Нэр үг
зайнаг [нэр үг]
нарийн мод, төмрийн үзүүрт бага хэмжээний хялгас торгож хийсэн тэрэг тослох хэрэгсэл.
зайр [нэр үг]
заарь.
зайр [нэр үг]
усан дээгүүр өрөмтөн хөлдсөн нимгэн мөс зайр гүйх (усан дээгүүр нимгэн мөс хөвөх), зайр мөс (зайрмаг мөс), зайр тогтох (ус зайрмагтах) мөсөн дээрх ус мөсөн дээгүүр зайр гүйх (мөсөн дээгүүр халиа гүйх) нүдэн дээгүүр мэлтэгнэсэн нулимс зайр гүйх (нүдэнд нулимс бүрхэж, нулимс мэлтрэх) өчүүхэн жижиг зүйл зайр мөнгө (төмөрлөгөөр үйлдсэн жижиг зоос) хайр чулуу, аргал хөрзөн зэрэг хатуу юмны үйрмэг зайр чулуу (өчүүхэн жижиг үйрмэг чулуу).
зайран [нэр үг]
хуучир. тэнгэрийн зарлигийг заан дамжуулагч хэмээх сахиус (бөө мөргөл) бөө мөргөлийн арван гурван чанарыг дүүргэсэн эрэгтэй хүн зайран бөө (арван гурван чанарыг дүүргэсэн эрэгтэй бөө), бөө зайран (хоршоо үг) (арван гурван чанарыг дүүргэсэн бөө) далч (мэргэн үг), далны ясаар төлгө үзэгч хуучир. хөнгөжүүлэгч, эх баригч.
зайранч [нэр үг]
далаар мэргэлэгч.
зайрмаг [нэр үг]
бага зэрэг ус, тос хийн хутгаж багсарсан гурил гурилын зайрмаг (гурилын багсармал) дутуу хөлдсөн юм зайрмаг суух (мөстөж эхлэх) мөхөөлдөс сүүн зайрмаг (сүүн мөхөөлдөс), цөцгийтэй зайрмаг (цөцгийтэй мөхөөлдөс) зайр.
зайрмаг [нэр үг]
санчиг, шанаанд ургасан үс зайрмагийг нь илбэх (санчигны нь үсийг илбэх).
зайтмал хуучир. [нэр үг]
авгай хүний самнасан үсний хагалаа.
зайц [нэр үг]
монгол гэрийн туурга хийгээд хаалганы хацрын уулзвар монгол гэрийн дээвэр, цаваг хоёрын завсар дээлийн оноо, өмдний захын сэртгэр зайц гаргасан дээл (оноотой дээл).
зайцуур [нэр үг]
монгол гэрийн дээвэр цаваг, туурганы зөрлөг.
зал [нэр үг]
олон хүний суудалтай том тасалгаа биеийн тамирын зал (биеийн тамирын сургалт, уралдаан тэмцээнд зориулан тусгай тоноглосон байр), хурлын зал (хурлын танхим).
залаа [нэр үг]
малгайн оройд хадах ёнхор, үс, хялгасаар хийсэн улаан цацаг залаа оёх (малгайн оройн чимэг оёх), залаа хийх (малгайн чимэг урлах), зан зандаа зохидог, залаа малгайдаа зохидог (зүйр үг) (аливаа юм өөр өөрийн зүй зохилдлоготой) тугийн ишний дээд этгээд, жадны үзүүрт хийх утас хялгас бүдүүн ширхэгтэй ёнхор утас үс, гэзэгний боолт үс боох тууз зарим амьтны толгой дээрх махлаг эд, өрөвлөг тахианы залаа (тахианы толгой дээрх өрөвлөг) өвс ургамлын түрүүнд ургах сахал тарианы залаа (тарианы түрүүгийн сахал өвс), шишийн залаа (шишийн сахал) цэцгийн дэлбийн нэг зүйл залаа баг цэцэг (залаа багцаг), залаа нь гозойх (а.уурлаж омогдох б.хүний муу чанар илэрч гарах).
залаа [нэр үг]
богтос чөмөг залаа чөмөг (богтос чөмөг).
залагч [нэр үг]
залах үйлийн эзэн залах үүрэгтэй зүйл жолоо залагч (жолоо мушгигч, удирдан чиглүүлэгч).
залагч [нэр үг]
эрхэм хүнийг урин ирүүлэгч ховор нандин зүйлийг тээн авч ирэгч.
залалт [нэр үг]
залах үйлийн үр дүнг заасан нэр залах явдал бөмбөг залалт (бөмбөг эзэмшилт), модны залалт (модыг тэгшитгэн шулуутгасан байдал), сор залалт (шашны нэр томьёо) (сор шатаан хийсгэх зан үйл).
залам [нэр үг]
овооны оройд хатгасан бургас овоо тахихдаа оройд нь залам болгож бургас хатгадаг нь монголчуудын уламжлалт зан үйл юм, залам хийх бургасны мөчрийг огтлохгүй, цуулж авдаг заншилтай онгод тайж модонд уях хадаг бөс, бөөгийн хэнгэрэг дохиур, туг хиурт уях бүч, залаа.
заламгай [нэр үг]
загасны амьсгалах эрхтэн.
заламгайтан [нэр үг]
заламгай бүхий амьтад.
залан хуучир. [нэр үг]
манжийн үеийн монгол хошуудыг захирах зүүн гарын түшмэлийн дөрөвдүгээр зэргийн тушаал, цол хэргэм залан занги (залан эзэн), залан эзэн (манжийн нурхач баатрын байгуулсан найман хошууны дүрэм дэх хошуу ноёны дараах түшмэлийн зэрэг) цэргийн нэг анги нэг хошуунд хоёр залан цэрэг байжээ.