Нэр үг
магадалш [нэр үг]
магадлах бололцоо.
магадлагч [нэр үг]
хянан шалгаж, нягтлан үзэх хүн, магадлан шалгагч.
магадлал [нэр үг]
тухайн хэрэг явдал болох бодот боломж магадлал өндөртэй (хэрэг, үйл болох бодот боломж их), магадлал багасах (тухайн үйл болох бодот боломж бага) юмс үзэгдлийн оршин байхыг батлах буюу үгүйсгэж, эсвэл шинж чанарыг тодорхойлох сэтгэхүйн үйл явц.
магадлуур [нэр үг]
юмны гол шинжийг заасан хэмжээ шалгаж үзэх төхөөрөмж.
магистр [нэр үг]
баклаврын дараах боловсролын зэрэг.
магистрант [нэр үг]
магистрын сургалтад хамрагдан суралцаж буй хүн.
магистрантур [нэр үг]
магистрын зэрэг олгох сургалт.
магнаг [нэр үг]
алт, мөнгөн утас оруулж нэхсэн луу хээтэй торго хамба магнаг (тачир үстэй нэгэн зүйлийн магнаг торго), шаа магнаг (алт, мөнгөн утас оруулж нэхсэн сиймхий торго), магнаг дээл (магнаг торгоор хийсэн дээл), магнаг үсэг (магнаг торгоор оёж хийсэн үсэг), магнаг чулуу (эрдэс судлал) (хөнгөн дэгдэмтгий бодос ус, фтор, бор, хлор зэрэг, заримдаа ховор болон сарнимал махбод ихээр агуулдаг, эрдэс бүхий бүдүүн ширхэгтэй, ихэвчлэн судал, үүр, мэшил хэлбэрээр байрладаг магмын чулуу), магнаг таж (хоршоо үг) (алт мөнгөн утас оруулж нэхсэн луу хээтэй торго болон өнгө дотрыг өөр өөр өнгийн утсаар ялгаруулан нэхсэн торгомсог бараа), торго магнаг (хоршоо үг) (алт мөнгөн утсаар нэхсэн гоёмсог хээтэй нарийн бөс бараа), хоргой магнаг (хоршоо үг) (сайн чанарын торго, хоргой), магнаг өмсөх (гоёх), торго өмссөн хүнд магнаг хүргэгч олон, турсага нөмөрсөн хүнд нөхөөс өгөгч цөөхөн (зүйр үг) (дээдэст долигонон бэлэг сэлт өгөх, харин доодост үл туслах).
магнай [нэр үг]
(хуучир.) зулайнаас дооших, хөмсөгнөөс дээших нүүрний хэсэг духны хүндэтгэл нэр магнай нь үрчийх (духны арьсаа атируулах), магнайдаа хүргэх (эрхэмлэвэл зохих зүйлийг дээдлэн духандаа хүргэх), өргөн магнайтай (дух том талбиун), дух магнай (хоршоо үг) (хөмсөгний дээдээс аваад үс хүртэлх хэсэг), магнай авах (духан дээр нь няслах), магнай нь тэнийх (баярлах), магнай тэнүүн (сэтгэл хангалуун, баяртай байх), магнай хагартал баярлах (ихэд баярлах), магнайн хөлсөө улдаа түрхэж, улны хөлсөө магнайдаа түрхэх (зүйр үг) (хөлс хүчээ шавхан ажиллах), эр хүн хэдий баярлавч магнай үл хагарах, эмээлт морь хэдий таргалавч арьс үл язрах (зүйр үг) (юманд хязгаар байдаг), мал гэхэд яс нь хавтайж, мах гэхэд магнай нь тэнийх (зүйр үг) (ажил хийхээс бэргэж бэлэн юманд дурлах) тэргүүн, манлай бөхийн магнай (цолныхоо эрэмбээр хамгийн түрүүнд гарах бөх), баярын магнай (түрүү магнай), түрүү магнай (уралдаанд түрүүлсэн морь), баярын магнай, бат идэр хүлэг (хурдан морины цол), магнайдаа тоосгүй (уралдаан тэмцээнд түрүүлэх, нэгд орох).
магнайвч [нэр үг]
магнайд зүүх чимэг сувдан магнайвч (сувдаар хийсэн магнайн зүүлт), хазаарын магнайвч (хазаарын магнайд хадсан товруу чимэг) дуулганы магнайд хадсан төмөр дуулганы магнайвч (дуулганы магнайд хадсан төмөр).
магни [нэр үг]
хими. үелэх системийн нэг махбод, газрын шүлтэт металл галт уулын дэлбэрэлтээс гарах хайлш.
магнитофон [нэр үг]
соронзон хальсанд дуу хөгжим, яриа бичих, түүнийг сэргээх зориулалттай тоног төхөөрөмж.
магтаал [нэр үг]
сайн сайхан талаас нь сайшаан өгүүлсэн үг хэллэг магтаал хүртэх (магтагдан сайшаагдах), магтаалын үг (сайшаасан үг хэллэг), хоосон магтаал (худал сайшаан магтах нь),
магтаалч [нэр үг]
ардын аман зохиолын магтаал шүлэг хэлэхэд мэргэжсэн хүн магтаалч хүн (магтаал хэлдэг хүн), ардын ерөөлч магтаалч (ерөөл магтаал хэлж, ард түмний дунд ихэд алдаршсан хүн), ерөөлч магтаалч (хоршоо үг) (ерөөл магтаал хэлдэг хүн).
магтлага [нэр үг]
сайшаан өгүүлэх байдал, сайн шинж чанарыг нь илүү тод гарган хэлэх нь магтлага ихдэх (сайн хэлэх байдал нь хэтрэх), хоосон магтлага (хуурмагаар илэрхийлэн гаргасан сайн сайхан байдал).
магтуу [нэр үг]
найраглалын хэлбэртэй, сайшаан магтах утга бүхий уянгын зохиолын хэлбэр бүхий яруу найраг магтаал үг, дуу магтуу дуу (сайн сайхан шинжийг нь тоочсон уянгын дуу), магтуу зохиох (магтаал дуу бичих, ийм утгатай шүлгэнд ая хийх).
магтуучин [нэр үг]
магтуу зохиодог, аялгуулан уншдаг хүн.
магшилга [нэр үг]
арсланг дүрслэн дэвэх дэвээ үзэмчин бөхийн дэвээ бөхийн магшилга (арслангийн дүр байдал, сүр хүчийг дууриан үзүүлж дэвэх нь).
мад [нэр үг]
шатрын ноёныг шаглан, нүүдэлгүй болгох хожил мад хийх (шатрын ноёныг нүүдэлгүй болгож хожих), мад тавих (гарах газаргүй болгох), мад тавиулах (а.шатрын ноён нь нүүдэлгүй болох б.хариу хэлэх үггүй болтлоо хууртах), мадаас өөр хожилгүй, махнаас өөр хоолгүй (цэцэн үг) (ганц зүйлд гарших, дагнах) хэлэлцэх этгээдээ хариу хэлэх үггүй болгон мохоох нь мад цохих (хариу хэлэх боломжгүй болгох) тухайн ажлаа хэрхэн гүйцэтгэхээ мэдэхгүй арга мухардсан байдал мад болох (тухайн ажлыг хэрхэн хийх аргаа мэдэхгүй мухардах).
мадаг [нэр үг]
эргэлзээтэй зүйл, алдаа алдаа мадаг (хоршоо үг) (осол эндэл), алдаа мадаг багатай (эргэлзэх зүйл бага).