).
архивчин [нэр үг]
архивын газар ажил эрхлэх хүн, архивын мэргэжилтэн.
архидал [нэр үг]
архидах үйлийн нэр, согтуурал, хөлчүүрэл архидал багасах (архи уух нь багасах), архаг архидал (олон жил архи ууж донтох).
архидалт [нэр үг]
нийтээрээ согтууруулах ундааны зүйлийг хэтрүүлэн хэрэглэх байдал.
архираа [нэр үг]
олон араатны архирах дуун арслангийн архираа (арслангийн хүрхрэх дуун).
архирал [нэр үг]
архирах үйлийн нэр, архиралт.
архиралдаан [нэр үг]
архиралдах шуугилдаан нохдын архиралдаан (олон ноход бие бие рүүгээ архиран дайрах нь).
архиралт [нэр үг]
араатан амьтны архирах дуу архиралт сонсогдох (араатны хүрхрэх дуу сонсогдох), арслангийн архиралт (арслангийн архирах дуу).
архитектур [нэр үг]
барилга барих, түүний төсөл зохиох урлаг барилгын зохиомж, хэв маяг, уран барилга архитектур сайтай (барилгын хэв маяг сайтай).
архитектурч [нэр үг]
барилгын зураг төсөл зохиогч, төлөвлөгч, уран барилгач архитектурч болох (уран барилгач болох), архитектурч мэргэжилтэй (уран барилгач мэргэжилтэй). архич(ин) (нэр үг) архи, сархдад маш дуртай, ямагт архи ууж, байнга согтуурдаг хүн архаг архичин (архинаас гарч чадахаа больсон хүн), архич морьгүй, барилдаач дээлгүй (зүйр үг) (архичин хүн морио арчлах санаа, тэнхээгүй).
арцаан [нэр үг]
арцалдаан, марга(ангийн нэр томьёо)
арцал [нэр үг]
тэмцэл. арцалдаа(н) (нэр үг) алив юманд хэдэрлэх, маргалдах байдал арцалдаан маргалдаан (хоршоо үг) (санаа бодол таарч нийлэхгүйн улмаас өөр хоорондоо хэдэрлэн мэтгэлцэх нь).
арч [нэр үг]
арчаа, унхиа, ариг хямга биеийн арч (биеэ авч явах байдал, овсгоо самбаа).
арчаа [нэр үг]
биеэ авч явах чадвар, ажил үйлийг хийх арга чадвар арчаа муутай (арчаагүй, унхиагүй, биеэ авч явах чадвар дутмаг) арчаагаа алдах (а.биеэ авч явах чадвараа алдах б.өөдгүй зан гаргах).
арчигч [нэр үг]
юмыг арчин цэвэр болгодог хүн ба юм гутал арчигч (а.гутал цэвэрлэдэг хүн б.гутал цэвэрлэх хэрэгсэл), шил арчигч (а.шил цэвэрлэдэг хүн б.шил цэвэрлэгч хэрэгсэл).
арчил [нэр үг]
арчил бургас (ургамал судлал) (арц бургасны нэг зүйл).
арчилга [нэр үг]
юмыг арчилж цэвэрлэх үйлийн нэр арчилга цэвэрлэгээ (хоршоо үг) (арчиж цэвэрлэх нь).
арчилгаа [нэр үг]
арчлах үйлийн нэр, юмыг хайрлаж тордох байдал арчилгаа сайтай (асаргаа сайтай, тордлого сайтай), арчилгаа тордолго (хоршоо үг) (арчилж тордох нь) өвчтэй хүнийг сувилах нь арчилгаа сувилгаа (хоршоо үг) (асаргаа сувилгаа).
арчим хуучир. [нэр үг]
. миллиметртэй дүйх уртын хэмжээ.
арчин [нэр үг]
арчин бялзуухай (амьтан судлал) (хөхөөний овог, өд жигүүр өнгө үзэсгэлэнтэй, дулаан оронд байдаг, бие бяцхан нэг зүйл шувуу).